Yıl: 2021 Cilt: 46 Sayı: 207 Sayfa Aralığı: 403 - 437 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.15390/EB.2021.9625 İndeks Tarihi: 20-02-2022

2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi

Öz:
Okullarda gerçekleştirilen Türkçe eğitimi yalnızca Türkçe dersleriiçin değil, diğer derslerdeki başarıyı da etkileyecek kadar büyükbir öneme sahiptir. Daha iyi bir eğitim sistemi oluşturmak içinsebirçok reform yapılmaktadır. Eğitimciler için çıkarımları olaneğitim reformlarının bir yönü, öğretmenin değişiklikleri doğru birşekilde benimsemesini ve uygulamasını gerektiren programgeliştirme çalışmalarıdır. Türkiye’de eğitim programlarının hızladeğişiyor olduğu gerçeği, açık bir şekilde bu değişiklikleri etkililikle uygulama becerisini gerektirmektedir. Ancakdeğişikliklerin gereğince uygulanıp uygulanmadığını ve aksayankısımları belirlemek için program ve sınıf içi etkinlikler sık sıkdeğerlendirilmelidir. Bu bağlamda araştırmanın amacı, 2018yılında güncellenen Türkçe dersi öğretim programınıdeğerlendirmektir. Bu çalışma karma yöntem araştırma deseniyleyürütülmüştür. Öncelikle 1-8. sınıflar düzeyinde hazırlananTürkçe dersi öğretim programı araştırmacılar tarafındandeğerlendirilmiştir. Uygulanmaya başlanmış olan 1. ve 5. sınıfTürkçe dersi öğretim programlarına ilişkin öğretmenlerin görüşleriçevrimiçi anket ve yüz yüze görüşmeler yoluyla alınmıştır. Ayrıcaresmi programın uygulamaya nasıl yansıdığını görmek için sınıf içigözlemler yapılmıştır. Verilerin betimsel analizinden elde edilenbulgular; kazanımlar, içerik, öğretme-öğrenme süreci ile ölçme vedeğerlendirmeden oluşan programın bileşenlerine ve programıngenel özellikleri ile programdan yararlanılma durumuna göresınıflandırılmış ve bütünleştirilmiştir. Sonuç olarak, resmiprogram ile uygulanan program arasında oldukça açık bir çatışmaolduğu görülmüştür. Bulgular, öğretmenlerin çevrimiçi ankettebüyük oranda olumlu görüş bildirmiş olmalarına karşın, odakgrup görüşmelerindeki yanıtları öğretim programlarındakiyeniliklere ilişkin yeterli bilgiye sahip olmadıklarını ve öğretimsürecinde programların kılavuzluğundan yararlanmama eğiliminde olduklarını ortaya koymaktadır. Araştırma sonucundahem öğretim programının hem de program uygulayıcıları olaraköğretmenlerin belirlenen gereksinimlerinin giderilmesi için bazıönerilerde bulunulmuştur.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Akarsu, B. (1998). Wilhelm von Humboldt'da dil-kültür bağlantısı. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • Akın, E. ve Çeçen, M. A. (2015). Çoklu ortama dayalı Türkçe öğretimine ve çoklu ortam araçlarına yönelik öğrenci görüşleri. Turkish Studies, 10(7), 51-72.
  • Aksan, D. (2007). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dilbilim. Ankara: TDK Yayınları.
  • Aslan, C. (2010). Düşünme becerilerini geliştirici dil ve edebiyat öğretimi ortamları -bir eğitim durumu örneği-. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(24), 127-152.
  • Aslan, C. (2011). Sanatsal bir uyaran olarak kısa filmlerin dil ve edebiyat öğretimi ortamlarında kullanılması -bir kısa film ve etkinlik önerileri-. S. Sever (Ed.), Prof. Dr. Cahit Kavcar Türkçe eğitimi çalıştayı bildiriler kitabı içinde (s. 193-204.). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını.
  • Aslan, C. (2013). Duyarlık ve düşünceyi geliştirmede çocuk/gençlik edebiyatı. Çoluk Çocuk Anne Baba Eğitimci Dergisi, 102, 29-32.
  • Aslan, C. (2016). Özerk benlikli birey yetiştirme sürecinde çağdaş dil ve edebiyat öğretimi ortamlarının önemi. İlköğretim Online, 15(3), 723-741.
