İnsanlık tarihi içerisinde son derece önemli ve belirleyici gelişmelerin merkezi konumunda bulunan Anadolu dünya gastronomi tarihi açısından da özel bir öneme sahiptir. İnsanlık tarihini etkileyen pek çok gelişme ilk olarak Anadolu ve yakın çevresinde gerçekleşmiştir. Dünya üzerinde sahip olduğu özel konum ve kültürel geçmişi nedeniyle Anadolu, dünyanın en köklü, zengin ve özgün mutfak kültürlerinden birini yaşatmaya devam etmektedir. Anadolu mutfak kültürü, binlerce yıllık gelişim süreci içerisinde hem değişim ve gelişime açık hem de kendine özgü temel nitelikleri koruyabilen bir yapıya sahip olmuştur. Avrupa’da Rönesans’la birlikte başlayan ve yüzyıllar boyunca devam eden değişim süreci ulusal mutfak kültürlerini önemli ölçüde etkilerken bu değişim hareketlerinin Anadolu mutfağı üzerindeki etkileri göreli olarak sınırlı olmuştur. Anadolu mutfağını yenilikçi bir yaklaşımla rafine bir şekilde yorumlayan “Yeni Anadolu Mutfağı” konsepti, 2012 yılında bir manifesto olarak ortaya konmuş, yenilikçi ve öncü şefler tarafından başarıyla uygulanmıştır. Bu çalışmaların sonucunda İstanbul, 2022 yılında Michelin bölgesi olarak kabul edilmiştir. Bu araştırmada yenilikçi akımların Anadolu mutfağı üzerindeki etkileri ve “Yeni Anadolu Mutfağı”nın temel özellikleri literatür taraması ve “içsel/gerçek durum çalışması” yöntemiyle incelenmiştir. Çalışmada ayrıca İstanbul’un Michelin bölgesine dahil edilmesinin olası sonuç ve etkileri tartışılmıştır.

Gastronomi rotaları, turistik destinasyonların çekiciliğini artıran ve yöresel mutfak kültürlerini tanıtan çalışmalar arasında yer almaktadır. Bu çalışmanın amacı, ulusal literatürde teorik olarak geliştirilmiş gastronomi rotaları hakkındaki çalışmaları bibliyometrik analiz yöntemiyle incelemektir. Akademik çalışmalar arasında gastronomi rotaları hakkında yapılmış makaleler, yüksek lisans ve doktora tezleri araştırmaya dâhil edilmiştir. 2017 yılı ve 2023 Temmuz ayı arasında yapılan araştırma sonucunda DergiPark, TR Dizin ve Ulusal Tez Merkezi’nde yayımlanmış ve ulaşılabilir çalışmalar arasında 7 makale, 4 yüksek lisans tezi ve 2 doktora tezi olmak üzere toplam 13 teorik gastronomi rotası çalışması bulunmaktadır. Bu rotalar üzerinde yerel değerler arasında gıda ürünleri, yerel mimari, tesisler ve etkinlikler incelenmiştir. Yapılan araştırmalar göz önünde bulundurulduğunda Çanakkale, Hatay, Gaziantep, Edirne, Kırklareli ve Tekirdağ illeri gastronomi rotası hakkında en çok çalışma yapılan destinasyonlardır. Gastronomi rotaları hakkındaki teorik tespitin yapılmasının yanı sıra uygulanabilir çıktıların belirlenmesi bakımından bu çalışma gastronomi turizmine ve seyahat acentelerine ışık tutabilir.

Çalışmanın amacı, geleceğin en önemli gezgin demografisi olarak görülen Z kuşağının seyahat nedenleri ile kişilik özelliklerinin belirlenerek, kişilik özellikleri ile turistik ürün tercihi ilişkisinde seyahat motivasyonlarının aracılık rolünün tespit edilmesidir. Araştırmada 18-22 yaş aralığında Denizli ilinde öğrenim gören 577 bireyden anket uygulaması ile veri toplanmıştır. Toplanan veriler açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizine tabi tutularak değişkenlerin durumu aracılık analizi ile test edilmiştir. Analiz sonucunda araştırma kapmasında yer alan Z kuşağı bireylerinin en önemli seyahat motivasyonlarının arkadaşları ile iyi vakit geçirmek ve zihinsel olarak rahatlamak; en düşük seyahat motivasyonunun ise yeteneklerini göstermek olduğu görülmektedir. Ayrıca Z kuşağı bireylerinin çoğunlukla dışadönük, tutarlı ve duygusal dengesiz kişilik tiplerine sahip olduğu da tespit edilmiştir. Seyahat motivasyonlarının kişilik özellikleri ile turistik ürün tercihi arasındaki ilişkide ise seyahat motivasyonlarının tam aracılık rolü saptanmıştır.

