Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?

Karaca, Oya Berkay; Çakıcı, Abdulcelil; YILDIRIM, OYA

doi:10.21325/jotags.2021.847

Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?

Oya YILDIRIM, (Çukurova Üniversitesi, Karataş Turizm ve Otel İşletmeciliği Yüksekokulu, Konaklama İşletmeciliği Bölümü, Adana, Türkiye)

Oya Berkay KARACA, (Çukurova Üniversitesi, Karataş Turizm ve Otel İşletmeciliği Yüksekokulu, Seyahat İşletmeciliği Bölümü, Adana, Türkiye)

Celil ÇAKICI (Mersin Üniversitesi, Turizm Fakültesi, Turizm İşletmeciliği Bölümü, Mersin, Türkiye)

Journal of Tourism and Gastronomy Studies

16 4

Yıl: 2021 Cilt: 9 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 1416 - 1438 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.21325/jotags.2021.847 İndeks Tarihi: 03-12-2021

Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?

Öz:

Doğu Akdeniz Bölgesi’nin zengin mutfak kültürü içinde Girit mutfağının önemli bir yeri vardır. Bu mutfak, sağlıklı bir beslenme için önerilen Akdeniz diyetinin örneklerinden biridir. Gastronomi turizmi potansiyeli bulunan Doğu Akdeniz Bölgesi’nde yöresel yemeklerin sürdürülebilirliğinin irdelenmesi, bölgedeki turizm faaliyetlerinin gelişimi açısından önem taşımaktadır. Bu kapsamda; Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Girit yemek kültürünün sürdürülebilirliğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Böylece yöresel değerlerin tanıtılması, ön plana çıkarılması, bölge tanıtımına ve ekonomisine katkıda bulunulması hedeflenmiştir. Doğu Akdeniz Bölgesi’nin üç büyük ili Adana, Mersin, Hatay ve bu illere bağlı özellikle Giritli muhacirlerin yaşadığı köyler araştırma alanı olarak belirlenmiştir. Bölgede yaşayan Giritli muhacirler de çalışma evreni olarak tanımlanmıştır. Veriler, geliştirilen bir anket ile toplanmıştır. Anket, Girit muhaciri olan insanlara 01 Kasım 2020 - 31 Ocak 2021 tarihleri arasında kolayda örnekleme yöntemi ile uygulanmış ve 265 kişiden veri elde edilebilmiştir. Girit kültürünü en iyi yansıtan unsurun “yemeklerde kullanılan otlar” olduğu, Girit yemek kültürünün genel özelliklerinin “Sürdürülebilen” ve “Sürdürülemeyen Özellikler” olarak iki boyutta gruplandığı belirlenmiştir. Bulgulara bağlı olarak bölgede Girit yemek kültürünün sürdürülmesinin, Adana, Mersin ve Hatay illerinin bütünleşik pazarlama faaliyetlerine önemli katkısı olacağı önerilmektedir. Ayrıca Girit yemek kültürünün turizm açısından sürdürülebilirliğini belirlemeye yönelik tek boyutlu bir ölçek de geliştirilmiştir. Çalışma, yerel yemek kültürünün turizm açısından sürdürülebilirliğine ilişkin bir ölçek önerisi ile son bulmaktadır.

Anahtar Kelime:

Is Cretan Food Culture Sustained in the Eastern Mediterranean Region?

Öz:

