Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi

ÖZDEMİR CİHAN, MERYEM; DİLEKMEN, Mücahit

Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi

Meryem ÖZDEMİR, (Atatürk Üniversitesi)

Mücahit DİLEKMEN (Atatürk Üniversitesi)

Sakarya University Journal of Education

7 3

Yıl: 2016 Cilt: 6 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 98 - 113 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi

Öz:

Duygusal zek} özelliğinin öğretmen adaylarında seçici bir unsur olarak görülmesi ve gelecek kuşakların niteliğini arttıracak bu özelliklerle yetiştirilmesi oldukça önemlidir. Bu çalışmada eğitim fakültesi öğrencilerinin duygusal zek} ve yaşam doyumları arasındaki ilişkinin belirlenmesi, duygusal zek}nın yaşam doyumunu yordama durumu ve duygusal zek} ile yaşam doyumlarının bölüm ve sınıf düzeyi açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Tarama modeli kullanılan araştırmaya toplamda 751 (519 kadın, 232 erkek) eğitim fakültesi öğrencisi katılmıştır. Veri toplama aracı olarak; Petrides ve Furnham (2000, 2001) tarafından geliştirilen, Türkçe versiyonunun geçerlik ve güvenirlik çalışması Deniz, Özer ve Işık (2013) tarafından gerçekleştirilen ,Duygusal Zek} Özellik Ölçeği-Kısa Formu (DZÖÖ-KF)' ve Diener, Emmons, Larsen ve Griffin (1985) tarafından geliştirilen, Köker (1991) tarafından Türkçeye uyarlanan ,Yaşam Doyumu Ölçeği' kullanılmıştır. Verilerin analizinde; Pearson Momentler Çarpımı, basit doğrusal regresyon analizi, tek yönlü varyans analizi ve bağımsız örneklemler t-testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, duygusal zek} toplam ve alt boyutları ile yaşam doyumu arasında pozitif yönlü anlamlı ilişki bulunmuştur. Ayrıca duygusal zek}nın, yaşam doyumunun anlamlı yordayıcısı olduğu saptanmıştır. Duygusal zek} düzeyinde öğrenim görülen bölümlere göre anlamlı farklılaşma görülmezken, yaşam doyumunda Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik (PDR) ile Sınıf, Matematik, Fen Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretmenlikleri arasında PDR lehine; İngilizce Öğretmenliği ile Fen Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretmenlikleri arasında İngilizce Öğretmenliği lehine; Fen Bilgisi Öğretmenliği ile Sınıf ve Matematik Öğretmenlikleri arasında Fen Bilgisi Öğretmenliği lehine anlamlı düzeyde farklılaşma görülmüştür. Duygusal zek} düzeyinde duygusallık ile sosyallik alt boyutları hariç, iyi oluş ve öz kontrol alt boyutları ile duygusal zek} toplam boyutunda ve yaşam doyumunda dördüncü sınıfların lehine anlamlı farklılaşma görülmüştür

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Hemşirelik

A Survey on Emotional Intelligence and Life Satisfaction Level of Education Faculty Students

Öz:

Be regarded as a selective factor in the teachers' emotional intelligence feature that will improve the quality of the training of future generations is of utmost importance at this property. The main aim of this study is the relation between education faculty students’ emotional intelligence and life satisfaction skills, the extent to which emotional intelligence predicts life satisfaction and to investigate emotional intelligence and life satisfaction skills in terms of different variables (department, grade). The survey design-based study participated a total of 751 (519 female, 232 male) faculty of education students’. In data collection, Trait Emotional Intelligence Scale-Short Form (TEIS-SF), developed by Petrides and Furnham (2000, 2001) and the reliability and validity of the Turkish version of which were measured by Deniz, Özer and Işık (2013); Life Satisfaction Scale, developed by Diener, Emmons, Larsen and Griffin (1985) and adapted by Köker to Turkish (1991) were used as data collection tools. In the analysis of the data, Pearsons’s Product-Moment Correlation Coefficient, linear regression analysis, One-way Anova and independent samples t-test was used. As a result, it was found a positive significant relationship between the mean values of total emotional intelligence and sub-dimensions of emotional intelligence, and the mean values of life satisfaction. Besides, it was found that emotional intelligence significantly predicted life satisfaction. Emotional Intelligence did not show significant difference to the departments. As for life satisfaction level, levels of Psychological and Counselling Development department showed significant and positive difference compared to the levels of Primary Education, Mathematics, Science and Social Science departments. Moreover, students of ELT department had higher life satisfaction than those of Science and Social Science departments while students of Science department were more satisfied than students of Mathematics and Primary Education departments. Finally, in terms of emotional intelligence level, there was a significant difference to life satisfaction and the sub-dimensions of emotional intelligence, except for sociability and emotionality dimensions, for fourth year students