Gıda neofobisi, alışılmadık ya da yeni gıdaları tecrübe etmeye yönelik gönülsüzlük durumudur. Bu çalışmada, gıda neofobisi kavramı kapsamında geçmişten günümüze yapılan araştırmaların haritası çıkarılıp gelişiminin ne yönde gittiği araştırılmıştır. Bu bağlamda nicel verilerden faydalanarak gıda neofobisine yönelik literatür bibliyometrik analiz yöntemiyle incelenmiştir. Çalışmanın literatürde var olan boşlukların tespiti, doldurulması ve trendlerin belirlenmesi yönünden önem arz ettiği düşünülmektedir. Web of Science veri tabanı, 1985-2023 yılları boyunca gıda neofobisi kapsamında yayınlanmış eserlerin bilgilerinin toplanması için kullanılmıştır. Bu yıllar arasında gıda neofobisi ile alakalı Web of Science veri tabanında 1043 eser vardır. Bu eserler yayın adet ve yılına bakıldığında en çok eserin 2021 (146), 2022 (118) ve 2019 (100) senelerinde olduğu; en çok yayın yapan kişilerin adları ise; Monica Laureati, Hely Tuorila ve Cristina Proserpio olduğu tespit edilmiştir. Yayın türünün ağırlıklı olarak dergi makalesi (918) türünde olduğu; araştırma alanları açısından beslenme diyetetik (347), gıda bilimi teknolojisi (329), davranış bilimleri (224) gibi alanlar kapsamında eserler yapıldığı saptanmıştır. Ülkelere göre yayınların dağılımı ABD (232), İngiltere (142) ve İtalya (132) olarak belirlenmiştir. Eser dili olarak İngilizce (1381) seçildiği ve SCI-EXPANDED (861), SSCI (510) ve ESCI (67) gibi en iyi endekste taranan yayınların çoğunlukta olduğu anlaşılmaktadır. Gıda neofobisi ile alakalı en çok tekrarlanan anahtar sözcükler ise; 351 tekrar ile gıda neofobisi, 98 tekrar ile çocuklar, 91 tekrar ile yeni bir şeyi deneme korkusu, olduğu tespit edilmiştir.

Bu araştırmanın amacı, Kapadokya Bölgesi’nde faaliyet gösteren fine-dining restoran müşterilerinin tekrar ziyaret etme niyetleriyle ilişkili faktörleri incelemektir. Çalışmada fine-dining restoranları ziyaret eden müşterilerin Tripadvisor üzerindeki yorumları nitel araştırma yöntemiyle ele alınmıştır. Verilerin analizi için MAXQDA nitel veri analiz programı kullanılmış ve yorumlar içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Veri analizi sonucuna göre fine-dining restoranlarda müşteriler için en önemli dört ana tema yiyecek içecek, hizmet, atmosfer ve fiyat olmuştur. Çalışma kapsamında bu ana temalara ek olarak 22 adet alt tema elde edilmiştir. Çalışmanın sonunda, bulguların sonuçları tartışılmış, çalışmanın literatüre katkısı belirtilerek geleceğe yönelik çalışmalara ve fine-dining restoranlarına yönelik öneriler sunulmuştur. Buna göre fine-dining restoranların özgün tarifler oluşturmaları, hizmet kalitesinden ödün vermemeleri, müşteriyle iletişimde iyi olmaları, doğru bilgi aktarımı konusunda personeli eğitmeleri önem taşımaktadır.

