Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması

DİKBAŞ, TUĞBA; Çıkmaz, Gül; Büyükbeşe, Tuba

doi:10.18074/ckuiibfd.898272

Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması

Tuba BÜYÜKBEŞE, (Hasan Kalyoncu Üniversitesi, İşletme Bölümü, Gaziantep, Türkiye)

Tuğba DİKBAŞ,

Gül ÇIKMAZ (Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Sivil Havacılık MYO, Gaziantep, Türkiye)

Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi

10 4

Yıl: 2022 Cilt: 12 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 22 - 54 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.18074/ckuiibfd.898272 İndeks Tarihi: 16-12-2022

Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması

Öz:

İşletmeler için en değerli varlık yetkin ve örgütüne bağlı insan kaynağıdır. Rekabetin yoğun olduğu piyasalarda işletmeler örgütüne kendine adayan, tutkuyla çalışan, dinamik ve işini seven çalışanlarını kaybetmek istemezler. Bu çalışmada işe adanmışlığın işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi incelenmiştir. Araştırma nicel araştırma tasarımına göre oluşturulmuş, veriler anket yöntemi ile toplanmıştır. Kayseri ve Nevşehir illerindeki 265 İŞKUR çalışanı örnekleme dahil edilmiştir. Elde edilen veriler SPSS ve AMOS programlarıyla analiz edilmiştir. Yapılan regresyon analizi ile çalışanların işe adanmışlıklarının (Adanmışlık ve dinçlik boyutlarının) işten ayrılma niyeti üzerinde negatif yönde anlamlı etkisi olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelime:

Determining the Relationship Between Employees' Engagement and Their Intention to Leave: A Field Study in a State Agency

Öz:

