Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması
Yıl: 2018 Cilt: 14 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 1176 - 1199 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.17860/mersinefd.393098 İndeks Tarihi: 05-03-2020
Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması
Öz: Bu çalışmanın amacı, fen öğretimi veya fen etkinlikleri yapılan ortamlardaki öğretmenlerin özyeterlik inanç düzeyini çeşitli değişkenlerle ölçme işlemi yapabilmek için bir ölçme aracı geliştirmektir.Araştırmanın çalışma grubunu 2013-2014 yılları arasında Kars il ve ilçe merkezinde görev yapmakta olanokul öncesi, sınıf ve fen bilgisi öğretmenleri oluşturmaktadır. Bu araştırma tarama modeline uygun ölçekgeliştirme çalışmasıdır. Ölçme aracının geliştirilmesi için uygun olan süreç sistematik olarak izlenmiştir.Araştırmada elde edilen veriler uygun istatistiksel yöntemler kullanılarak analiz edilmiştir. Ölçeğinkapsam geçerliğini tespit etmek için ilgili alan yazın taranmış ve uzman görüşüne başvurulmuştur. Yapıgeçerliği için açımlayıcı faktör analizi (AFA) ve doğrulayıcı faktör analizi kullanılmıştır. Açımlayıcıfaktör analizi, Kars il merkezinde 90 okul öncesi, 188 sınıf ve 60 fen bilgisi olmak üzere toplam 338öğretmenin oluşturduğu çalışma grubuna uygulanmıştır. Açımlayıcı faktör analizi yapılan ölçeğin 46maddeden ve iki boyuttan oluştuğu tespit edilmiştir. Bu boyutların ve ölçeğin geçerliliğin doğrulanmasıiçin doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi, Kars ilçe merkezindeki 42 okulöncesi, 153 sınıf öğretmeni ve 55 fen bilgisi olmak üzere toplam 250 öğretmene uygulanmıştır. Yapılangeçerlilik çalışmaları sonucunda iki faktörlü yapı olumlu öz yeterlik ve olumsuz öz yeterlik şeklindeadlandırılmıştır. Ölçeğin güvenirlik çalışması için iç tutarlık katsayısı, madde toplam korelasyonu, ayırtedicilik ve faktörler arasında anlamlı bir ilişki bulunup bulunmadığını tespit etmek amacıyla pearsonmomentler çarpımı korelasyonu hesaplanmıştır. Ölçeğe ait Cronbach alfa güvenirlik katsayısı ,946 ikenolumlu öz yeterlik boyutu katsayısının ,933 ve olumsuz öz yeterlik alt boyutuna ait katsayının ,920olduğu tespit edilmiştir. Bu bulgular ışığında ölçeğin, fen öğretimi ya da fen etkinlikleri yapılanortamlardaki bireylere ait öz yeterlik inancını geçerli ve güvenilir şekilde ölçtüğü belirlenmiştir.
Anahtar Kelime: Konular:
Science Training Self-Efficacy Scale Reliability And Validity Study
Öz: The aim of this study is to develop an assessment tool which assess the self afficacy levels of tehers who in the areas which science and science activities are being conducted. The research was conducted on a study group consisted of pre-school, elementary school and science teachers who are working Kars province and county center during 2013-2014 academic year. This research is a scale development study in accordance with the screening model. Proper process to develop the assessment tool has been followed systematically. The data obtained from the research was analysed using the appropriate statistical methods. In order to determine the content validity of the scale, the related literature has been reviewed and expert opinion has been consulted. Exploratory Factor Analysis and Confirmatory Factor Analysis are performed in order to establish of the scale's construct validity. Exploratory factor analysis was applied on data set consisting of totally 338 teachers of 90 pre-school, 188 elementary school and 60 science teachers in the center of Kars province. It has been determined that the exploratory factor analysis consists 46 items and two dimensions. Confirmatory factor analysis was applied on data set consisting of totally 250 teachers of 42 pre-school, 153 elementary school and 55 science teachers in the center of Kars county. At the end of validity studies, two dimensional structures were named as positive self-efficacy and negative self-efficacy. In order to determine whether there is a significant correlation between internal consistency coefficient, item total correlation, discrimination and factors, the product-moment correlation was calculated for the reliability study of the scale. It was determined that Cronbach alfa reliability coefficient of the scale was 946, coefficient of positive self-efficacy was 933 and negative selfefficacy was 920. In the light of these data, it was determined that this scale assesses self-efficacy belief of individuals taking place where science traing or science activities run in a valid and reliable way.