Bu araştırmanın amacı, deneyimlenen destinasyon yemek imajı, mutfak deneyim memnuniyeti ve davranışsal niyet arasındaki ilişkileri araştırarak, mutfak deneyim memnuniyetinin aracılık rolünü ortaya koymaktır. Kolayda örnekleme yöntemiyle Mersin ve Adana’da yaşayan 291 katılımcıdan anket yoluyla elde edilen veriler, Yapısal Eşitlik Modellemesi (YEM) ile analiz edilmiştir. Ortaya çıkan bulgular yerli halkın mutfak deneyim memnuniyetini anlamlı olarak etkileyen temel değişkenlerin yemeğin lezzeti ve kültürel deneyim faktörlerinin olduğunu göstermektedir. Katılımcıların mutfak deneyim memnuniyetini etkileyen yemek imajı boyutlarının doğrudan davranışsal niyet oluşturamadığı, bu noktada mutfak deneyim memnuniyetinin bu ilişkide tam aracı rolde olduğu görülmektedir.

Kurumsal sosyal sorumluluk, işletmelerin çevreye ve topluma yönelik görevleridir. Turizmde otel işletmelerinin de çevreye ve müşterilerine yönelik sorumlulukları vardır. Bu otel işletmelerinin sorumlulukları müşterilerin davranışsal niyetlerini etkilemektedir. Hazırlanan çalışma otel işletmelerindeki kurumsal sosyal sorumluluk, memnuniyet, tekrar ziyaret ve tavsiye etme niyeti arasındaki ilişkileri araştırmayı amaçlamıştır. Bu amaç doğrultusunda nicel araştırma yöntemi ve tesadüfi örnekleme yöntemlerinden biri olan basit küreleme örnekleme tekniği kullanılmış ve İstanbul’daki otelleri ziyaret edenlerin katılım sağladığı 500 anket toplanmıştır. Elde edilen anketlerin 481’i analiz için uygun bulunmuştur. Verilerin analizinde SPSS programından yararlanılmıştır. Analizler sonucunda İstanbul’daki otellerin kurumsal sosyal sorumluluklarının müşteri memnuniyeti ile tekrar ziyaret ve tavsiye niyeti arasında pozitif ve anlamlı bir ilişki belirlenmiştir. Bunun yanı sıra İstanbul deneyimi sonucu oluşan müşteri memnuniyeti ile tekrar ziyaret ve tavsiye niyeti arasında da pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.

2019 yılında ortaya çıkan Covid-19 virüsü, küresel alanda bir sağlık krizinin yaşanmasına neden olmuştur. Dünya üzerinde yaşanan bu sağlık krizi turizm sektörünü de etkisi alarak olumsuz etkilemiştir. Nitekim yaşanan sağlık krizinin bir fırsat yaratacağı öngörülerek Türkiye’de Güvenli Hizmet Programı geliştirilip, dünya turizminde bir örnek teşkil etmesi sağlanmıştır. Bu araştırmada Covid-19 sürecinde Güvenli Hizmet Sertifikası ve Sosyal Değişim Teorisi temel alınarak Bursa ilini ziyaret eden turistlerin gelecekteki otel seçim davranışlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemi kullanılmış ve veri toplamada anket tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırmanın evrenini Bursa’yı ziyaret eden turistler oluşturmaktadır. Araştırmada tesadüfi olmayan kolayda örnekleme yöntemi kullanılmış ve araştırma 430 turist üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerine ait frekans, açımlayıcı faktör, korelasyon ve çoklu regresyon analizlerinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda hijyen kontrolü, self servis teknolojisi, sağlık tedbirleri, stres ve aşı faktörlerinin turistlerin gelecekteki otel seçim davranışlarını olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir. Gerçekleştirilen bu araştırmanın Türkiye’de uygulanan Güvenli Hizmet Programı’na katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Turist rehberleri, turist ile bire bir etkileşim içerisinde olmaları ve ülke tanıtımına, imajına doğrudan etkide bulunmaları nedeniyle turizm sektörünün en önemli çalışanlarından biridir. Turist rehberlerinin mesleklerini en iyi şekilde yerine getirebilmeleri için yüksek motivasyonla çalışmaları şarttır. Dolayısıyla onları motive eden ihtiyaçların tespit edilmesi ve söz konusu ihtiyaçlara etki eden unsurların belirlenmesi önem arz etmektedir. Bu çalışmanın amacı, eylemli turist rehberlerinin boş zamanlarında katıldıkları rekreatif etkinliklerden elde ettikleri rekreasyonel faydanın tespit edilmesi ve elde edilen rekreasyonel fayda algılarının, iş yaşamlarında motivasyonlarına etki eden unsurlardan olan başarma ihtiyacı düzeylerine etkisinin belirlenmesidir. Yararlanılan araştırma verileri, Türkiye’deki 554 eylemli turist rehberinden anket yöntemi vasıtasıyla toplanmıştır. Araştırma sonucunda eylemli turist rehberlerinin rekreasyonel fayda algılarının başarma ihtiyacı düzeylerine pozitif yönlü anlamlı bir etkisi olduğu belirlenmiştir.