The most valuable asset for businesses is competent and commited human resources. In markets where competition is intense, businesses do not want to lose their dedicated, passionate, dynamic and job-satisfied employees. This study examined the effect of work engagement on the intention to quit. The research was created according to the quantitative research design, and the data were collected by survey method. 265 İŞKUR employees in Kayseri and Nevşehir have participated in the survey. The obtained data were analyzed with SPSS and AMOS programs. With the regression analysis, it was seen that the work engagement of the employees had a negative and significant effect on their intention to leave.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Aboshaiqah A. E., Hamadi H. Y., Salem O. A. ve Zakari N. (2016). The work engagement of nurses in multiple hospital sectors in saudi arabia: A Comparative Study. Journal of Nursing Management, 24(4): 540-548.
Agarwal, U. A., Datta, S., Blake-Beard, S. ve Bhargava, S. (2012). Linking LMX, innovative work behaviour and turnover intentions: The mediating role of work engagement. Career Development International, 17(3), 208-230.
Akın Ö. (2019). İş özellikleri ve işe adanmışlığın çalışanın işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi, Journal of Politics, Economy and Management, 2(2), 1- 18.
Akman, Y. (2017). İlköğretim okulu öğretmenlerinin iş yaşam kalitesi algısının işle bütünleşmeleri üzerindeki etkisi. Elementary Education Online, 16(4), 1491–1504.
Aksoy Kürü, S. ve Erdil, O. (2021). İşe adanmışlık ve örgütsel özdeşleşme arasındaki ilişki: meta-analiz çalışması. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (58),107-136.
Aktaş, K. (2019). İşgörenlerin adanmışlık düzeyi ve örgütsel özdeşleşme ilişkisinin performans algısına etkisini belirlemeye yönelik bir araştırma. (Yayımlanmamış doktora tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
Alfes K., Shantz, A. D., Truss, C. ve Soane, E. C. (2013). The link between perceived human resource management practices, engagement and employee behaviour: A moderated mediation model. The International Journal of Human Resource Management, 24(2), 330–351.
Anafarta, A. ve Yılmaz, Ö. (2019). Kariyer tatmini ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide işe adanmışlığın aracılık rolü. İşletme Araştırmaları Dergisi, 11(4), 2944-2959.
Ardıç, K. ve Polatçı, S. (2009). Tükenmişlik sendromu ve madalyonun öbür yüzü: işle bütünleşme. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 0(32), 21-46.
Ariani, D. W. (2013). The relationship between employee engagement, organizational citizenship behavior, and counterproductive work behavior. International Journal of Business Administration, 4(2), 46-56.
Armor, D. A. ve Taylor, S. E. (1998). Situated optimism: Specific outcome expectancies and self-regulation. Advances in Experimental Social Psychology, 30, 309-379.
Aydemir, C. ve Endirlik, H. (2019). İşe adanmışlığın bazı demografik değişkenler açısından incelenmesi: Bankacılık sektöründe bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(3), 1093-1107.
Bakalcı, H. (2010). İşe gönülden adanma ve insan kaynakları yönetimi uygulamaları arasındaki ilişki ve bir örnek olay. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Bakker, A.B., Demerouti, E. ve Sanz-Vergel, A.I. (2014). Burnout and work engagement: The JD-R approach. Annual Review of Organizational Psychology and Organizational Behavior, 1(1), 389-411.
Bakker, A. B. ve Albrecht, S. (2018). Work engagement: Current trends. Career Development International, 23(19), 4-11. doi:10.1108/CDI-11-2017-0207.
Bakker, A. B., Albrecht, S. L., ve Leiter, M. P. (2011). Key questions regarding work engagement. European Journal Of Work And Organizational Psychology, 20(1), 4-28.
Bates, S. (2004). Getting Engaged. HR Magazine, 49(2), 44-51.
Bartlett, K. R. (1999). The relationship between training and organizational commitment ın the health care field. (Published doctoral dissertation). The University of Illınois, Urbana.
Baumruk, R. (2004). The missing link: the role of employee engagement in business success,(Report of a hewitt associates/michael treacy study). Workspan, 47(11), 48-52.
Bostancı, H. ve Ekiyor, A. (2015). Çalışanların işe adanmasının örgüt içi girişimciliğe etkisinin incelenmesi: Sağlık sektöründe bir uygulama. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 1(1), 3751.
Britton, P. R., ve Stallings, J. W. (1986). Leadership Is Empowering People, University Press Of America, Lanham, MD.
Büyükbeşe, T. ve Gökaslan, M. O. (2018). İşe gömülmüşlük, işe adanmışlık ve işten ayrılma niyeti ilişkisi: Bir alan çalışması. Mukaddime, 9(2), 135-153.
Çankır, B. (2016). Çalışmaya tutkunluğun örgütsel vatandaşlık davranışı üzerine etkisi ve bir araştırma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 61(4), 766-773.
