Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?

Sema KARAKELLE, (İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Psikoloji Bölümü, İstanbul, Türkiye)
Seda SARAÇ (Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul, Türkiye)
Türk Psikoloji Yazıları
122 27
Yıl: 2010 Cilt: 13 Sayı: 26 Sayfa Aralığı: 45 - 63 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?

Öz:
Üst biliş (metacognition), genel olarak düşünme hakkında düşünme faaliyetine veya biliş hakkındaki bilişlere işaret eden bir kavram olarak tanımlanabilir. Üstbiliş konusunda birikmiş kuramsal ve deneysel çalışmalar, "üstbilişsel psikoloji ekolü"nün doğmakta olduğuna işaret etmektedir. Bu çalışmanın temel amacı, üstbilişin tanımlanmasına ve ölçülmesine yönelik yaklaşımların incelenmesi yoluyla üstbilişin "yeni bir düşünce ekolü" olduğu görüşünün tartışılmasıdır. Kuramsal açıdan bakıldığında üst bilişsel yaklaşım, bireyin kendi düşünceleri hakkındaki düşüncelerinin nasıl oluştuğunu inceleyerek insan zihni hakkında daha kapsamlı bir model üretme teşebbüsleri olan bir bakış açısı ortaya koymaktadır. Değerlendirme yöntemleri açısından bakıldığında ise bu yaklaşım, bireyin kendini (self), öznelliğini ve öznel bildirimlerin hatalı olma halini çalışılabilir bir değişken olarak ele alarak içebakış yönteminin yeniden düzenleyerek kullanılmasını önermektedir. Aynı zamanda üst bilişsel yaklaşımın eğitim psikolojisi ve klinik psikoloji gibi uygulamalı alanlara yeni açılımlar getirdiği görülmektedir. Ayrıca, üst bilişsel yaklaşımı temel alan çalışmaların sayısının giderek artması, çalışmaların psikolojinin birçok alanına ve farklı ülkelere yayılması da bu yaklaşımın kabul gördüğüne işaret etmektedir. Sonuç olarak, üst bilişle ilgili çalışmaların yeni bir ekol/yaklaşım olmanın hemen bütün ölçütlerini karşıladığını kabul etmek mümkün görünmektedir.
Anahtar Kelime: değerlendirme yöntemleri psikometrik ölçek eğitim psikolojisi klinik psikoloji üst bilişsel yaklaşım eş zamanlı ölçümler üst bilişsel psikoloji üstbiliş-bilişötesi bilişsel psikoloji eş zamanlı olmayan ölçümler bilişsel gelişim literatür incelemesi

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Afflerbach, P. (2000). Verbal reports and protocol analysis. M. L. Kamil, P. B. Mosenthal, P. D. Pearson ve R. Barr, (Ed.), Handbook of reading research (cilt 3) içinde (163-179). Mahwah, NJ: Erlbaum.
  • Akın, A. Abacı, R. ve Çetin, B. (2007). Bilişötesi Farkındalık Envanteri'nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(2).
  • Alexander, J., Johnson, K., Albano, J., Freygang, T. ve Scott, B. (2006) .Relations between intelligence and the development of metaconceptual knowledge. Metacognition and Learning, 1, 51-67.
  • Altun, S. ve Erden, M. (2006). Öğrenmede motive edici stratejiler ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Edu 7, 2(1), 1-16.
  • Annevirta, T., Laakkonen, E., Kinnunen, R. ve Vauras, M. (2007).Developmental dynamics of metacognitive knowledge and text comprehension skill in the first primary school years. Metacognition and Learning, 2(1), 21-39.
  • Baker, L. ve Cerro, L. C. (2002). Assessing metacognition in children and adults. G. Schraw ve J. C. Impara, (Ed), Issues in the Measurement of Metacognition içinde (99- 145). Lincoln, Nebraska: Buros Institute of Mental Measurements.
  • Bannert, M. ve Mengelkamp, C. (2007). Assessment of metacognitive skills by means of instruction to think aloud and reflect when prompted. Does the verbalisation method affect learning? Metacognition and Learning, 3(1), 39-58.