  • Aslan, C. (2017). Türkçe-Türk Dili ve Edebiyatı öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Aslan, C., Doğan-Güldenoğlu, B. N. ve Altuntaş, İ. (2018). Türkçe ders kitaplarındaki söz sanatlarıyla ilgili soru ve etkinlikler üzerine bir inceleme. Turkish Studies, 13(28), 47-66.
  • Aslan, M. ve Atik, U. (2018). 2015 ve 2017 ilkokul Türkçe dersi öğretim programı kazanımlarının revize edilmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(1), 528-547.
  • Avcı, İ. N. (2018). Türkçe öğretim programı (2018) bağlamında 5. sınıf Türkçe dersi öğretimine ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşlerinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Avşar, G. ve Mete, F. (2018). Türkçe öğretim programlarında kullanılan fiillerin yenilenmiş Bloom taksonomisine göre sınıflandırılması. Karaelmas Journal of Educational Sciences, 6(1), 75-87.
  • Bağcı-Ayrancı, B. ve Mutlu, H. H. (2017). 2006, 2015 ve 2017 Türkçe dersi öğretim programlarının karşılaştırılması. International Journal of Language Academy, 5(7), 119-130.
  • Benson, C. (2005). The importance of mother tongue-based schooling for educational quality. Paris: UNESCO.
  • Berkant, H. G. (2020). Eğitimde program geliştirme kuramdan uygulama örneklerine. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Bıçak, N. ve Alver, M. (2018). 2018 Türkçe dersi öğretim programına ilişkin öğretmen görüşleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 7(4), 2480-2501.
  • Bilgin, M. (2006). Anlamdan anlatıma Türkçemiz. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Büyükalan-Filiz, S. ve Yıldırım, N. (2019). Ortaokul Türkçe dersi öğretim programı kazanımlarının revize edilmiş Bloom taksonomisine göre analizi. İlköğretim Online, 18(4), 1550-1573.
  • Creswell, J. (2012). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4. bs.). Boston: Pearson Education.
  • Creswell, J. W. (2017). Temel ve gelişmiş karma yöntem desenleri (İ. H. Acar, Çev.). M. Sözbilir (Ed.), Karma yöntem araştırmalarına giriş içinde (s. 35-52). Ankara: Pegem Akademi.
  • Creswell, J. W. ve Plano Clark, V. L. (2011). Karma yöntem araştırmalarında verilerin analizi ve yorumlanması (E. Bukova-Güzel ve S. Kula, Çev.). Y. Dede ve S. B. Demir (Ed.), Karma yöntem araştırmaları tasarımı ve yürütülmesi içinde (s. 217-262). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Creswell, J. W., Plano Clark, V. L., Gutmann, M. ve Hanson, W. (2003). Advanced mixed methods research designs. A. Tashakkori ve C. Teddlie (Eds.), Handbook of mixed methods in social and behavioral research içinde (s. 209-240). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Çat, F. ve Kuzu, T. (2017). Türkçede “özne”nin tanımlanma ve öğretimi sorunu. H. Ülper (Ed.), Türkçe eğitimi güncel araştırmaları içinde (s. 136-148). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Çerçi, A. (2018). Türkçe dersi öğretim programı kazanımlarının (5, 6, 7, 8. sınıf) yenilenen Bloom taksonomisine göre incelenmesi. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 6(2), 70-81.
  • Demirhan Bal, F. (2019). 2018 Türkçe öğretim programı kazanımları ile 1. sınıf Türkçe ders kitabı etkinliklerinin örtüşmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Aydın Üniversitesi, İstanbul.
  • Dilidüzgün, S. (2004). Okuma öğretimi hedefleri bağlamında Türkçe ders kitaplarındaki çocuk edebiyatı ürünleri. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 43-55.
  • Dilidüzgün, S. (2012). Edebiyat öğretimi ve okur yetiştirme sorunu. 5. Uluslararası Türkçenin eğitimi öğretimi kurultayı bildiriler kitabı içinde (s. 1-9). Mersin: Mersin Üniversitesi ve TÜBİTAK Yayını.
  • Dilidüzgün, Ş. (2009). Yapılandırmacı yaklaşımla hazırlanan ilköğretim Türkçe öğretim programı ve ders kitaplarında metin-odaklı görevlerin yeri. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 274- 290.
  • Direkçi, B., Akbulut, S. ve Şimşek, B. (2019). Türkçe dersi öğretim programı (2018) ve ortaokul Türkçe ders kitaplarının dijital okuryazarlık becerileri bağlamında incelenmesi. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 7(16), 797-813.