Çankır, B., Arıkan, S. (2019). Examining work engagement and job satisfaction variables in their relations with job performance and ıntention to quit. İşletme Araştırmaları Dergisi, 11 (2), 1133-1150.
Caymaz, E., Erenel, F. ve Gürer, B. (2013). Liderlik karizması, adanmışlık ve gruba aidiyetin gönüllü çalışma performansına etkiler: Akut arama kurtarma derneği örneği. International Journal of Human Sciences, 10(1), 129-147.
Choi, K. (2006). A structural relationship analysis of hotel employees' turnover intention. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 11(4), 321-337.
Çarıkçı, İ. H. ve Çelikkol, Ö. (2009). İş aile çatışmasının örgütsel bağlılık ve işten ayrılma niyetine etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(9), 153-170.
Çelik, H. E. ve Yılmaz, V. (2013). Yapısal eşitlik modellemesi temel kavramlar uygulamalar programlama. Ankara: Anı Yayıncılık.
Chusmir, L. H. (1982). Job commitment and the organizational woman. Academy Of Management Review, 7(4), 595-602.
Çınar, O., Karcıoğlu, F. ve Akdaş, K. (2016). İş yaşamında iş tatmini, örgütsel özdeşleme ve işten ayrılma niyeti ilişkisi: Erzurum’da bir kamu kurumu örneği. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 4(3), 121-136.
Dalgıç, A. ve Akgündüz, Y. (2019). Sosyal ve ekonomik değişimin otel çalışanlarının işe adanmışlık ve işten ayrılma niyetine etkisi. Journal of Tourism Theory And Research, 5(2), 75-85.
Deligero, C., Joseph L. ve Laguador, J. M. (2014). Work engagement among employees and its relationship with work units’ performance of a higher education ınstitution. International Journal of Management Sciences, 3(12), 909- 917.
Dikbaş, T. ve Büyükbeşe, T. (2020). Otantik liderliğin çalışan performansına etkisinde psikolojik sermayenin aracı rolü: kamu kurumunda bir alan çalışması. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(4),1213-1224. Doı: 10.18506/anemon.645661.
Diktaş, G. ve Özgeldi, M. (2020). Çalışan performansı ve işten ayrılma niyeti konularında örgütsel sinizm ve sosyal zekânın rolü. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 18(2), 11-28.
Doğan, S. ve Demiral, Ö. (2009). Örgütsel bağlılığın sağlanmasında personel güçlendirme ve psikolojik sözleşmenin etkisine ilişkin bir araştırma. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (32), 47-80.
Dumani, S. (2015). Engaging overqualified employees: The role of job and nonwork crafting. (Published doctoral dissertation). University Of South Florida, Florida.
Ertosun, O. G., Erdil, O. ve Alpkan, L. (2018). Pozitif psikolojik sermaye ve çalışan adanmışlığı ilişkisi, deneysel bir çalışma. BMIJ, 6(4),1033-1052 doi:http://dx.doi.org/10.15295/bmij.v6i4.295.
Esen, E. (2011). Çalışanların örgüte cezbolması, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 30(1),377-390.
Esen, Ü. B. ve Esen, F. S. (2021). Siber zorbalığın çalışanların işe tutkunluk ve tükenmişlik düzeylerine etkisi. Çankırı Karatekin Üniversitesi İİBF Dergisi, 11(1),45-68. Doi: 10.18074/ckuiibfd.73349.
Gençer, K. ve Ayyıldız, T. (2018). Demografik özellikler ve psikolojik koşulların işe tutkunluğa etkisi: otel işletmeleri örneği. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi. 7(2), 602-617.
Gerçek, M., Atay, S. E. ve Dündar, G. (2015). Çalışanların iş yaşam dengesi ile kariyer tatmininin, işten ayrılma niyetine etkisi. KAÜ İİBF Dergisi, 6(11), 67-86.
Gökaslan, M. O. (2018). Öğretmenlerde örgütsel bağlılık, işe gömülmüşlük, işe adanmışlık ve işten ayrılma niyeti ilişkisi: Bir alan çalışması. Hasan Kalyoncu Üniversitesi Türk Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 3(2), 25–46.
Guest, D. (2014). Employee engagement: fashionable fad or long-term fixture? C. Truss, R. Delbridge, K. Alfes, A. Shantz ve E. Soane. (Ed.). Employee engagement in theory and practice içinde (s. 221-235). Oxon: Routledge.
Gupta, M. ve Shaheen, M. (2017). Impact of work engagement on turnover intention: Moderation by psychological capital in ındia. Annales Médico- Psychologiques, 18(1), 136–143.
Gün, F. (2017). Öğretmenlerin eğitime inanma ve işle bütünleşme düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 10(4), 408- 431.
Halbesleben, J. R. B. ve Wheeler, A. R. (2008). The relative roles of engagement and embeddedness in predicting job performance and intention to leave. Work & Stress, 22(3), 242–256.
Hallberg, U. E. ve Schaufeli, W. B. (2006). ‘’Same same” But different? Can work engagement be discriminated from job involvement and organizational commitment?. European Psychologist, 11(2), 119-127.
Harter, J. K., Schmidt, F. L. ve Keyes, C. L. (2003). Well-being in the workplace and its relationship to business outcomes: A review of the gallup studies. C. L. M. Keyes ve J. Haidt (Ed.) Flourishing: Positive psychology and the life well-lived içinde (s.205–224). Washington D.C. https://doi.org/10.1037/10594-009.
Harzer, C. ve Ruch, W. (2014). The role of character strengths for task performance, job dedication, interpersonal facilitation, and organizational support. Human Performance, 27(3), 183-205.