Cretan cuisine has an important place in the rich cuisine culture of the Eastern Mediterranean Region. This cuisine is one of the examples of the Mediterranean diet recommended for a healthy diet. Examining the sustainability of local foods in the Eastern Mediterranean Region, which has the potential for gastronomic tourism, is important for the development of tourism activities in the region. In this context; it is aimed to determine the sustainability of Cretan food culture in the Eastern Mediterranean Region. Thus, it is aimed to introduce local values, to bring them to the forefront, to contribute to the promotion and economy of the region. The three major cities of the Eastern Mediterranean Region, Adana, Mersin, Hatay and especially the villages of these provinces, where Cretan immigrants lived, were determined as research areas. The Cretan immigrants living in the region are also defined as the target population of the study. The data were collected through a questionnaire developed. The questionnaire was applied to people who were immigrants from Crete between 01 November 2020 - 31 January 2021 with the convenience sampling method and data could be obtained from 265 people. It has been determined that the best reflecting element of the Cretan culture is the "herbs used in meals", and the general characteristics of the Cretan food culture are grouped in two dimensions as sustainable and unsustainable features. Depending on the findings, it is suggested that the continuation of the Cretan food culture in the region will contribute significantly to the integrated marketing activities of Adana, Mersin and Hatay provinces. In addition, a unidimensional scale has been developed to determine the sustainability of the Cretan food culture in terms of tourism. The research ends with a scale proposal regarding the sustainability of local food culture in terms of tourism.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Akgöl, Y. (2012). Gastronomi turizmi ve Türkiye’yi ziyaret eden yabancı turistlerin gastronomi deneyimlerinin değerlendirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
Akman, M. (1998). Yabancı turistlerin Türk mutfağından beklentileri, yaralanma durumları ve Türk mutfağının turizme katkısı üzerine bir araştırma (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Albayrak, M., & Güneş, E. (2010). Traditional foods: Interaction between local and global foods in Turkey. African Journal of Business Management, 4(4), 555-561.
Altınel, H. (2009). Gastronomide menü yönetimi (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Anderson, J. C., & Gerbing, D. W. (1988). Structural equation modeling in practice: A review and recommended two-step approach. Psychological Bulletin, 103 (3), 411–423.
Annunziata, A., Agovino, M., & Mariani, A. (2019). Sustainability of Italianfamilies' food practices: Mediterrane and ietadherence combined with organic and local food consumption. Journal of Cleaner Production, 206, 86- 96.
Arslan, Ö. (2010). Yabancı turistlerin yiyecek içecek işletmeleri, personeli ve Türk mutfağına ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi: Alanya örneği (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Bach-Faig, A., Berry, E. M., Lairon, D., Reguant, J., Trichopoulou, A., Dernini, S., et al. (2011). Mediterranean diet pyramid today. Science and cultural updates. Public Health Nutrition, 14 (12A), 2274-2284.
Benedetti, I., Laureti, T., & Secondi, L. (2018). Choosing a healthy and sustainable diet: A three-level approach for understanding the drivers of the Italians' dietary regime over time. Appetite, 123, 357-366.
Berbel-Pineda, J. M., Palacios-Florencio, B., Ramírez-Hurtado, J. M., & Santos-Roldán, L. (2019). Gastronomic experience as a factor of motivation in the tourist movements. International Journal of Gastronomy and Food Science, 18, 100171, 1-10.
Bozok, D., & Kahraman, K. (2015). Kırsal turizmde yöresel yemek kültürünün rolü: Balıkesir. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 5 (1), 85-90.
Burlingame, B., & Dernini, S. (2011). Sustainable diets: The Mediterranean diet as an example. Public Health Nutrition, 14 (12A), 2285-2287.
Cömert, M., & Özkaya, F. D. (2014). Gastronomi turizminde Türk mutfağının önemi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 2 (2), 62-66.
Çağlı, B. (2012). Türkiye’de yerel kültürün turizm odaklı kalkınmadaki rolü: gastronomi turizmi örneği (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Çalışkan, O. (2013). Destinasyon rekabetçiliği ve seyahat motivasyonu bakımından gastronomik kimlik. Journal of Tourism and Gastronomy Studies,1 (2), 39-51.
Çavuşoğlu, M. (2011). Gastronomi turizmi ve Kıbrıs mutfak kültürü üzerine bir araştırma. İçinde N. Avcı & Ö. Kürşat (Ed.), I. Uluslararası IV. Ulusal Eğridir Turizm Sempozyumu (ss. 527-538). Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Basımevi.