This study examines the effects of the bundle of antimicrobial stewardship measures for prophylactic antibiotics among thoracic surgery patients. A local protocol, based on current guidelines starting from December 2014, was developed by the Infection Control and Thoracic Surgery Teams. The effects of this protocol were assessed by monitoring a total of 1380 patients before and after its implementation from January 1, 2011, to December 31, 2022.

Objective: Improvements in SARS-CoV-2 diagnosis with easy, rapid and cost-effective approaches are required to control the COVID-19 pandemic. Antigen tests result in 5 to 30 minutes, providing an advantage over polymerase chain reaction (PCR) in duration. We tested the performance of the i-test COVID-19 rapid antigen test to real-time reverse transcriptase PCR in 200 symptomatic COVID-19 suspected patients. The cycle threshold (Ct) values of the patients were found to be between 21.6 and 34.4. The Ct value of 10 patients who tested positive in the PCR test was >30. We found that the sensitivity and specificity of the antigen test were 80.6 % and 93.7 %, respectively, for samples with a Ct value of <30, and overall agreement between antigen and PCR test was 91.6 % for these samples. i-test COVID-19 rapid antigen test can be used for screening in schools, factories, nursing homes, and everywhere where PCR test is unavailable.

Objective: The study aimed to investigate the reliability of ChatGPT’s answers to medical questions, including those sourced from patients and guide recommendations. The focus was on evaluating ChatGPT’s accuracy in responding to various types of infectious disease questions. Materials and Methods: The study was conducted using 200 questions sourced from social media, experts, and guidelines related to various infectious diseases like urinary tract infection, pneumonia, HIV, various types of hepatitis, COVID-19, skin infections, and tuberculosis. The questions were arranged for clarity and consistency by excluding repetitive or unclear ones. The answers were based on guidelines from reputable sources like the Infectious Diseases Society of America (IDSA), Centers for Disease Control and Prevention (CDC), European Association for the Study of Liver Disease (EASL) and Joint United Nations Programme on HIV/AIDS (UNAIDS) AIDSinfo. According to the scoring system, completely correct answers were given 1-point, and completely incorrect ones were given 4-points. To assess reproducibility, each question was posed twice on separate computers. Repeatability was determined by the consistency of the answers’ scores. Results: In the study, ChatGPT was posed with 200 questions: 107 from social media platforms and 93 from guidelines. The questions covered a range of topics: urinary tract infections (n=18 questions), pneumonia (n=22), HIV (n=39), hepatitis B and C (n=53), COVID-19 (n=11), skin and soft tissue infections (n=38), and tuberculosis (n=19). The lowest accuracy was 72% for urinary tract infections. ChatGPT answered 92% of social media platform questions correctly (scored 1-point) versus 69% of guideline questions (p =0.001; OR=5.48, 95% CI=2.29-13.11). Conclusion: Artificial intelligence is widely used in the medical field by both healthcare professionals and patients. Although ChatGPT answers questions from social media platforms quite properly, we recommend that healthcare professionals be conscientious when using it.