Holtom, B. C. ve Inderrieden, E. J. (2006). Integrating the unfolding model and job embeddedness model to better understand voluntary turnover. Journal of Management Issues, 18(4), 435-452.
Kahn, W. A. (1990). Psychological conditions of personal engagement and disengagement at work. Academy of Management Journal, 33(4), 692-724.
Kaifeng, J., Liu, D., McKay, P. F., Lee, T. W. ve Mitchell, T. R. (2012). When and how is job embeddedness predictive of turnover? A meta-analytic investigation. Journal of Applied Psychology, 97(5), 1077-1096.
Kaplanseren, S. ve Örücü, E. (2018). İşe tutkunluğun örgütsel vatandaşlığa etkisi: Otel çalışanları üzerine bir araştırma. Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (1), 1-19.
Karaman, M., Yoldaş, A. ve Kılıç, B. (2020). Örgütsel dışlanmanın iş performansı ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 23(2), 479-496.
Karataş, C. G. (2019). İşe adanmışlığın örgütsel adalet ve işten ayrılma niyeti ile ilişkisi: Bankacılık sektörü üzerine bir alan araştırması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Kartal N. (2017). Sağlık çalışanlarında işe cezbolma: Üniversite, kamu ve özel hastanelerde bir uygulama, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 20(3): 329- 345.
Kim, N. ve Kang, S. W. (2017). Older and more engaged: The mediating role of age-linked resources on work engagement. Human Resources Management, 56 (5), 731-746.
Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling (3. edition). New York/London: The Guilford Press.
Korkmaz, F. (2018). Paternalist liderlik davranışının örgütsel özdeşleşme üzerindeki etkisinde çalışanların işe tutkunluk düzeylerinin aracılık rolü. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(3), 950–973.
Köse, A. ve Uzun, M. (2018). The relationship between work engagement and perceived organizational justice. Pegem Akademi Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 24(3), 483–528.
Küçükusta, D. (2007). Konaklama işletmelerinde iş-yaşam dengesinin çalışma yaşamı kalitesi üzerindeki etkisi. (Yayımlanmış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Lee, T. W. ve Mowday, R. T. (1987). Voluntarily leaving an organization: an empirical investigation of steers and mowday's model of turnover. Academy of Management Journal, 30(4), 721-743.
Lee, Y. H. ve Chelladurai, P. (2017). Emotional intelligence, emotional labor, coach burnout, job satisfaction, and turnover intention in sport leadership. European Sport Management Quarterly, 18(4), 393-412.
Licht, M. H. (1995). Multiple regression and correlation. L. G. Grimm ve P. R. Yarnold (Ed.). Reading and understanding multivariate statistics içinde (s. 19-64).Washington, DC: American Psychological Association.
Mahboubi, M., Ghahramani, F., Mohammadi, M., Amani, N., Mousavi, S. H., Moradi, F. ve Kazemi, M. (2015). Evaluation of work engagement and its determinants in kermanshah hospitals staff in 2013. Global Journal of Health Science, 7(2), 170-176.
Maslach, C. ve Leiter, M. P. (1997). The truth about burnout: How organizations cause personal stress and what to do about it. San Francisco, CA: Jossey- Bass.
Maslach, C., Schaufeli, W. B. ve Leiter, M. P. (2001). Job burnout. Annual Review of Psychology, 52, 397–422.
May, D., Gilson, A. ve Harter, L. (2004). The psychological conditions of meaningfulness, safety and availability and the engagement of human spirit at work. Journal of Occupational And Organizational Psychology, 77(1), 11-37.
Metin, Ü. B. (2010). The antecedents and consequences of burnout, work engagement and workaholism. (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
Mostert, K. ve A. D. Rathbone (2007). Work characteristics, work -home ınteraction and engagement of employees in the mining ındustry, Management Dynamics, 16(2), 36-52.
Mitonga-Monga, Jeremy ve Frans Cilliers (2015). Ethics culture and ethics climate in relation to employee engagement in a developing country setting, Journal of Psychology in Africa, 25(3), 242-249.
Örücü, E. ve Özafşarlıoğlu, S. (2013). Örgütsel adaletin çalışanların işten ayrılma niyetine etkisi: Güney afrika cumhuriyetinde bir uygulama. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(23), 335-358.
Özkalp, E. ve Meydan, B. (2015). Schaufeli ve Bakker tarafından geliştirilmiş olan işe angaje olma ölçeği’nin türkçe’de güvenilirlik ve geçerliliğinin analizi. İŞGÜÇ Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 17(3), 4-19.
Öztürk Çiftçi, D. ve Erkanlı, H. (2020). Dört ve beş yıldızlı otel işletmeleri çalışanlarının işe adanmışlık düzeylerinin demografik değişkenlere göre incelenmesi: Orta ve doğu karadeniz bölgesi örneği. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 11(2), 336-347.
Özyılmaz, A. ve Süner Z. (2015). İşe adanmışlığın işyeri tutumlarına etkisi: Hatay’daki 9 işletmede yapılan amprik araştırmanın sonuçları. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 10(3), 143-164.