  • Duman, B. (2004). İlköğretim Türkçe programının etkililiğinin değerlendirilmesi (Konya ve Muğla örneklerinin karşılaştırılması). Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1), 85-108.
  • Erden, M. (1998). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Eroğlu, D. ve Kuzu, T. (2014). Türkçe ders kitaplarındaki dilbilgisi kazanımlarının ve sorularının yenilenmiş Bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi. Başkent University Journal of Education, 1(1), 72-80.
  • Esemen, A. (2020). 2019 ilkokul Türkçe öğretim programı ve Türkçe ders kitaplarının eleştirel okuma becerisi açısından incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bursa Uludağ Üniversitesi, Bursa.
  • Fitzpatrick, J. L., Sanders, J. R. ve Worthen, B. R. (2012). Program evaluation: Alternative approaches and practical guidelines (4. bs.). Boston: Pearson.
  • Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. ve Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education (8. bs.). New York: McGraw-Hill.
  • Göğüş, B. (1993). Türkçe öğretimine genel bir bakış, Türkçe öğretimi sorunları. Ankara: TED Yayınları.
  • Gültekin, M. (2017). Program geliştirmeye ilişkin temel kavramlar. B. Oral ve T. Yazar (Ed.), Eğitimde program geliştirme ve değerlendirme içinde (s. 2-40). Ankara: Pegem Akademi.
  • Güneş, F. (2011). Dil öğretim yaklaşımları ve Türkçe öğretimindeki uygulamalar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 123-148.
  • Güzel, A. (2006). Edebiyat eğitiminde amaçlar ve bu amaçlara yönelik yöntem, teknik ve örnek uygulamalar. Milli Eğitim Dergisi, 169, 85-106.
  • Hayran, Z. (2010). Çok uyaranlı eğitim ortamlarının öğrencilerin kavram gelişimine etkisi. Eğitim ve Bilim, 35(158), 128-142.
  • Hengirmen, M. (2007). Türkçe dil bilgisi. Ankara: Engin Yayınevi.
  • Karadağ, Ö. ve Kurudayıoğlu, M. (2010). 2005 Türkçe programına göre hazırlanmış ilköğretim birinci kademe Türkçe ders kitaplarının kelime hazinesi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 423-436.
  • Kavcar, C. (1999). Edebiyat ve eğitim. Ankara: Engin Yayınevi.
  • Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (2005). Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi.
  • Kıbrıs, S. (2019). Ortaokul (5-8. sınıflar) Türkçe dersi öğretim programı ve ders kitaplarında 'metin türü farkındalığı (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Başkent Üniversitesi, Ankara.
  • Kocaman, A. (2009). Dil ve eğitimi düşünmek. İstanbul: Toroslu Kitaplığı Altan Basım.
  • Koç, Y., Işıksal, M. ve Bulut, S. (2007). Elementary school curriculum reform in Turkey. International Education Journal, 8(1), 30-39.
  • Kurudayıoğlu, M. (2014). Dünyada ve Türkiye'de dil bilgisi öğretiminin temel problemleri. M. Özbay (Ed.), Türkçe eğitimi açısından dilbilgisi öğretimi içinde (s. 47-70). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Leech, N. L. ve Onwuegbuzie, A. J. (2009). A typology of mixed methods research designs. Qual Quant, 43, 265-275.
  • Lüle-Mert, E. (2012). İlköğretim 6., 7. ve 8. sınıf Türkçe ders kitaplarında yer alan öykülerin çocuk yazınının temel ilkeleri bağlamında incelenmesi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 73-93.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (S. Turan, Ed. ve Çev.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (2017). Müfredatta yenileme ve değişiklik çalışmalarımız üzerine. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. https://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_07/18160003_basin_aciklamasi-program.pdf adresinden erişildi.
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (2018). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1.-8. sınıflar). Ankara: MEB.
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (2019). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1.-8. sınıflar). Ankara: MEB.
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (2020). Öğretim programlarını değerlendirme raporu 2020. Ankara: MEB.
  • Nation, I. S. P. ve Macalister, J. (2010). Language curriculum design. New York: Routledge.
  • Null, W. (2017). Curriculum from theory to practice. London: Rowman & Littlefield.
  • Oliva, P. F. (1997). Developing the curriculum (4. bs.). New York: Longman.
  • Oliva, P. F. (2001). Developing the curriculum. (5. bs.). New York: Longman.