  • Brown, A. L. (1978). Knowing when, where, and how to remember: A prbblem of metacognition. R. Glaser, (Ed.), Advances in instructional psychology içinde (79-165). New York: Halstead Press.
  • Brown, A. L. (1987). Metacognition, executive control, self-regulation, and other more mysterious mechanisms. F. E.Weinert ve R. H. Kluwe, (Ed.), Metacognition, motivation, and understanding içinde (64-115). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
  • Bulduk, S. (2008). Yeni başlayanlar için psikolojide deneysel araştırma yöntemleri. İstanbul: Çantay Kitabevi.
  • Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Özkahveci, Ö. ve Demirel, F.(2004). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207-239.
  • Cox, M. T. (2005). Metacognition in computation: A selected research review. Artificial Intelligence, 169, 104-141.
  • Çetinkaya, P. ve Erktin, E. (2002). Assessment of metacognition and its relationship with reading comprehension, achievement, and aptitude. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 19(1), 1-11.
  • Desoete, A. ve Roeyers, H. (2002). Off-line metacognition - A domain-specific retardation in young children with learning disabilities. Learning Disability Quarterly, 25, 123- 139.
  • Desoete, A. (2008). Multi-method assessment of metacognitive skills in elementary school children: How you test is what you get. Metacognition and Learning, 3(3), 189-206.
  • Dunlosky, J. ve Metcalfe, J. (2009). Metacognition. USA: Sage Publications. Ericsson, K. A. ve Simon, H. A. (1993). Protocol analysis: Ver¬bal reports as data (revised edition). Cambridge, MA: The MIT Press.
  • Fernie, B. A., Spada, M. M., Nikcevic, A. V., Georgiou, G. A. ve Moneta, B. G. (2009). Metacognition beliefs about procrastination: Development and concurrent validity of a Self-Report Questionnaire. Journal of Cognitive Psychotherapy: An International Quarterly, 23(4), 283-293.
  • Flavell, J. H. (1979). Metacognition and cognitive monitoring: A new area of cognitive-developmental inquiry. American Psychologist, 34(10), 906-911.
  • Flavell, J. H. (2000). Development of children's knowledge about the mental world. International Journal of Behavioral Development, 24, 15-23.
  • Foote, A. L. ve Crystal, J. D. (2007) Metacognition in the Rat. Current Biology, 2 7(6), 551-555.
  • Fortunata, I., Hecht, D., Carol, K. T. ve Alvarez, L. (1991). Metacognition and problem solving. The Aritmetic Teacher, 39(4), 38-40.
  • Garcia, T. ve Pintrich, P. R. (1995). Assessing students' motivation and learning strategies: The Motivated Strategies for Learning Questionnaire. Annual Meeting of the American Educational Research Association, Nisan, San Francisco, CA.
  • Garner, R. ve Alexander, P. A. (1989). Metacognition: Answered and unanswered questions. Educational Psychologist, 24(2), 143-158.
  • Garrett, A. J., Mazzocco, M. M. ve Baker, L. (2006).Development of the metacognitive skills of prediction and evaluation in children with or without math disability. Learning Disabilities Research & Practice, 21(2), 77-88.
  • Gwilliam, P., Wells, A. ve Cartwright-Hatton, S. (2004). Does meta-cognition or responsibility predict obsessive-compulsive symptoms: A test of the metacognitive model. Clinical Psychology and Psychotherapy, 11,137-144.
  • Hacker, D. J., Dunlosky, J. ve Graesser, A. C. (2009) A Growing Sense of "Agency". D. J. Hacker, J. Dunlosky ve A. C. Graesser, (Ed.), Handbook of metacognition in education içinde. New York and London: Routledge.
  • Irak, M. ve Tosun, A. (2008). Exploring the role of metacognition in obsessive-compulsive and anxiety symptoms. Journal of Anxiety Disorders, 22, 1316-1325.