Çukurova Kalkınma Ajansı (2014-2023). Çukurova Bölge Planı Taslağı. https://www.cka.org.tr/uploads/pages_v/2014--2023-cukurova-bolge-plani.pdf adresinden erişildi.
De Schutter, O., Jacobs, N., & Clément, C. (2020). A ‘Common Food Policy’ for Europe: How governancere forms can spark a shift to healthy diets and sustainable food systems. Food Policy, 96, 101849, 1-9.
Demir, C. (2011). Mutfak turizminin destinasyon pazarlamasındaki önemi (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Dernini, S., Berry, E. M., Serra-Majem, L., La Vecchia, C., Capone, R., Medina, F. X., et al. (2016). Med Diet 4.0: the Mediterranean diet with four sustainable benefits. Public Health Nutrition, 20 (7), 1322-1330.
Deveci, B., Türkmen, S., & Avcıkurt, C. (2013). Kırsal turizm ile gastronomi turizmi ilişkisi: Bigadiç örneği. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 3 (2), 29-34.
Dilsiz, B. (2010). Türkiye'de gastronomi ve turizm (İstanbul örneği) (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Dupouy, E., & Gurinovic, M. (2020). Sustainable food systems for healthy diets in Europe and Central Asia: Introduction to the special issue. Food Policy, 96, 101952, 1-5.
Durlu-Özkaya, F., Sünnetçioğlu, S., & Can, A. (2013). Sürdürülebilir gastronomi turizmi hareketliliğinde coğrafi işaretlemenin rolü. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 1 (1), 13-20.
Eren, D. (2011). Alternatif bir turizm çeşidi olarak mutfak turizminin değerlendirilmesine ilişkin sektör temsilcilerinin görüşlerinin incelenmesi üzerine bir araştırma (Yüksek Lisans Tezi). Düzce Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu. European Public Health Association (EUPHA) (2017). https://eupha.org/repository/advocacy/EUPHA_report_on_healthy_and_sustainable_diets_20-05-2017.pdf adresinden erişildi.
Everett, S., & Aitchison, C. (2008). The role of food tourism in sustaining regional identity: A case study of Cornwall, South West England. Journal of Sustainable Tourism, 16 (2), 150-167.
Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18 (1), 39-50.
Gálvez, J. C. P., Granda, M. J., López-Guzmán, T., & Coronel, J. R. (2017). Local gastronomy, culture and tourism sustainable cities: The behavior of the American tourist. Sustainable Cities and Society, 32, 604-612.
Girgin, G. K. (2018). Yerel gıdaların tüketilmesine yönelik turist motivasyonlarının ölçülmesi: Antalya’da bir uygulama. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22 (Özel Sayı), 793-810.
Göker, G. (2011). Destinasyon çekicilik unsuru olarak gastronomi turizmi (Balıkesir ili örneği) (Yüksek Lisans Tezi). Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
Guarrera, P. M., & Savo, V. (2013). Perceived health properties of wild and cultivated food plants in localand popular traditions of Italy: A review. Journal of Ethnopharmacology,146, 659-680.
Guil-Guerrero, J. L., Martinez, J. J. G., & Isasa, M. E. T. (1998). Mineral nutrient composition of edible wild plants. Journal of Food Composition and Analysis, 11, 322-328.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2014). Multivariate data analysis (7th ed.). Edinburg Gate, Harlow: Pearson Education Limited.
Hamlacıbaşı, F. Ü. (2008). Yiyecek turizmi ve yiyecek turizmi açısından Bozcaada’nın kaynakları (Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Hatipoğlu, A. (2010). İnançların gastronomi üzerine etkileri: Bodrum’daki beş yıldızlı otellerin mutfak yöneticilerinin görüşlerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
D’Innocenzo, S., Biagi, C., & Lanari, M. (2019). Obesity and the Mediterranean diet: A review of evidence of the role and sustainability of the Mediterranean diet. Nutrients, 11, 1306, 1-25.
Kan, M., Gülçubuk, B., & Küçükçongar, M. (2012). Coğrafi işaretlerin kırsal turizmde kullanılma olanakları. KMÜ Sosyal ve Ekonomı̇k Araştırmalar Dergı̇si, 14 (22), 93-101.
Karaca, O. B., Yıldırım, O., & Çakıcı, A. C. (2015a). Girit yemek kültürü ve sürdürülebilirliği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3 (1), 3-13.
Karaca, O. B., Yıldırım, O., & Çakıcı, A. C. (2015b). Gastronomi turizminde otlar, ot yemekleri ve sağlıkla ilişkisi üzerine bir değerlendirme. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3 (3), 27-42.
Kivela, J., & Crotts, J. C. (2005). Gastronomy Tourism. Journal of Culinary Science & Technology, 4 (2-3), 39-55.
Kök, A., Kurnaz, A., Akyurt Kurnaz, H., & Karahan, S. (2020). Use of Aegean herbs in local cuisines. Journal of Tourısm Intellıgence and Smartness, 3 (2), 152-168.
Kumar, G. M. K. (2019). Gastronomic tourism-A way of supplementing tourism in the Andaman & Nicobar Islands. International Journal of Gastronomyand Food Science, 16, 100139, 1-6.
Kültür ve Turizm Bakanlığı (2007). Türkiye Turizm Stratejisi (2023). http://www.ktbyatirimisletmeler.gov.tr/Eklenti/906,ttstratejisi2023pdf.pdf?0:34,66)adresinden erişildi.
Lairon, D. (2010). Biodiversity and Sustainable Nutrition with a Food-Based Approach. In B. Burlingame, S. Dernini, Nutrition and Consumer Protection Division, FAO (Eds.), Sustainable diets and biodiversity directions and solutions for policy, research and action (pp. 30-35). Rome, Italy: FAO Headquarters.
Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel Psychology, 28, 563-575.
Meybeck, A., & Gitz, V. (2017). Conference on ‘Sustainable food consumption’ Sustainable diets with insustainable food systems. Proceedings of the Nutrition Society, 76 (1), 1-11.
Öktem, Ş. (2014). Standart reçetelerin turizm sektöründe sürdürülebilirliğe katkısı: Mersin yöresi kahvaltı örnekleri. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 2 (2), 24-33.
Özdemir, B., & Kınay, F. (2004). Yabancı ziyaretçilerin Türk mutfağına ilişkin görüşleri: Antalya’yı ziyaret eden Alman ve Rus turistler üzerine bir araştırma. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 5-28.
Padilla, M., Capone, R., & Palma, G. (2010). Sustainability of the food chain from field to plate: the case of the Mediterranean diet. In B. Burlingame, S. Dernini, Nutrition and Consumer Protection Division, FAO (Eds.), Sustainable diets and biodiversity directions and solutions for policy, research and action (pp. 230-240). Rome, Italy: FAO Headquarters.
Paoletti, F. (2010). Organic farming: Sustainability, biodiversity and diets. InB. Burlingame, S. Dernini, Nutrition and Consumer Protection Division, FAO (Eds.), Sustainable diets and biodiversity directions and solutions for policy, research and action (pp. 254-260). Rome, Italy: FAO Headquarters.
Pavlidis, G., & Markantonatou, S. (2020). Gastronomictourism in Greece and beyond: A thoroughreview. International Journal of Gastronomy and Food Science, 21, 100229, 1-10.
Psylinakis, E., Koukoulanaki, M., Markaki, A., & Spyridaki, A. (2020). Αntioxidant activity of Cretan herbs and herbal combinations. Journal of Food & Nutritional Sciences, 2 (1), 59-65.
Rojas-Rivas, E., Rendón-Domínguez, A., Felipe-Salinas, J.A., & Cuffia, F. (2020). What is gastronomy? An exploratory study of social representation of gastronomy and Mexican cuisine among experts and consumers using a qualitative approach. Food Quality and Preference, 83, 103930, 1-11.
Scarpato, R. (2002). Sustainable gastronomy as a tourist products. In A. M. Hjalager & G. Richards (Eds.), Tourism and gastronomy (pp. 132-152). London: Routledge.
Seyitoğlu, F., & Ivanov, S. (2020). A conceptual study of the strategic role of gastronomy in tourism destinations. International Journal of Gastronomy and Food Science, 21, 100230, 1-10.
Sikalidis, A. K., Kelleher, A. H., & Kristo, A. S. (2021). Mediterranean Diet. Encyclopedia, 1, 371–387.
Sims, R. (2009). Food, place and authenticity: Local food and the sustainable tourism experience. Journal of Sustainable Tourism, 17 (3), 321-336.
Soner, Ç. (2013). Gastronomytourism: A solution for small cities marketing and local development (Master's Thesis). Yeditepe University, Institute of Social Sciences, Integrated Marketing Communication Management, İstanbul.
Şahbaz, E. (2011). Yiyecek turizmi ve yiyecek turizmi ürünleri (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Şanlıer, N. (2005). Yerli ve yabancı turistlerin Türk mutfağı hakkındaki görüşleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (1), 213-227.
Şengül, S., & Türkay, O. (2016). Yöresel mutfak unsurlarının turizm destinasyonu seçimindeki rolü (Mudurnu örneği). Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12 (29), 63-87.
Tunçdöken, F. (2009). Zeytinbağı (Tirilye)’nin renkli yemek mirası. U.Ü. Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (16), 159-166.
United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) (2021). https://ich.unesco.org/en/RL/mediterranean-diet-00884adresinden erişildi.
Valverde, J., Burke, R., & Traynor, M. P. (2011). Molecular gastronomy in Ireland. Journal of Culinary Science & Technology, 9 (4), 205-211.
Vieux, F., Privet, L, Soler, L.G., Irz, X., Ferrari, M., Sette, S., et al. (2020). More sustainable European diets based on self-selection do not require exclusion of entire categories of food. Journal of Cleaner Production, 248, 119298, 1-10.
Yıldırım Saçılık, M., Çevik, S., Toptaş, A. (2018). Geçmişin mutfağından gelecekteki sofralara: Bandırma-Erdek yöresinin gastronomik mirası. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 6 (1), 300-319.
Yılmaz, G., & Akman, S. (2018). Sürdürülebilir gastronomi çerçevesinde edremit körfezi yöresel mutfakları. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 6 (4), 852-872.
Yurtseven, R. H. (2011). Sustainable gastronomic tourism in Gokceada (Imbros): Local and authentic perspectives. International Journal of Humanities and Social Science, (1), 18, 17-26.
Yüncü, H. R. (2010). Sürdürülebilir turizm açısından gastronomi turizmi ve Perşembe Yaylası. İçinde S. Şengel (Ed.), 10. Aybastı-Kabataş Kurultayı Yerel değerler ve yayla turizmi (ss. 27-34). Ankara: Detay Yayıncılık.
Turkish Cultural Foundation. http://www.turkishcuisine. org/pages.php?ParentID=3&FirstLevel=25&PagingIndex=0) adresinden erişildi.