Objective: Contact tracing aids epidemic control by enabling early detection and isolation without overburdening healthcare systems despite potential challenges. This study aimed to evaluate the practical application of contact and risk assessment-based models in predicting SARS-CoV-2 infection following exposure among healthcare workers in a large tertiary public university hospital in Türkiye. Material and Methods: The study was designed as a retrospective cohort study, including contact tracing data from 3389 exposed healthcare workers from March 23, 2020, to October 22, 2021. Contact-based (mask use, contact duration and distance) and exposure risk-assessment-based (low, medium, high-risk) models with and without having symptoms were generated using logistic regression. SARS-CoV-2 infection was defined as having a positive SARS-CoV-2 RT-PCR test result. Adjustments were made to the models for demographic and occupational variables, previous infection, and vaccination. Model parameters were compared. Results: Of 3389 exposed healthcare workers, 2451 underwent RT-PCR testing. Among those tested, RT-PCR positivity was 5.9% (144/2451). Lack of personal protective equipment use (odds ratio [OR]=1.64, 95% confidence interval [CI]=1.03-2.66) and ≥15 minutes of contact duration (1.89, 1.21-3.09) were significantly associated with RT-PCR positivity. In the risk-assessment model, being a high-risk contact increased the odds of RT-PCR positivity (OR=2.76, 95% CI=1.61-5.03). Adding the presence of symptoms to contact-based and risk assessment models improved model parameters (Akaike information criterion [AIC]: from 1086.1 to 1083.1; Tjur’s R2: from 0.016 to 0.019, respectively). Conclusion: The inclusion of being symptomatic improved the contact-based and risk assessment-based models. Institutions should be encouraged to incorporate symptom inquiries into risk assessment protocols in response to newly emerging respiratory virus epidemics. Institutions lacking the capacity for extensive contact tracing are recommended, at minimum, to track symptomatic exposed workers for epidemic control.

Objective: Patients with COVID-19 accompanying cancer have been reported to have higher morbidity and mortality. In this study, we aimed to evaluate the high-dose high intravenous anakinra treatment response and outcome in patients with COVID-19-associated cytokine storm accompanying cancer. Methods: This retrospective observational study was carried out at a tertiary referral center between September 01, 2021, and February 01, 2022, in Turkey. The study population consisted of two groups: patients receiving high-dose intravenous anakinra and patients treated with standard care. Results: Data from 146 patients in the anakinra group and 114 patients in the control group were analyzed. Malignancy frequency was 11% (n=16) in the anakinra group and 7% (n=8) in the control group. In survival analysis, a significantly lower survival rate was observed in patients with malignancy than those without in the control group (log-rank: p=0.002) and patients with malignancy in the control group compared to the anakinra group (log-rank: p=0.013). However, it did not differ between patients with and without malignancy in the anakinra group (log-rank: p=0.9). Conclusion: In the control group, mortality was higher in patients with malignancy compared to those without malignancy, but not in the anakinra group. Also, mortality was higher in patients receiving SoC compared to anakinra. Intravenous high-dose anakinra treatment is safe and effective in patients with COVID-19 accompanying cancer.

Objective: This study aimed to determine the predictors for significant hepatic abnormality (SHA), a treatment indication, by assessing demographic, laboratory, and radiological results of chronic hepatitis B (CHB) patients who underwent liver biopsy. Materials and Methods: In this retrospective study, individuals with untreated hepatitis B e-antigen (HBeAg)-negative CHB infection were enrolled. Multivariate analysis modeling was conducted with parameters identified as predictors for SHA in univariate analysis. Optimal threshold levels for variables to predict SHA in patients with chronic hepatitis B were determined based on receiver operating characteristic (ROC) curve analysis. Results: A total of 566 patients with untreated chronic hepatitis B were included in the cohort; 61% (345/566) were male, and the median age was 41 years (interquartile range [IQR]=34-50). Notably, 36.9% (209/566) had SHA. In the multivariate analysis, utilizing different models, age, gender, HBV-DNA, LDL, ALT, and platelet count were identified as the most reliable predictors for SHA in CHB patients. For predicting SHA, the area under the ROC curve values of HBV-DNA, AST, and ALT were 0.704 (sensitivity=62.8%, specificity=76.2%; p<0.0001), 0.747 (sensitivity=51.9%, specificity=88.9%; p<0.0001), and 0.737 (sensitivity=68.6%, specificity=68.4%; p<0.0001), respectively. Conclusion: In our study, age, male gender, ALT, AST, HBV-DNA, LDL cholesterol, platelet count, and FIB-4 score were independent predictors of SHA in HBeAg-negative chronic hepatitis B. The most sensitive parameters for SHA were LDL and ALT. The most specific param- eters were age, AST, and APRI score. SHA may occur in patients with high HBV-DNA levels, even if ALT values are normal in HBeAg-negative patients.