  • Irak, M. (2005). Üst-biliş mi? Yönetici işlevler mi?: Bilme hissinin nöropsikolojik testlerle ölçülen dikkat süreçlerinden yordanması. Türk Psikoloji Dergisi, 20(56), 97-116.
  • Jacobs, J. ve Paris, S. (1987). Children's metacognition about reading: Issues in definition, measurement and instruction. Educational Psychologist, 22(3-4), 255-278.
  • Karakaş, S., Irak, M. ve Bekçi, B. (2003). Sağlıklı insanda bilgi işleme süreçleri: Biliş ve üst biliş. S. Karakaş, C. İrkeç ve N. Yüksel, (Ed.), Beyin ve nöropsikoloji içinde (31-54). Ankara: Çizgi Tıp Yayınevi.
  • Karakelle, S. ve Saraç, S. (2007). Çocuklar için Üst Bilişsel Farkındalık Ölçeği (ÜBFÖ-Ç) A ve B formları: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 10(20), 87- 103.
  • Knouse, L. E., Paradise, J. M. ve Dunlosky, J. (2006). Does ADHD in adults affect the relative accuracy of metamemory judgements? Journal of Attention Disorders, 10(2), 160-169.
  • Koriat, A. (2000). The feeling of knowing: Some metatheoretical implications for consciousness and control. Consciousness and Cognition, 9, 149-171.
  • Koriat, A. (1993). How do we know what we know? The accessibility model of the feeling of knowing. Psychology Review, 100, 609-639.
  • Koriat, A. ve Shitzer-Reichart, R. (2002). Metacognitive judg¬ments and their accuracy: Insights from the processes underlying judgments of learning in children. P. Chambres, M. Izaute ve P-J. Marescaux, (Ed.), Metacognition: Process, function, and use içinde (1-17). NY: Kluwer.
  • Koriat, A. ve Ackerman, R. (2010). Metacognition and mind-reading: Judgments of learning for Self and Other during self-paced study. Consciousness and Cognition, 19( 1), 251-264.
  • Kornell, N., Son, L. K. ve Terrace, H. S. (2007). Metacognitive skills and hint seeking in monkeys. Psychological Science, 18(1), 64-71.
  • Kuhn, D. (1999). Metacognitive development. L. Baiter ve C. S. Tamis-LeMonda, (Ed.), Child psychology: A handbook of contemporary issues içinde. USA: Psychology Press.
  • Kuhn, D. (2000). Theory of mind, metacognition, and reasoning: A life-span perspective. P. Mitchell ve K. J. Riggs, (Ed.), Children's reasoning and the mind içinde (301- 325). UK: Psychology Press.
  • Lockl, K. ve Schneider, W. ( 2002). Developmental trends in children's feeling of knowing judgement. International Journal of Behavioral Development, 26, 327-333.
  • Lockl, K. ve Schneider, W. (2007). Knowledge about the mind: Links between theory of mind and later metamemory. Child Development, 7(8), 148-167.
  • Metcalfe, J. (2000). Metamemory: Theory and data. E. Tulving ve F. I. M. Craik, (Ed.), The Oxford handbook of memory içinde (197-211). NY: Oxford University Press.
  • Mevarech, Z. R. ve Amrany, C. (2008). Immediate and delayed effects of meta-cognitive instruction on regulation of cognition and mathematics achievement. Metacognition and Learning, 3(2), 147-157.
  • Mokhtari, K. ve Reichard, C. A. (2002). Assessing students' metacognitive awareness of reading strategies. Journal of Educational Psychology, 94,249-259.
  • Moore, D., Zabrucky, K. ve Commander, N. (1997). Validation of Metacomprehension Scale. Contemporary Educational Psychology, 22,457-471.
  • Moritz, S. ve Woodward, T. S. (2007). Metacognitive training in schizophrenia: from basic research to knowledge translation and intervention. Current Opinion in Psychiatry, 20, 619-625.