Anahtar Kelime:

Konular: Eğitim, Eğitim Araştırmaları Hemşirelik

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Alper, D. (2007). Psikolojik Danışmanlar ve Sınıf Öğretmenlerinin Duygusal Zekâ Düzeyleri-İletişim ve Empati Becerilerinin Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Alver, B., Dilekmen, M. ve Ada, Ş. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Bazı Öznel Algılamalarına Göre Psikolojik Belirtileri. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (33), 13-23.
Annak, B. (2005). Sosyal Destek, Sosyal Ağ, Yaşam Kalitesi ve Yaşam Doyumu: Duygu-Durum ve Anksiyete Bozukluğu Tanısı Alan Kişiler ve Düzenli Hemodiyaliz Tedavisi Gören Hastalar Açısından Bir Karşılaş- tırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ardahan, F. (2012). Duygusal Zek} ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin Doğa Sporu Yapanlar Örne- ğinde İncelenmesi. Pamukkale Journal of Sport Sciences, 3 (3), 20-33.
Arygle, M. (1994). The Psychology of Happinses. London: Routledge Press.
Austin, E. J., Saklofske, D. H. ve Egan, V. (2005). Personality, Well-Being And Health Correlates of Trait Emotional İntelligence. Personality and Individual Differences, 38, 547-558.
Brackett, M. A. ve Salovey, P. (2006). Measuring Emotional İntelligence with the Mayer-Salovery-Caruso Emotional Intelligence Test (MSCEIT). Psicothema, 18, 34-41.
Cooper, R. K. ve Sawaf, A. (2003). Liderlikte Duygusal Zekâ, Yönetim ve Organizasyonlarda Duygusal Zekâ.
(1. Basım). (Çev. Z. B. Ayman ve B. Sancar) İstanbul: Sistem. (Eserin orijinali 1997’de yayımlandı).
Deniz, M. E. ve Yılmaz, E. (2004). Üniversite Öğrencilerinin Duygusal Zekâ Yetenekleri ve Yaşam Doyumları Arasındaki İlişki. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Malatya. Deniz, M. E., Özer, E. ve Işık, E. (2013). Duygusal Zek} Özellik Ölçeği-Kısa Formu (TEIQue-SF) Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim ve Bilim, 38 (169).
Deniz, M. E., Öztürk, A. ve Hamarta, E. (2007). Duygusal Zek}nın Yaşam Doyumunu Yordama Gücü. G. Özdemir Yaylacı (Baş Ed.) Uluslararası Duygusal Zekâ ve İletişim Sempozyumu kitabı içinde, 593-601.
Diener, E. ve Diener, C. (1996). Most People are Happy. Psychological Science, 7, 181-185.
Diener, E. D., Emmons, R. A., Larsen, R. J., ve Griffin, S. (1985). The Satisfaction with Life Scale. Journal of Personality Assessment, 49 (1), 71-75.
Doğan, A., Deniz, M. E., Odabaş, H., Özyeşil, Z. ve Özgirgin, N. (2012). Job and Life Satisfaction of the Medical Staff in Rehabilitation Centers. Turkish Journal of Physical Medicine and Rehabilitation, 58, 16-21.
Doğan, S. ve Demiral, Ö. (2007). Kurumların Başarısında Duygusal Zek}nın Rolü ve Önemi. Yönetim ve Ekonomi, 14 (l), 209-230.
Furnham, A. ve Petrides, K. V. (2003). Trait Emotional İntelligence and Happiness. Social Behavior and Personality: An İnternational Journal, 31 (8), 815-823.
Goleman, D. (1995). Emotional İntelligence: Why İt Can Matter More Than IQ. London: Bloomsbury.
Goleman, D. (1999). Duygusal Zekâ: Neden IQ’dan Daha Önemlidir?. (12.Basım). (Çev. B.S. Yüksel). İstanbul: Varlık. (Eserin orijinali 1995 yılında yayımlandı).
Gürol, Ö. (2008). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Duygusal Zekâ Düzeyleri ile Stresle Başa Çıkma Becerileri Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Karatekin, H. (2013). Benlik Yapılarına Göre Başa Çıkma Stratejileri ve Yaşam Doyumunun İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kırtıl, S. (2009). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Duygusal Zekâ Düzeyleri ile Yaşam Doyumu Düzeylerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Kızıl, Z. (2012). Eğitim Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Koçak, R. ve İçmenoğlu, E. (2012). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Duygusal Zek} ve Yaratıcılık Düzeylerinin Yaşam Doyumlarını Yordayıcı Rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (37), 73- 85.