  • Ornstein, A. C. ve Hunkins, F. P. (2014). Curriculum: Foundations, principles and issues. (6. bs.). Harlow: Pearson.
  • Özbay, M. (2002). Kültür aktarımı açısından Türkçe öğretimi. Türk Dili, 602, 112-120.
  • Özbay, M. (2003). Türkçe öğretiminde hedef-araç ilişkisinin ders kitabı örneğinde değerlendirilmesi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 13, 59-69.
  • Özbay, M. (2010). Türkçe öğretimi yazıları. Ankara: Öncü Kitap.
  • Özdemir, E. (2004). Anadilin toprağında. Ankara: Akılçelen Kitaplar.
  • Patton, M. Q. (2002). Qualitative evaluation & research methods (3. bs.). Newbury Park, CA: SAGE.
  • Saltık, O. (2018). Okuma kültürü edindirme sürecinde Türkçe ders kitaplarındaki metinlerin niteliği üzerine öğretmen görüşleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(2), 281-296.
  • Sever, S. (1996). Demokratik kültür bilinci edinimi sürecinde dil ve edebiyat öğretimi. AÜ TÖMER Dil Dergisi, 46, 29-34.
  • Sever, S. (2002). Öğretim dili olarak Türkçenin sorunları ve öğretme-öğrenme sürecindeki etkili yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 34(1-2), 11-22.
  • Sever, S. (2004a). Anadili öğretiminin temel bir aracı: Yazınsal nitelikli çocuk kitapları. B. Onur (Ed.), Cumhuriyetin 80. yılında disiplinlerarası bakışla Türkiye’de çocuk ‘4. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi’ bildiriler kitabı içinde (s. 223-236). Ankara: AÜ Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları.
  • Sever, S. (2004b). 2004 öğretim programında Türkçe öğretimi anlayışı. Eğitimde yansımalar: VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu bildiriler kitabı içinde (s. 177-192). Ankara: Sim Matbaası.
  • Sever, S. (2004c). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sever, S. (2006). Türkçe öğretiminin çözülemeyen sorunları. Varlık, 1189, 8-16.
  • Sever, S. (2007a). Okuma kültürü edinme sürecinde Türkçe öğretiminin sorumluluğu. Milli Eğitim Bakanlığı okuma kültürü ve okullarda uygulama sorunları toplantısı kitabı içinde (s. 108-126). Ankara: MEB.
  • Sever, S. (2007b). Türkçe öğretiminde sanatsal bir uyaran olarak karikatürün kullanılması. VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu bildiriler kitabı içinde (s. 222-229). Eskişehir: Nobel Yayınları.
  • Sever, S. (2008). Eğitimde ve bilimde Türkçe eğitimi. Türkiye Cumhuriyeti’nin Kuruluşunun 100’üncü Yılında Eğitim Kurultayı bildiriler kitabı içinde (s. 435-471). Malatya: İnönü Üniversitesi Matbaası.
  • Sever, S. (2011). Dil ve edebiyat öğretiminde kısa film ve karikatür. S. Sever (Ed.), Prof. Dr. Cahit Kavcar Türkçe Eğitimi Çalıştayı bildiriler kitabı içinde (s. 169-191). Ankara: Ankara Üniversitesi Yayını.
  • Sever, S. (2013). Çocuk edebiyatı ve okuma kültürü. İzmir: Tudem Yayınları.
  • Sever, S. (2015). Çocuk ve edebiyat. İzmir: Tudem Yayınları.
  • Sever, S. (2019). Sanatsal uyaranlarla dil öğretimi. İzmir: Tudem Yayınları.
  • Sever, S., Kaya, Z. ve Aslan, C. (2011). Etkinliklerle Türkçe öğretimi. İzmir: Tudem Yayınları.
  • Söylemez, Y. (2018). Türkçe dersi öğretim programındaki kazanımların üst düzey düşünme becerileri açısından değerlendirilmesi. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 63, 345-384.
  • Susar-Kırmızı, F. ve Yurdakul, İ. H. (2019). Sınıf öğretmenlerinin 2018 Türkçe dersi öğretim programına ilişkin görüşleri. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 5(1), 64-76.
  • Şahin, E. (2019). 2017 ilköğretim Türkçe öğretim programına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri (Erzurum ili örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bayburt Üniversitesi, Bayburt.