  • Nelson, T. O. ve Narens, L. (1996). Why investigate metacogni¬tion? J. Metcalfe ve A. P. Shimamura, (Ed.), Metacognition içinde (1-25). USA: MIT Press.
  • Nelson, T. O. ve Narens, L. (1990). Metamemoiy: A theoretical framework and some new findings. G. H. Bower, (Ed.), The psychology of learning and motivation içinde (125- 173). NY: Academic Press.
  • Nelson, T. O. (1999). Cognition versus metacognition. P. J. Sternberg, (Ed.), The nature of cognition içinde (625- 641). Cambridge: MIT Press.
  • Nelson, T. O., Stuart, R. B., Howard, C. ve Crowley, M. (1999). Metacognition and clinical psychology: A preliminary framework for research and practice. Clinical Psychology and Psychotherapy, 6, 73-79.
  • Nietfeld, J. ve Schraw, G. (2002). The effect of knowledge and training on monitoring accuracy. The Journal of Educational Research, 95(3), 131-142.
  • Nietfeld, J., Cao, L. ve Osborne, J. W. (2005). Metacognitive monitoring accuracy and student performance in the post-secondaiy classroom. The Journal of Experimental Education. 74(1), 7-28.
  • Paris, S. G. ve Flukes, J. (2005). Assessing children's metacognition about strategic reading. S. Israel, C. C. Block, K. Bauserman ve K. Kinnucan-Welsch, (Ed.), Metacognition in literacy learning: Theory, assessment, instruction, and professional development içinde (121-139). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Pekel, D. (2010). Özel öğrenme güçlüğü olan ve olmayan çocukların üst bilişsel özelliklerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Pereira-Laird, J. A. ve Deane, F. P. (1997). Development and validation of a self-report measure of reading strategy use. Reading Psychology: An International Quarterly, 18, 185-235.
  • Perkins, D. (1999). The constructivist classroom, the many faces of constructivism. Educational Leadership, 57(2), 6-11.
  • Perner, J. (2000). Memory and theory of mind. E. Tulving ve F. I. M. Craik, (Ed.), The Oxford handbook of memory içinde (297-312). NY: Oxford University Press.
  • Pintrich, P. R., Anderman, E. M. ve Klobucar, C. (1994). In-traindividual differences in motivation and cognition in students with and without learning disabilities. Journal of Learning Disabilities, 27(6), 360-70.
  • Pintrich, P. R., Walters, C. A. ve Baxter, G. P. (2000). Assessing metacognition and self regulated learning. Issues in the measurement of metacognition içinde (43-98). USA: Buros Institute of Mental Measurements.
  • Redford, J. S. (2010). Evidence of metacognitive control by humans and monkeys in a perceptual categorization task. Journal of Experimental Psychology: Learning, Memory & Cognition, 35(1), 248-254.
  • Richards, G. (2003). Psikolojiyi yerli yerine oturtmak. (S. Topal ve A. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Say Yayınları.
  • Rozencwajg, P. (2003). Metacognitive factors in scientific problem-solving strategies. European Journal of Psychology of Education, 18, 281-294.
  • Saraç, S. ve Karakelle, S. (değerlendirmede). Offline and online assesment of metacognition. Metacognition and Learning.
  • Schmitt, M. C. (1990). A questionnaire to measure children's awareness of strategic reading processes. The Reading Teacher, 43(7), 454-461.
  • Schneider, W. ve Lockl, K. (2002). The development of metacognitive knowledge in children and adolescents. T. J. Perfect ve B. L. Schwartz, (Ed.), Applied metacognition içinde (224-257). Cambridge: Cambridge University Press.
  • Schraw, G. ve Dennison, R. (1994). Assessing metacognitive awareness. Contemporary Educational Psychology, 19, 460-475.
  • Schraw, G. (2009). Measuring metacognitive judgements. D. J. Hacker, J. Dunlosky ve A. C. Graesser, (Ed.), Handbook of metacognition in education içinde (415-429). NY: Routledge.