Prouse, E. (2010). The influences of work engagement and intention to turnover in pilots and cabin crew in a new zealand based airline organisation. (Published master dissertation). Massey University, Palmerston, North New Zealand.
Polat, Ö., Tuysuz, M. ve Yener, R. (2018). Çalışmaya tutkunluğun motivasyona etkisi: Türkiye’deki vakıf üniversitesi kütüphaneleri örneği. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(9), 191–206.
Rusbelt, C. A., Farrell , D., Rogers, G. ve Mainous, A. G. (1988). Maınous, ımpact of exchange variables on exit, voice, loyalty and neglect: An ıntegrative model of responses to decline job satisfaction. Academy Of Management Journal, 31(3), 599-627.
Saks, A. M. (2006). Antecedents and consequences of employee engagement. Journal Of Managerial Psychology, 21(7), 600-619.
Schaufeli, W. B. ve Bakker, A. B. (2003). Uwes-utrecht work engagement scale: test manual. (unpublished manuscript). Utrecht University. https://www.wilmarschaufeli.nl/.
Schaufeli, W. B., Salanova, M., González-Romá, V. ve Bakker, A. B. (2002). The measurement of engagement and burnout: A two sample confirmatory factor analytic approach. Journal of Happiness Studies, 3(1), 71-92.
Schaufeli, W. B. ve Bakker, A. B. (2004). Job demands, job resources, and their relationship with burnout and engagement: A multi sample study. Journal of Organizational Behavior, 25(3), 293-315.
Schaufeli, W. B. (2012). Work engagement. What do we know and where do we go? Work engagement in everyday life, business, and academia. Romanian Journal of Applied Psychology, 14(1), 3-10.
Sharma, A., Goel, A. ve Sengupta, S. (2017). How does work engagement vary with employee demography? Revelations from the ındian ıt industry. Procedia Computer Science. 122(2017), 146–153.
Sökmen, A. ve Mete, E. S. (2015). Bezdirinin iş performansı, iş tatmini ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi: Ankara’da bir araştırma. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(3), 271-295.
Tanova, C. ve Holtom, B. C. (2008). Using job embeddedness factors to explain voluntary turnover in four european countries. International Journal of Human Resource Management, 19(9),1553-1568.
Tekingündüz, S., Top, M. ve Seçkin, M. (2015). İş tatmini, performans, iş stresi ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Hastane örneği. Verimlilik Dergisi, 4, 39-64.
Truss, C., Soane, E., Edwards, C., Wisdom, K., Croll, A. ve Burnett, J. (2007). Working life: Employee attitudes and engagement 2006. (Isbn: 9781843981794, s: 72).Chartered Institute of Personnel and Development.
Turgut, T. (2010). Çalışmaya Tutkunluk. G. İslamoğlu, (Ed.), Kurumlarda iyilik de var. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Turhan, M., Demirli, C. ve Nazik, G. (2012). Sınıf öğretmenlerinin mesleğe adanmışlık düzeyine etki eden faktörler: Elazığ örneği. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 179-192
Ulukapı, H., Çelik, A. ve Yılmaz, A. (2014). Algılanan işe adanmışlığın sanal kaytarma davranışı üzerindeki etkisinin incelenmesi: Selçuk üniversitesi örneği. 2. Örgütsel Davranış Kongresi, Kayseri, 7-8 Kasım, 65-72.
Uzun, M. ve Köse, A. (2020). Örgütsel güç kaynakları ile öğretmenlerin kendini işe vermeleri arasındaki ilişki. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Advance online publication. doi: 10.16986/HUJE.2020060127
Üzüm, B. ve Özdemir, Y. (2017). Demografik değişkenlerin psikolojik sözleşme ile işten ayrılma niyeti ve kariyer yönetimi üzerine etkisi: Bir banka örneği. International Journal of Academic Value Studies, 3(16), 391-403.
Van Scotter, J. R. ve Motowidlo, S. J. (1996). Interpersonal facilitation and job dedication as separate facets of contextual performance. Journal of Applied Psychology, 81(5), 525-531.
Wayne, S. J., Shore, L. M. ve Liden, R. C. (1997). Perceived organizational support and leader member exchange: A social exchange perspective. Academy of Management Journal, 40(1), 82–111.
Yang, J.T. (2008). Effect of new comersocialisation on organisational commitment, job satisfaction, and turnover intention in the hotel industry. The Service Industries Journal, 28(4), 429-443.
Yavan, Ö. (2016). Örgütsel davranış düzleminde adanmışlık. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (25), 278-296.
Yıldırım, M. H., Erkul, E. E. ve Kelebek, P. (2014). Tükenmişlik ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişki banka çalışanları üzerine bir araştırma. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 6(1),1309 -8039.
Yıldız, S., Savcı, G. ve Kapu, H. (2014). Motive edici faktörlerin çalışanların iş performansına ve işten ayrılma niyetine etkisi. Yönetim ve Ekonomi Celal Bayar Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), 233-249.
Yılmaz, M. K. ve Keçecioğlu, T. (2018). İşe Adanmışlık: Mevcut düşüncenin gözden geçirilmesi. Business Economics and Management Research Journal, 1(1), 55-71.

