ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ
Yıl: 2014 Cilt: 9 Sayı: 8 Sayfa Aralığı: 435 - 444 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022
ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ
Öz: Çağdaş eğitim, öğretmenin sevgi duygusuna ve bilgisine sahip olmasını, bunu etkili biçimde kullanmasını temel alır. Çocuk sevgisi, çocuğun gelişimine koşulsuz destek sunmayı, korumayı, ilgi göstermeyi, empati ve iletişim kurmayı gerektirir. Öğretmende çocuk sevgisi, doğal / güdüsel bir duygu olmakla birlikte öğrenilmesi ve geliştirilmesi gereken bir duygudur. Günümüzde öğretmen yetiştiren kurumların çocuk sevgisini/duygusunu ne kadar kazandırdığı merak konusudur. Türk eğitim sistemi, akademik ve teknik bilgi ile donanmış sınıf geçmeyi okul başarısı için yeterli kabul etmiştir. Halbuki öğretmenliğin en önemli özelliklerinden biri "çocuk sevgisidir". Çocuğu sevmeyen, çocuklarla vakit geçirmekten hoşlanmayan birinin öğretmen yeterliliklerine sahip olduğu düşünülemez. Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin çocuk sevgisini betimlemek, çocuk sevgisi ile demografik değişkenler arasında anlamlı bir ilişkinin olup olmadığını saptamaktır. Çalışmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Tarama deseni; bir evren içinde seçilen bir örneklem üzerinde yapılan çalışmalar yoluyla evren genelindeki eğilim, tutum veya görüşlerin nicel veya nümerik olarak betimlenmesini sağlar (Creswell, 2013:155). Araştırmanın veri kaynağını 2012-2013 öğretim yılında, Sivas merkez ilçede görev yapan farklı branşlardan 564 öğretmen oluşturmaktadır. Veriler "Barnett-Çocuk Sevme Ölçeği" ve "Kişisel Bilgi Formu" kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizinde SPSS 17.00 paket programı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin cinsiyeti ve branşı ile çocuk sevgisi arasında anlamlı bir ilişkinin olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin yaşı, medeni durumu, çocuk sayısı ve mesleki deneyimi ile çocuk sevgisi puanları arasında ise anlamlı bir ilişki bulunamamıştır
Anahtar Kelime: LIKING OF CHILDREN IN TEACHERS
Öz: Contemporary education is based on teachers’ love, passion, experience, knowledge and their ability to use it. Teacher’s liking of children requires supporting them without condition, protecting them, having empathy and good communication with them. Although a teacher’s affection for children is very natural feeling, it should be further developed by learning. Today, it is not clear to what extend the teacher training institutions bring in their candidate teachers these feelings and emotions. Turkish education system considers academic and technical knowledge enough for school success and passing the class. Yet, one of the very basic characteristics of being a teacher necessitates “affection for children”. The ones who don’t like children and spending time with them cannot be considered as an qualified teacher. This study aims at describing teachers’ affection for children and also to put out if there is a meaningful relation with this affection and demographic variables. Survey method was preferred in the study. A survey design provides a quantitative or numeric description of trends, attitudes, or opinions of a population by studying a sample of that population (Creswell, 2013:155). The Data source consists of 564 teachers (in different branches) assigned in Sivas city centre. Data was gathered through “Barnett Liking of Children Scale” and “Personal Information Form”. Data analysis was conducted via SPSS 17.00 package programme. Results show that there is a meaningful relation between the teachers’ sex and branch and their affection for children. No meaningful relation was found between affection for children and teachers’ age, work experience, marital status, and the number of children they have
Anahtar Kelime: Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- AKYÜZ, Y. (1997). Türk Eğitim Tarihi (Başlangıçtan 1997’ye), İstanbul: Kültür Üniversitesi Yayınları, No:1.
- ARİES, P. (1973). Centuries of Childhood. Harmondswort: Penguin.
- BUSCAGLİA, L. (2010). Yaşamak, Sevmek ve Öğrenmek. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
- CRESWELL, J. W. (2013). Araştırma deseni (Çev Edt Demir, S. B.). Ankara: Eğiten Kitap. Kitap.