  • Schultz, D. P. ve Schultz, S. E. (2002). Modern psikoloji tarihi (2. baskı). Y. Aslay, Çev.). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Schunk, D. H. (2009). Öğrenme teorileri: Eğitimsel bir bakışla (5. baskı). (M. Şahin, Çev.). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Schwartz, B. L. ve Perfect, T. J. (2002). Introduction: Toward an applied metacognition. T. J. Perfect ve B. L. Schwartz, (Ed.), Applied metacognition içinde (1-11). Cambridge: Cambridge University Press.
  • Sideridis, G. D., Morgan, P. L., Botsas, G., Padeliadu, S. ve Fuchs, D. (2006). Predicting LD on the basis of motivation, metacognition, and psychopathology: An ROC analysis. Journal of Learning Disability, 39(3), 215-229.
  • Solso, R. L., Maclin, K. M. ve Maclin, O. H. (2007). Bilişsel psikoloji. (A. Ayçiçeği, Çev.). İstanbul: Kitabevi Yayınları.
  • Son, L. K. (2005). Metacognitive control: Children's short-term versus long-term study strategies. The Journal of General Psychology, 132(A), 347-363.
  • Spada, M. M., Caselli, G. ve Wells, A. (2009). Metacognition as a predictor of drinking status and level of alcohol use of following CBT in problem drinkers: A prospective study. Behaviour Research and Therapy, 47, 882-886.
  • Spada, M. M., Nikcevic, A. V., Moneta, G. B. ve Wells, A. (2008). Metacognition, percieved stress and negative emotion. Personality and Individual Differences, 44, 1172-1181.
  • Sperling, R. A., Howard, B. C. Miller, L. A. ve Murphy, C. (2002). Measures of children's knowledge and regulation of cognition. Contemporary Educational Psychology, 27, 51-79.
  • Sun, R., Zhang, X. ve Mathews, R. (2006). Modeling metacog¬nition in a cognitive architecture. Cognitive Systems Research, 7, 327-338.
  • Sungur, S. (2004). The implementation of problem-based learning in secondary school biology courses. Yayınlanmamış doktora tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Swanson, H. L. (1990). Influence of metacognitive knowledge and aptitude on problem solving. Journal of Educational Psychology, 82, 306-314.
  • Şahin, H. (2010). Öğrenilmiş çaresizliğin bilme hissi kararı üzerindeki etkisinin gelişimsel olarak incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Tosun, A. ve Irak, M. (2008). Üstbiliş Ölçeği-30'un Türkçe uyarlaması, geçerliği, güvenirliği, Kaygı ve obsesif kompuülsif belirtilerle ilişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, 19(1), 67-80.
  • Tulving, E. (1996). Foreward. J. Metcalfe ve A. P. Shimamura, (Ed.), Metacognition içinde (vii-x). USA: MİT Press. Tuna, Ş., Tekcan, A. İ. ve Topçuoğlu, V. (2005). Memory and metamemory in obsessive-compulsive disorder. Behaviour Research an Therapy, 43,15-27.
  • Van Someren, M. Y., Barnard, Y. F. ve Sandberg, J. A. C. (1994). The think aloud method: A practical guide to modelling cognitive processes. London: Academic Press.
  • Veenman, M. V. J. (2005). The assessment of metacognitive skills: What can be learned from multi-method designs? C. Artlelt ve B. Moschner, (Ed.), Lernstrategien und metakognition: Implikationen jur forschung und praxis içinde (77-99). Münster: Waxmam.
  • Veenman, M. V. J. ve Spaans, M. A. (2005). Relation between intellectual and metacognitive skills: Age and task differences. Learning and Individual Differences, 15, 159- 176.
  • Veenman, M. V. J. ve Elshout, J. J. (1995). Differential effects of instructional support on learning in simulation environments. Instructional Science, 22, 363-383.
  • Veenmann, M. V. J, Van Hout-Wolters, B. ve Afflerbach, P. (2006). Metacognition and learning: Conceptual and methodolgical considerations. Metacognition and Learning, 1, 3-14
  • Wells, A. ve Cartwright-Hatton, S. (2004). A short form of metacognitions questionnaire: Properties of the MCQ30. Behaviour Research & Therapy, 42(4), 385-396.