Köker, S. (1991). Normal ve Sorunlu Ergenlerin Yaşam Doyumu Düzeylerinin Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Martinez, M. N. (1997). The Smarts That Count. HR Magazine, 42 (11), 72-78.
Mayer, J. D. ve Salovey, P. (1997). What is emotional intelligence? In P. Salovey ve D. Sluyter, Emotional Development and Emotional İntelligence: Educational İmplications. New York: Basic Books.
Mutlu, Z. (2012). Yaşlı Bireylerde Yaşam Tatmini ve Sosyal Destek İlişkisinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Nelis, D., Quoidbach, J., Mikolajczak, M. ve Hansenne, M. (2009). Increasing Emotional İntelligence: (How) is it Possible?. Personality and Individual Differences, 47 (1), 36-41.
Neugarten, B., Havighurst, R. ve Tobin, S. (1961). The Measure of Life Satisfaction. Journal of Gerontology, 16, 134-143.
Petrides, K. V. ve Furnham, A. (2000). On the Dimensional Structure of Emotional İntelligence. Personality and Individual Differences, 29, 313-320.
Petrides, K. V. ve Furnham, A. (2001). Trait Emotional İntelligence: Psychometric İnvestigation with Reference to Established Trait Taxonomies. European Journal of Personality, 15 (6), 425-448.
Petrides, K. V. (2011). Ability and Trait Emotional İntelligence. The Wiley-Blackwell Handbook of İndividual Differences, 656-678.
Petrides, K. V., Furnham, A. ve Martin, G. N. (2004). Estimates of Emotional and Psychometric İntelligence: Evidence for Gender-Based Stereotypes. Journal of Social Psychology, 144, 149-162.
Potter, G. R. (2005). The İmpact of an Emotional İntelligence İntervention Program on Freshmen at A South Texas Higher Education İnstitution. Doctoral dissertation. The College of Graduate Studies Texas A&M University.
Recepoğlu, E. (2013). Öğretmen Adaylarının Yaşam Doyumları ile Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı (1), 311-326.
Salovey, P. ve J. D. Mayer (1990). Emotional Intelligence. Imagination, Cognition, and Personality, 9, 185- 211.
Schutte, N. S., Malouff, J. M., Bobik, C., Coston, T. D., Greeson, C., Jedlicka, C. ve Wendorf, G. (2001). Emotional İntelligence and İnterpersonal Relations. The Journal of Social Psychology, 141 (4), 523- 536.
Shapiro, L. E. (2002). Yüksek EQ’lu Bir Çocuk Yetiştirmek (Çev. Ü. Kartal). İstanbul: Varlık.
Şahin, F. S., Zade, B. M. ve Direk, H. (2009). Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutum ve Yaşam Doyum Düzeyleri. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı’nda sunulan bildiri (01-03.Ekim), Ege Üniversitesi, İzmir.
Tarhan, N., Gümüşel, O. ve Sayım, A. (2014). Pozitif Psikoloji: Çoklu Zekâ Uygulamaları. İstanbul: Timaş.
Thorndike, E. L. (1920). Intelligence and Its Uses. Harper's Magazine. Vol:140, 227-235. Titrek, O. (2004). Eğitim Fakültesi Öğretim Üyelerinin Duygusal Zekâ Yeterliklerini İşyaşamında Kullanma ve Akademik Başarı Düzeylerine İlişkin Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi.
Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Titrek, O. (2010). IQ'dan EQ'ya: Duyguları Zekice Yönetme. (İkinci Basım). Ankara: PegemA. Tümkaya, S., Hamarta, E., Deniz, M.E., Çelik, M. ve Aybek, B. (2008). Duygusal Zek} Mizah Tarzı ve Yaşam Doyumu: Üniversite Öğretim Elemanları Üzerine Bir Araştırma, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 30, 1- 20.
Ünal, A. Ö. (2011). Lise Öğrencilerinin Yaşam Doyumlarının Bazı Değişkenlere Göre Yordanması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
Weisinger, H. (1998). İş Yaşamında Duygusal Zekâ. İstanbul: MNS. Yeşilyaprak, B. (2001). Duygusal Zek} ve Eğitim Açısından Doğurguları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 7 (25), 139-146.
Yiğit, R., Dilmaç, B. ve Deniz, M. E., (2011). İş ve Yaşam Doyumu: Konya Emniyet Müdürlüğü Alan Araştırması. Polis Bilimleri Dergisi, 13 (3).