- UĞURLU, C. T. (2013). Öğretmenlerin İletişim Becerisi ve Empatik Eğilim Davranışlarının Çocuk Sevme Düzeyleri Üzerine Etkisi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(2), 51-61.
- ÇELİKTEN, M., ŞANAL, M. ve YENİ, Y. (2005). Öğretmenlik Mesleği ve Özellikleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,5 (19), 207-237.
- DURMUŞOĞLU S. N. ve ERBAY, F. (2013). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Konuşma, Dinleme ve Empati Becerilerinin Çocuk Sevme Davranışı Açısından İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1), 159-174.
- DUYAN, V. ve GELBAL, S. (2008). Barnett Çocuk Sevme Ölçeğini Türkçeye Uyarlama. Eğitim ve Bilim Dergisi, 33, 40-48.
- ERCAN, H. (2005). Çocukluk Felsefesi. Kebikeç- İnsan Bilimleri İçin Kaynak Araştırmaları Dergisi, 19, 113–120.
- ERDEM, Y. ve DUYAN, V. (2011). A Determination of The Factors that Aff ect the Level of Pediatric Nurses’ Liking of Children. Turk J Med Sci, 41 (2), 295-305.
- ERGÜN, M. ve ÖZDAŞ, A. (1999). Okul Gözlemi ve Uygulama Çalışmalarının Öğretmen Adayları Üzerindeki Etkisi. AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 115-119.
- GELBAL, S. ve DUYAN, V. (2010). İlköğretim Öğretmenlerinin Çocuk Sevme Durumlarına Etki Eden Değişkenlerin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 127–137.
- GÜLDÜL, F. (2007). Oluşturmacılık Yaklaşımında Öğretmen, Öğrenci ve Yönetici Özellikleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- KARASAR, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel.
- OĞUZKAN, F.(1988). Öğretmenliğin Üç Yönü. Ankara: Kadıoğlu .
- ONUR, B. (2005a). Çocukluğun Dünü ve Bugünü. Kebikeç-İnsan Bilimleri İçin Kaynak Araştırmaları Dergisi, 19, 99-112.
- ONUR, B. (2005b). Türkiye’de Çocukluğun Tarihi. Ankara: İmge.
- PEHLİVAN, K. B. (2008). Sınıf Öğretmen Adaylarının Sosyo-kültürel Özellikleri ve Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları Üzerine Bir Çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 151-168.
- YILMAZ, E. (2009). Öğretmenlerin Değer Tercihlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 7 (17), 109–128.
| APA | ERCAN R (2014). ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ. , 435 - 444. |
| Chicago | ERCAN Recep ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ. (2014): 435 - 444. |
| MLA | ERCAN Recep ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ. , 2014, ss.435 - 444. |
| AMA | ERCAN R ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ. . 2014; 435 - 444. |
| Vancouver | ERCAN R ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ. . 2014; 435 - 444. |
| IEEE | ERCAN R "ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ." , ss.435 - 444, 2014. |
| ISNAD | ERCAN, Recep. "ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ". (2014), 435-444. |
| APA | ERCAN R (2014). ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ. Turkish Studies (Elektronik), 9(8), 435 - 444. |
| Chicago | ERCAN Recep ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ. Turkish Studies (Elektronik) 9, no.8 (2014): 435 - 444. |
| MLA | ERCAN Recep ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ. Turkish Studies (Elektronik), vol.9, no.8, 2014, ss.435 - 444. |
| AMA | ERCAN R ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ. Turkish Studies (Elektronik). 2014; 9(8): 435 - 444. |
| Vancouver | ERCAN R ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ. Turkish Studies (Elektronik). 2014; 9(8): 435 - 444. |
| IEEE | ERCAN R "ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ." Turkish Studies (Elektronik), 9, ss.435 - 444, 2014. |
| ISNAD | ERCAN, Recep. "ÖĞRETMENLERDE ÇOCUK SEVGİSİ". Turkish Studies (Elektronik) 9/8 (2014), 435-444. |