Anahtar Kelime: Konular:
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Abbott, M. L. (2011). Understanding educational statistics using Microsoft Excel and SPSS. United States: John Wiley ve Sons, Inc.
- Aka, E. İ. (2016). An investigation into prospective science teachers' attitudes towards laboratory course and self-efficacy beliefs in laboratory use. International Journal of Environmental and Science Education, 11(10), 3319-3331.
- Akbaş, A. ve Çelikkaleli, Ö. (2006). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretimi öz yeterlik inançlarının cinsiyet, öğrenim türü ve üniversitelerine göre incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1) 98-110.
- Akçay, N. O. (2015). Okul öncesi öğretmen adaylarının fen öğretimi öz yeterlik inançlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Route Educational&Social Science Journal, 2(4), 268-275.
- Akgün, Ş. (2005). Fen bilgisi öğretimi. Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
- Akman, B., Balat, G. U., Güler, T., Alabay, E., Büyüktaşkapu, S., Önkol, F. L. ve Veziroğlu, M. (2010). Okul öncesi dönemde fen eğitimi. Ankara: Pegem-A Yayıncılık. Akpınar, E. ve Ergin, Ö. (2005a). Yapılandırmacı kurama dayalı fen öğretimine yönelik bir uygulama. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 9-17.
- Akpınar, E. ve Ergin, Ö. (2005b). Yapılandırmacı kuramda fen öğretmeninin rolü. İlköğretim Online, 4(2), 55-64.
- Aktaş Arnas, Y. (2002). Okul öncesi dönemde fen eğitiminin amaçları. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi, 6(7), 1-6.
- Alabay, E. (2006). İlköğretim okulöncesi öğretmen adaylarının fen ile ilgili öz yeterlik inanç düzeylerinin incelenmesi. Yedi Tepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 30-40.
- Altunçekiç, A., Yaman, S. ve Koray, Ö. (2005). Öğretmen adaylarının öz yeterlik inanç düzeyleri ve problem çözme becerileri üzerine bir araştırma- kastamonu ili örneği, Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 93-102.
- Ayvacı, H. Ş. (2010). Okul öncesi dönem çocuklarının bilimsel süreç becerilerini kullanma yeterliliklerini geliştirmeye yönelik pilot bir çalışma. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 4(2), 1-24.
- Ayvacı, H.Ş., Devecioğlu, Y. ve Yiğit, N. (2002). Okul öncesi öğretmenlerinin fen ve doğa etkinliklerindeki yeterliliklerinin belirlenmesi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitim Kongresi, 16-18 Eylül, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
- Bandura, A. (1977). Self-efficacy: toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84(2), 191-215.
- Bandura, A. (1986). Social foundation of thought and action: A social-cognitive view. New Jersey: Englewood Cliffs.
- Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W H Freeman/Times Books/ Henry Holt ve Co.
- Bandura, A. (2006). Guide for constructing self-efficacy scales. F. Pajares ve T. Urdan (Yay. haz). Self-efficacy beliefs of adolescents içinde (ss. 307-337). Greenwich, CT: Information Age Publishing.
- Bıkmaz, H. F. (2004). The validity and reliability study of the elementary school teachers’ science teaching self-efficacy beliefs scale. National Education Journal, 31(161), 172- 180.
- Bıkmaz, H. F. (2002). Fen öğretiminde öz yeterlik inancı ölçeği. Educational Sciences and Practice, 1(2), 197-210.
- Bozdoğan, A. E., Taşdemir, A. ve Demirbaş, M. (2006). Fen bilgisi öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrencilerin bilimsel süreç becerilerini geliştirmeye yönelik etkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 23-36.
- Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
- Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için istatistik. Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
- Can, A. (2013). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.
- Çapa, Y., Çakıroğlu, J. ve Sarıkaya, H. (2005). Öğretmen özyeterlik ölçeği Türkçe uyarlamasının geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 30(137), 74-81.