  • Taş, H. ve Minaz, M. B. (2019). Yeni ilkokul 4. sınıf Türkçe dersi öğretim programının programın ögeleri bağlamında öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Journal of Human Sciences, 16(2), 428-446.
  • Temizkan, M. (2014). Metin temelli dilbilgisi öğretimi ve uygulamaları. M. Özbay (Ed.), Türkçe eğitimi açısından dilbilgisi öğretimi içinde (s. 129-152). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Ülper, H. (2010). Okuma ve anlamlandırma becerilerinin kazandırılması. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Ünal, S., Coştu, B. ve Karataş, F. Ö. (2014). Türkiye’de Fen Bilimleri eğitimi alanındaki program geliştirme çalışmalarına genel bir bakış. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 183-202.
  • Ünveren-Kapanadze, D. (2019). 2018 Türkçe öğretim programındaki kazanımların üst düzey düşünme becerileri bağlamında incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 48(223), 83-112.
  • Varış, F. (1978). Eğitimde program geliştirme teori ve teknikler (3. bs.). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. bs.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, Ö. ve Dilidüzgün, Ş. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde metin odaklı dilbilgisi öğretimi üzerine öğrenci görüşleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(1), 217-234.
  • Zorbaz, K. Z. (2007). Türkçe ders kitaplarındaki masalların kelime-cümle uzunlukları ve okunabilirlik düzeyleri üzerine bir değerlendirme. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 3(1), 87-101.
APA Hamsi-Imrol M, Dinçer A, DOĞAN GÜLDENOĞLU B, Babadoğan M (2021). 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi. , 403 - 437. 10.15390/EB.2021.9625
Chicago Hamsi-Imrol Meryem,Dinçer Ayşemine,DOĞAN GÜLDENOĞLU Bilge Nur,Babadoğan Mustafa Cem 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi. (2021): 403 - 437. 10.15390/EB.2021.9625
MLA Hamsi-Imrol Meryem,Dinçer Ayşemine,DOĞAN GÜLDENOĞLU Bilge Nur,Babadoğan Mustafa Cem 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi. , 2021, ss.403 - 437. 10.15390/EB.2021.9625
AMA Hamsi-Imrol M,Dinçer A,DOĞAN GÜLDENOĞLU B,Babadoğan M 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi. . 2021; 403 - 437. 10.15390/EB.2021.9625
Vancouver Hamsi-Imrol M,Dinçer A,DOĞAN GÜLDENOĞLU B,Babadoğan M 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi. . 2021; 403 - 437. 10.15390/EB.2021.9625
IEEE Hamsi-Imrol M,Dinçer A,DOĞAN GÜLDENOĞLU B,Babadoğan M "2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi." , ss.403 - 437, 2021. 10.15390/EB.2021.9625
ISNAD Hamsi-Imrol, Meryem vd. "2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi". (2021), 403-437. https://doi.org/10.15390/EB.2021.9625
APA Hamsi-Imrol M, Dinçer A, DOĞAN GÜLDENOĞLU B, Babadoğan M (2021). 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim, 46(207), 403 - 437. 10.15390/EB.2021.9625
Chicago Hamsi-Imrol Meryem,Dinçer Ayşemine,DOĞAN GÜLDENOĞLU Bilge Nur,Babadoğan Mustafa Cem 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim 46, no.207 (2021): 403 - 437. 10.15390/EB.2021.9625
MLA Hamsi-Imrol Meryem,Dinçer Ayşemine,DOĞAN GÜLDENOĞLU Bilge Nur,Babadoğan Mustafa Cem 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim, vol.46, no.207, 2021, ss.403 - 437. 10.15390/EB.2021.9625
AMA Hamsi-Imrol M,Dinçer A,DOĞAN GÜLDENOĞLU B,Babadoğan M 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim. 2021; 46(207): 403 - 437. 10.15390/EB.2021.9625
Vancouver Hamsi-Imrol M,Dinçer A,DOĞAN GÜLDENOĞLU B,Babadoğan M 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim. 2021; 46(207): 403 - 437. 10.15390/EB.2021.9625
IEEE Hamsi-Imrol M,Dinçer A,DOĞAN GÜLDENOĞLU B,Babadoğan M "2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi." Eğitim ve Bilim, 46, ss.403 - 437, 2021. 10.15390/EB.2021.9625
ISNAD Hamsi-Imrol, Meryem vd. "2018 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi". Eğitim ve Bilim 46/207 (2021), 403-437. https://doi.org/10.15390/EB.2021.9625