APA	Büyükbeşe T, DİKBAŞ T, Çıkmaz G (2022). Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması. , 22 - 54. 10.18074/ckuiibfd.898272
Chicago	Büyükbeşe Tuba,DİKBAŞ TUĞBA,Çıkmaz Gül Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması. (2022): 22 - 54. 10.18074/ckuiibfd.898272
MLA	Büyükbeşe Tuba,DİKBAŞ TUĞBA,Çıkmaz Gül Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması. , 2022, ss.22 - 54. 10.18074/ckuiibfd.898272
AMA	Büyükbeşe T,DİKBAŞ T,Çıkmaz G Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması. . 2022; 22 - 54. 10.18074/ckuiibfd.898272
Vancouver	Büyükbeşe T,DİKBAŞ T,Çıkmaz G Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması. . 2022; 22 - 54. 10.18074/ckuiibfd.898272
IEEE	Büyükbeşe T,DİKBAŞ T,Çıkmaz G "Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması." , ss.22 - 54, 2022. 10.18074/ckuiibfd.898272
ISNAD	Büyükbeşe, Tuba vd. "Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması". (2022), 22-54. https://doi.org/10.18074/ckuiibfd.898272

APA	Büyükbeşe T, DİKBAŞ T, Çıkmaz G (2022). Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(1), 22 - 54. 10.18074/ckuiibfd.898272
Chicago	Büyükbeşe Tuba,DİKBAŞ TUĞBA,Çıkmaz Gül Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 12, no.1 (2022): 22 - 54. 10.18074/ckuiibfd.898272
MLA	Büyükbeşe Tuba,DİKBAŞ TUĞBA,Çıkmaz Gül Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, vol.12, no.1, 2022, ss.22 - 54. 10.18074/ckuiibfd.898272
AMA	Büyükbeşe T,DİKBAŞ T,Çıkmaz G Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2022; 12(1): 22 - 54. 10.18074/ckuiibfd.898272
Vancouver	Büyükbeşe T,DİKBAŞ T,Çıkmaz G Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2022; 12(1): 22 - 54. 10.18074/ckuiibfd.898272
IEEE	Büyükbeşe T,DİKBAŞ T,Çıkmaz G "Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması." Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12, ss.22 - 54, 2022. 10.18074/ckuiibfd.898272
ISNAD	Büyükbeşe, Tuba vd. "Çalışanların İşe Adanmışlıkları İle İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi: Kamu Kurumunda Bir Alan Çalışması". Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 12/1 (2022), 22-54. https://doi.org/10.18074/ckuiibfd.898272