- Cathell, R. B. ve Baggaley, A. R. (1960). The salient variable similarity index for factormatching. British Journnal of Statistics in Psychology, 13, 33-46.
- Çepni, S. (2006). Bilim, fen, teknoloji kavramlarının eğitim programlarına yansımaları. S. Çepni (Yay. haz.). Kuramdan uygulamaya fen ve teknoloji öğretimi içinde (ss.2-22). Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
- Çoban, A. ve Sanalan, V. A. (2002). Fen bilgisi öğretimi dersinde özgün deney tasarım sürecinin öğretmen adayının öz yeterlilik algısına etkisi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2) 1-10.
- Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
- Comrey, A. L. ve Lee, H. L. (1992). A first course in factor analysis. New Jersey: Erlbaum.
- Delice, A. ve Ergene, Ö. (2015). Ölçek geliştirme ve uyarlama çalışmalarının incelenmesi: Matematik eğitimi makaleleri örneği. Karaelmas Journal of Educational Sciences, 3, 60- 75.
- Demirci, F. (2017). Fen bilimleri öğretmenlerinin astronomi konularının öğretimi öz yeterlik inançları: bir karma yöntem araştırması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ordu Üniversitesi, Ordu.
- Duban, N. Y. ve Gökçakan, N. (2012), Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretimi öz yeterlik inançları ve fen öğretimine yönelik tutumları. Çanakkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(1), 267-280.
- Ekici, G. (2009). Biyoloji öz yeterlik ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 111-124.
- Enochs, L. G. ve Riggs, I. M. (1990). Further development of an elementary science teaching efficacy belief instrument: A preservice elementary scale. School Science and Mathematics, 90(8), 694-706.
- George, D. ve Mallery, P. (2003). SPSS for Windows step by step: A simple guide and reference. 11.0 update (4th ed.). Boston: Allyn ve Bacon.
- Gibson, S. ve Dembo, M. H. (1984). Teacher efficacy: A construct validation. Journal of Educational Psychology, 76(4), 569-582.
- Gnanadesikan, R. (1997). Methods for statistical data analysis of multivariate observations (Second edition). United States: John Wiley ve Sons, Inc.
- Güneş, T. ve Demir, S. (2007). İlköğretim müfredatındaki hayat bilgisi derslerinin, öğrencileri fen öğrenmeye hazırlamadaki etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(33), 169-180.
- Güngör, S. (2016). Sınıf içi öğretim etkinliklerinin yönetimi. İ. Çınar, (Yay. haz). Sınıf yönetimi içinde (ss. 209-243). Ankara: Eğiten Kitap.
- Hamurcu, H. (2003). Okul öncesi eğitimde fen bilgisi öğretimi “Proje yaklaşımı”. Eğitim Araştırmaları, 4(13), 66-72.
- Hançer, A. H., Şensoy, Ö. ve Yıldırım, H. İ. (2003). İlköğretimde çağdaş fen bilgisi öğretiminin önemi ve nasıl olması gerektiği üzerine bir değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(13), 80-88.
- Ho, R. (2006). Handbook of univariate and multivariate data analysis and interpretation with SPSS. Florida: Chapman ve Hall / CRC Press.
- Howitt, D. ve Cramer, D. (2011). Introduction to SPSS statistics in psychology: For version 19 and earlier (Fifth edition). London: Pearson Education Limited.
- Hu, L. T. ve Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55.
- İnan, H. Z. (2010). Examining pre-school education teacher candidates' content knowledge and pedagogical content knowledge. Educational Sciences: Theory and Practice, 10(4), 2309- 2323.
- İnan, S., İrez, S., Han-Tosunoglu, C. ve Çakır, M. (2017). Teaching evolution self-efficacy scale: The development, validation and reliability study. The Eurasia Proceedings of Educational & Social Sciences, 6, 105-108.
- Kaiser, H. F. (1974). An index of factorial simplicity. Psychometrika, 39, 31- 36.
- Kalaycı, Ş. (2008). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknik. Ankara: Asil Yayın.
- Kandır, A., Can Yaşar, M. ve Tuncer, N. (2011). Okul öncesi dönemde fen eğitimi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
- Kaptan, F. (1999). Fen bilgisi öğretimi. İstanbul: Mili Eğitim Basımevi.