APA	ÖZDEMİR CİHAN M, DİLEKMEN M (2016). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi. , 98 - 113.
Chicago	ÖZDEMİR CİHAN MERYEM,DİLEKMEN Mücahit Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi. (2016): 98 - 113.
MLA	ÖZDEMİR CİHAN MERYEM,DİLEKMEN Mücahit Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi. , 2016, ss.98 - 113.
AMA	ÖZDEMİR CİHAN M,DİLEKMEN M Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi. . 2016; 98 - 113.
Vancouver	ÖZDEMİR CİHAN M,DİLEKMEN M Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi. . 2016; 98 - 113.
IEEE	ÖZDEMİR CİHAN M,DİLEKMEN M "Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi." , ss.98 - 113, 2016.
ISNAD	ÖZDEMİR CİHAN, MERYEM - DİLEKMEN, Mücahit. "Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi". (2016), 98-113.

APA	ÖZDEMİR CİHAN M, DİLEKMEN M (2016). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 6(1), 98 - 113.
Chicago	ÖZDEMİR CİHAN MERYEM,DİLEKMEN Mücahit Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi. Sakarya University Journal of Education 6, no.1 (2016): 98 - 113.
MLA	ÖZDEMİR CİHAN MERYEM,DİLEKMEN Mücahit Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi. Sakarya University Journal of Education, vol.6, no.1, 2016, ss.98 - 113.
AMA	ÖZDEMİR CİHAN M,DİLEKMEN M Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi. Sakarya University Journal of Education. 2016; 6(1): 98 - 113.
Vancouver	ÖZDEMİR CİHAN M,DİLEKMEN M Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi. Sakarya University Journal of Education. 2016; 6(1): 98 - 113.
IEEE	ÖZDEMİR CİHAN M,DİLEKMEN M "Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi." Sakarya University Journal of Education, 6, ss.98 - 113, 2016.
ISNAD	ÖZDEMİR CİHAN, MERYEM - DİLEKMEN, Mücahit. "Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi". Sakarya University Journal of Education 6/1 (2016), 98-113.