  • Wells, A. (1999). A metacognitive model and therapy for generalized anxiety disorder. Clinical Psychology and Psychotherapy, 6, 86-95.
  • Wells, A. ve Purdon, C. (1999). Metacognition and cognitive- behaviour theraphy: A special issue. Clinical Psychology and Psychotherapy, 6, 86-95.
  • Wells, A. (1995). Meta-cognition and worry: A cognitive model of generalized anxiety disorder. Behavioural and Cognitive Psychotherapy, 23, 301-320.
  • Whitebread, D., Coltman, P., Pino Pasternak, D., Sangster, C., Grau, V., Bingham, S., Almeqdad, Q. ve Demetriou, D. (2009). The development of two observational tools for assessing metacognition and self-regulated learning in young children. Metacognition and Learning, 4,63-85.
  • Wong, B. Y. L. (1987). Special feature: Metacognition and learning disabilities. How do the results of metacognitive research impact on the learning disabled individual? Learning Disability Quarterly, 10(3), 189-195.
  • Yılmaz, E., Gençöz, T. ve Wells, A. (2008). Assesment psycho¬metric characteristics of the Penn State Worry Questionnaire and Metacognitions Questionnaire-30 and metacognitive predictors of worry and obsessive compulsive symtoms in a Turkish sample. Clinical Psychology and Psychotherapy, 15,424-439.
  • Zimmerman, B. J. ve Martinez-Ponz, M. (1990). Student differences in self-regulated learning: Relating grade, sex, and giftedness to self-efficacy and strategy use. Journal of Educational Psychology, 82, 51-59.
APA Karakelle S, SARAÇ S (2010). Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?. , 45 - 63.
Chicago Karakelle Sema,SARAÇ Seda Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?. (2010): 45 - 63.
MLA Karakelle Sema,SARAÇ Seda Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?. , 2010, ss.45 - 63.
AMA Karakelle S,SARAÇ S Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?. . 2010; 45 - 63.
Vancouver Karakelle S,SARAÇ S Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?. . 2010; 45 - 63.
IEEE Karakelle S,SARAÇ S "Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?." , ss.45 - 63, 2010.
ISNAD Karakelle, Sema - SARAÇ, Seda. "Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?". (2010), 45-63.
APA Karakelle S, SARAÇ S (2010). Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?. Türk Psikoloji Yazıları, 13(26), 45 - 63.
Chicago Karakelle Sema,SARAÇ Seda Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?. Türk Psikoloji Yazıları 13, no.26 (2010): 45 - 63.
MLA Karakelle Sema,SARAÇ Seda Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?. Türk Psikoloji Yazıları, vol.13, no.26, 2010, ss.45 - 63.
AMA Karakelle S,SARAÇ S Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?. Türk Psikoloji Yazıları. 2010; 13(26): 45 - 63.
Vancouver Karakelle S,SARAÇ S Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?. Türk Psikoloji Yazıları. 2010; 13(26): 45 - 63.
IEEE Karakelle S,SARAÇ S "Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?." Türk Psikoloji Yazıları, 13, ss.45 - 63, 2010.
ISNAD Karakelle, Sema - SARAÇ, Seda. "Üst biliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üst bilişsel yaklaşım mı?". Türk Psikoloji Yazıları 13/26 (2010), 45-63.
Sayfa Oluşturulma Tarihi
22-04-2024 15:58

İLETİŞİM

TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin

Yüzüncüyıl, İşçi Blokları Mahallesi

Muhsin Yazıcıoğlu Caddesi No:51/C

06530 Çankaya / ANKARA +90 (312) 298 92 00

trdizin@tubitak.gov.tr

TÜBİTAK ULAKBİM Ulusal Akademik Ağ ve Bilgi Merkezi Cahit Arf Bilgi Merkezi © Tüm Hakları Saklıdır. Gizlilik Politikası Kullanım Şartları