- Karamustafaoğlu, O. (2009). Fen ve teknoloji eğitiminde temel yönelimler. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 87-102.
- Karamustafaoğlu, S. ve Kandaz, U. (2006). Okul öncesi eğitimde fen etkinliklerinde kullanılan öğretim yöntemleri ve karşılaşılan güçlükler. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1).
- Karamustafaoğlu, S., Üstün, A. ve Kandaz, U. (2004). Okul öncesi öğretmen adaylarının fen ve doğa etkinliklerini uygulayabilme düzeylerinin belirlenmesi. H. Atılgan ve İ. Çınar (Yay. haz). XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı Bildiri Özetleri Kitabı içinde (ss.346-347). Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Kaya, O. N. ve Kılıç, Z. (2008). Etkin bir fen öğretimi için tartişmaci söylev. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3), 89-100.
- Klassen, R. M. ve Chiu, M. M. (2010). Effects on teachers' self-efficacy and job satisfaction: Teacher gender, years of experience, and job stress. Journal of Educational Psychology, 102(3), 741-756.
- Kline, P. (1994). An easy guide to factor analysis. London: Routledge.
- Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling (2nd ed.). New York: Guilford Press.
- Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford Press.
- Kurtuluş, N. ve Çavdar, O. (2010). Self efficacy beliefs of teacher candidates towards science teaching. Education Sciences, 5(3), 1302-1315.
- Lind, D. A., Marchal, W. G. ve Wathen, S. A. (2006). Basic statistics for business and economics (Fifth edition). United States: McGraw-Hill Companies.
- Loughran, J., Mulhall, P. ve Berry, A. (2008). Exploring pedagogical content knowledge in science teacher education. International Journal of Science Education, 30(10), 1301- 1320.
- McKillup, S. (2012). Statistics explained: An introductory guide for life scientists (Second edition). United States: Cambridge University Press.
- Milli Eğitim Bakanlığı (MEB, 2013a). Okul öncesi eğitim programı (36-72 aylık çocuklar için). Ankara: MEB Basımevi.
- Milli Eğitim Bakanlığı (MEB, 2013b). Fen bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı, Ankara: MEB Basımevi.
- Murphy, K. ve Davidshofer, C. (1994). Psychological testing: Principles and applications (3rd Ed). New Jersey: Prentice Hall
- Neale, J. M. ve Liebert, R. M. (1980). Science and behavior an introduction to methods of research. New Jersey: Englewood Cliffs.
- Osborne, R. ve Freyberg, P. (1985). Learning in science. The implications of children's science. Portsmouth: Heinemann Educational Books.
- Özlü, G., Özer Keskin, M. ve Gül, A. (2013). Çevre eğitimi öz yeterlik ölçeği geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi University Journal of Gazi Educational Faculty (GUJGEF), 33(2), 393-410.
- Riggs, I. M. ve Enochs, L. G. (1990). Toward the development of an elementary teacher's science teaching efficacy belief instrument. Science Education, 74(6), 625-637.
- Saraçoğlu, A. S. ve Yenice, N. (2009). Fen bilgisi ve sınıf öğretmenlerinin özyeterlik inançlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 5(2), 244-260.
- Sarıkaya, H. (2004). Sınıf öğretmeni adaylarının bilgi düzeyleri fen öğretimine yönelik tutum ve öz yeterlik inançları (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ortadoğu Teknik Üniversitesi. Ankara.
- Schermelleh-Engel, K. ve Moosbrugger, H. (2003). Models: tests of significance and descriptive. Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
- Schunk, D. H. (1990). Goal setting and self-efficacy during self-regulated learning. Educational psychologist, 25(1), 71-86.
- Schwarzer, R. (Ed.). (2014). Self-efficacy: Thought control of action. New York: Taylor and Francis.
- Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Senemoğlu, N. (2007). Gelişim öğrenme ve öğretim: Kuramdan uygulamaya. Ankara: Gönül Yayıncılık.
- Sherer, M., Maddux, J. E., Mercandante, B., Prentice-Dunn, S., Jacobs, B. ve Rogers, R. W. (1982). The self-efficacy scale: Construction and validation. Psychological Reports, 51(2), 663-671.
- Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (Sixth edition). United States: Pearson Education.
- Tan, M. ve Temiz, B. K. (2003). Fen öğretiminde bilimsel süreç becerilerinin yeri ve önemi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(13), 89-101.
- Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Temizyürek, K. (2003). Fen öğretimi ve uygulamaları. Ankara: Nobel yayın dağıtım.
- Thompson, B. (2004). Exploratory and confirmatory factor analysis: Understanding concepts and applications. Washington, DC, US: American Psychological Association.
- Tobin, K., D. J. Tippins. ve A. J. Gallard. ( 1994). Research on instructional strategies for teaching science. D. L. Gabel (Yay. haz). Handbook of Research on Science Teaching and Learning, içinde (45-93). New York: MacMillan.
- Topsakal, S. (2006). İlköğretim 6. 7. ve 8. sınıflar fen ve teknoloji öğretimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Tschannen-Moran, M. ve Hoy, A. W. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct. Teaching and Teacher Education, 17(7), 783-805.
- Vural, D. E. ve Hamurcu, H. (2008). Okul öncesi öğretmen adaylarının fen öğretimi dersine yönelik öz yeterlik inançları ve görüşleri. İlköğretim Online, 7(2), 456-467.
- Wilcox, R. R. (2012). Modern statistics for the social and behavioral sciences: A practical introduction. United States: Chapman and Hall/CRC Press.
- Yağbasan, R. ve Gülçiçek, Ç. (2003). Fen öğretiminde kavram yanılgılarının karakteristiklerinin tanımlanması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 102-120.
- Yumlu, K. (1994). Kitle iletişim kuram ve araştırmaları. İzmir: Nam Basım.
- Zimmerman, B. J. (1995). Self-efficacy and educational development. A. Bandura (Yay. haz.), Self-efficacy in changing societies, içinde (ss. 202-231). New York, NY, US: Cambridge University Press.
- Zimmerman, B. J. (2000). Self-efficacy: An essential motive to learn. Contemporary Educational Psychology, 25(1), 82-91.
APA | GÖZÜM A, GÜNES T (2018). Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. , 1176 - 1199. 10.17860/mersinefd.393098 |
Chicago | GÖZÜM Ali İbrahim Can,GÜNES Tohit Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. (2018): 1176 - 1199. 10.17860/mersinefd.393098 |
MLA | GÖZÜM Ali İbrahim Can,GÜNES Tohit Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. , 2018, ss.1176 - 1199. 10.17860/mersinefd.393098 |
AMA | GÖZÜM A,GÜNES T Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. . 2018; 1176 - 1199. 10.17860/mersinefd.393098 |
Vancouver | GÖZÜM A,GÜNES T Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. . 2018; 1176 - 1199. 10.17860/mersinefd.393098 |
IEEE | GÖZÜM A,GÜNES T "Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması." , ss.1176 - 1199, 2018. 10.17860/mersinefd.393098 |
ISNAD | GÖZÜM, Ali İbrahim Can - GÜNES, Tohit. "Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması". (2018), 1176-1199. https://doi.org/10.17860/mersinefd.393098 |
APA | GÖZÜM A, GÜNES T (2018). Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(3), 1176 - 1199. 10.17860/mersinefd.393098 |
Chicago | GÖZÜM Ali İbrahim Can,GÜNES Tohit Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 14, no.3 (2018): 1176 - 1199. 10.17860/mersinefd.393098 |
MLA | GÖZÜM Ali İbrahim Can,GÜNES Tohit Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.14, no.3, 2018, ss.1176 - 1199. 10.17860/mersinefd.393098 |
AMA | GÖZÜM A,GÜNES T Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2018; 14(3): 1176 - 1199. 10.17860/mersinefd.393098 |
Vancouver | GÖZÜM A,GÜNES T Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2018; 14(3): 1176 - 1199. 10.17860/mersinefd.393098 |
IEEE | GÖZÜM A,GÜNES T "Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması." Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, ss.1176 - 1199, 2018. 10.17860/mersinefd.393098 |
ISNAD | GÖZÜM, Ali İbrahim Can - GÜNES, Tohit. "Fen Bilimleri Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması". Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 14/3 (2018), 1176-1199. https://doi.org/10.17860/mersinefd.393098 |