APA	YILDIRIM O, Karaca O, Çakıcı A (2021). Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?. , 1416 - 1438. 10.21325/jotags.2021.847
Chicago	YILDIRIM OYA,Karaca Oya Berkay,Çakıcı Abdulcelil Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?. (2021): 1416 - 1438. 10.21325/jotags.2021.847
MLA	YILDIRIM OYA,Karaca Oya Berkay,Çakıcı Abdulcelil Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?. , 2021, ss.1416 - 1438. 10.21325/jotags.2021.847
AMA	YILDIRIM O,Karaca O,Çakıcı A Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?. . 2021; 1416 - 1438. 10.21325/jotags.2021.847
Vancouver	YILDIRIM O,Karaca O,Çakıcı A Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?. . 2021; 1416 - 1438. 10.21325/jotags.2021.847
IEEE	YILDIRIM O,Karaca O,Çakıcı A "Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?." , ss.1416 - 1438, 2021. 10.21325/jotags.2021.847
ISNAD	YILDIRIM, OYA vd. "Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?". (2021), 1416-1438. https://doi.org/10.21325/jotags.2021.847

APA	YILDIRIM O, Karaca O, Çakıcı A (2021). Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 9(2), 1416 - 1438. 10.21325/jotags.2021.847
Chicago	YILDIRIM OYA,Karaca Oya Berkay,Çakıcı Abdulcelil Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?. Journal of Tourism and Gastronomy Studies 9, no.2 (2021): 1416 - 1438. 10.21325/jotags.2021.847
MLA	YILDIRIM OYA,Karaca Oya Berkay,Çakıcı Abdulcelil Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, vol.9, no.2, 2021, ss.1416 - 1438. 10.21325/jotags.2021.847
AMA	YILDIRIM O,Karaca O,Çakıcı A Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?. Journal of Tourism and Gastronomy Studies. 2021; 9(2): 1416 - 1438. 10.21325/jotags.2021.847
Vancouver	YILDIRIM O,Karaca O,Çakıcı A Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?. Journal of Tourism and Gastronomy Studies. 2021; 9(2): 1416 - 1438. 10.21325/jotags.2021.847
IEEE	YILDIRIM O,Karaca O,Çakıcı A "Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?." Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 9, ss.1416 - 1438, 2021. 10.21325/jotags.2021.847
ISNAD	YILDIRIM, OYA vd. "Girit Yemek Kültürü Doğu Akdeniz Bölgesi’nde Sürdürülebiliyor Mu?". Journal of Tourism and Gastronomy Studies 9/2 (2021), 1416-1438. https://doi.org/10.21325/jotags.2021.847