Objective: Antimicrobial resistance can lead to morbidity and mortality in serious infections. Therefore, this study aimed to evaluate the knowledge and attitudes of patients admitted to the outpatient clinics of our hospital about the rational use of antibiotics. Materials and Methods: Patients who applied to Infectious Diseases and Internal Diseases Polyclinics between August 01, 2021 and February 01, 2022 were included. After obtaining written consent from those who agreed to participate in the study, a face-to-face questionnaire was applied to evaluate their knowledge and attitudes about antibiotic use. Results: A total of 735 patients were included in the study; 64.1% were women, and the mean age was 40±15 years. The median of the total correct score on the scale measuring the patients’ knowledge level in the study was 5. It was determined that individuals who scored 5 or less did not have sufficient knowledge, and those who scored above 5 had sufficient knowledge. Female gender, being single, being a university graduate, and hav- ing a middle income were associated with sufficient knowledge level (p<0.05). The rates of self-starting or using antibiotics until the complaints subsided were higher in the group with insufficient knowledge (p<0.05). Conclusions: The knowledge level of our patients regarding antibiotic use provided better results in all parameters, such as the number of visits to the doctor, self-starting antibiotics, using the antibiotic in the appropriate indication, and complying with the duration. The knowledge level was found to be associated with the appropriate antibiotic use.

Objective: Reuse of medical devices poses risks concerning technical issues and patient safety. In this study, we aimed to examine the structural changes in catheters that occur due to the reuse with the aid of electron microscopy. Materials and Methods: The effects of hydrogen peroxide (HP) and ethylene oxide (EO) sterilization on four percutaneous transluminal coronary angioplasty (PTCA) catheters and control PTCA catheters were examined by scanning electron microscope (SEM). Each catheter sample was divided into four parts during the SEM examination, and a total of 20 pieces were examined. Catheters were reprocessed through every regular sterilization step and used solely for the study, not in patients. Statistical evaluations of histological scoring made on images obtained from scanning electron microscopic images were made using the GraphPad Prism 8 program. Results: Electron microscopical examination showed that HP sterilization caused more robust and deeper lines compared to EO. These distortions increased directly with the increase in the reprocessing cycle. In EO, no significant damage was detected within five cycles in contrast to HP; however, the harmful effects of EO were seen over five cycles. Unprocessed samples had no damage. Outer and inner deterioration was significantly higher in the EO>5 group and HP>5 group than in the control group. However, the bacterial contamination score in the EO>5 group was higher than the control group. Conclusion: Our findings showed that HP and EO sterilizations caused some deterioration in the inner and outer surfaces of PTCA catheter samples. We recommend reprocessing using EO, the least damaging method, when necessary, and paying attention not to exceed five cycles when necessary.

In this paper, we introduce a pioneering numerical technique that combines generalized Laguerre polynomials with an operational matrix of fractional integration to address fractional models in electrical circuits. Specifically focusing on Resistor--Inductor ($RL$), Resistor--Capacitor ($RC$), Resonant (Inductor--Capacitor) ($LC$), and Resistor--Inductor--Capacitor ($RLC$) circuits within the framework of the Caputo derivative, our approach aims to enhance the accuracy of numerical solutions. We meticulously construct an operational matrix of fractional integration tailored to the generalized Laguerre basis vector, facilitating a transformation of the original fractional differential equations into a system of linear algebraic equations. By solving this system, we obtain a highly accurate approximate solution for the electrical circuit model under consideration. To validate the precision of our proposed method, we conduct a thorough comparative analysis, benchmarking our results against alternative numerical techniques reported in the literature and exact solutions where available. The numerical examples presented in our study substantiate the superior accuracy and reliability of our generalized Laguerre-enhanced operational matrix collocation method in effectively solving fractional electrical circuit models.

The numerical simulation of free convection flow within a square-shaped enclosure for various orientations of elliptic blockage (EB) is performed in the present study. The bottom wall of the cavity remains uniformly heated, where the left and right (side) walls as well as the boundary wall of the elliptic blockage are insulated and the top wall remains at a cool temperature. As $Pr$ remains constant, the effects of different values of $Ra$ have a great influence on overall fluid flow and temperature gradient for three different locations: bottom elliptic blockage (BEB), center elliptic blockage (CEB) and top elliptic blockage (TEB), as a mass flow circulation has been identified, and a state of equilibrium has been established within the fluid flow simulations along with the isotherm contours. The outcomes of the numerical analysis are presented with the streamlines, isotherms, and variations of the average Nusselt number.