Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma

Çilingir, Ferhan; ERKILIÇ, EREN

doi:10.20491/isarder.2022.1562

Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma

Ferhan ÇİLİNGİR, (Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Öğrencisi, Rize, Türkiye.)

Eren ERKILIÇ (Recep Tayip Erdoğan Üniversitesi, Ardeşen Turizm Fakültesi, Turizm İşletmeciliği Bölümü, Rize, Türkiye)

İşletme Araştırmaları Dergisi

2 0

Yıl: 2022 Cilt: 14 Sayı: 4 Sayfa Aralığı: 3270 - 3292 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.20491/isarder.2022.1562 İndeks Tarihi: 17-05-2023

Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma

Öz:

Amaç – Bu çalışmada Trabzon’da faaliyet gösteren dört ve beş yıldızlı konaklama işletmeleri işgörenlerinin sosyal zekâ düzeylerinin örgütsel sosyalleşme ve hizmet verme yatkınlıkları üzerindeki etkisini incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem – Trabzon’daki dört ve beş yıldızlı konaklama işletmelerinde çalışan 401 işgörenden anket yardımıyla veriler toplanmıştır. Araştırmaya dâhil olan işgörenlerin sosyal zekâ, örgütsel sosyalleşme ve hizmet verme yatkınlığı kavramına yönelik ifadelerinin bireysel niteliklerine göre anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği bağımsız örneklem için t testi ve varyans analizi ile çözümlenmiştir. Bununla birlikte katılımcıların sosyal zekâ, örgütsel sosyalleşme ve hizmet verme yatkınlığı arasındaki ilişki korelasyon ve çoklu doğrusal regresyon analizi ile incelenmiştir. Bulgular – Elde edilen bulgular göre; katılımcıların sosyal zekâya yönelik görüşlerinin sadece yaş grubuna göre anlamlı bir farklılık gösterdiği, örgütsel sosyalleşme ve hizmet verme yatkınlığına ilişkin görüşlerinin ise cinsiyet haricinde diğer bireysel özelliklere göre anlamlı bir farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Çalışmada sosyal zekâ ile örgütsel sosyalleşme arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmaz iken sosyal bilgi süreci ve sosyal farkındalık boyutunun örgütsel sosyalleşme ve alt boyutları ile arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişkinin olduğu saptanmıştır. Bununla birlikte sosyal zekâ ile hizmet verme yatkınlığı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Buna ek olarak regresyon analizi sonuçlarına göre sosyal zekâyı en çok etkileyen hizmet verme yatkınlığı boyutunun ihtiyaçları karşılama yeteneği boyutu olduğu sonucuna varılmıştır. Tartışma – Konaklama işletmelerindeki işgörenlerin sosyal zekâsı sosyal bilgi süreci kapsamında işletme açısından örgütsel sosyalleşmeyi bireysel açıdan ise hizmet verme yatkınlığını önemli derecede etkilemektedir.

Anahtar Kelime:

Investigation of the Effect of Social Intelligence on Organizational Socialization and Service Orientation: A Research on Hospitality Business Employees

Öz:

Purpose – In this study, it is aimed to examine the effect of social intelligence levels of employees of four- and five-star accommodation establishments operating in Trabzon on organizational socialization and service-giving predispositions. Design/methodology/approach – In this direction, data were collected from 401 employees working in four- and five-star accommodation establishments in Trabzon with the help of a questionnaire. Whether the opinions of the employees involved in the study regarding the concept of social intelligence, organizational socialization and service orientation differed significantly according to their individual characteristics was tested by t-test and variance (one-way ANOVA) analysis for an independent sample. In addition, the relationship between the social intelligence, organizational socialization and service orientation was examined by correlation and multiple linear regression analysis. As a result of the results obtained, it was found that the opinions of the participants regarding social intelligence differed significantly only according to the age group Findings – According to the findings, compared to the age group of participants showed a significant difference only visions of social intelligence, organizational socialization, and gender regarding the susceptibility to serve the views of other individual characteristics, it was identified that showed a significant difference according to. There is not a statistically significant relationship between social ntelligence and organizational socialization in the study, while the dimension of social information processing and social awareness, it is revealed that there is a statistically significant relationship between organizational socialization and child sizes. However, it has been determined that there is a statistically significant relationship between social intelligence and Decisiveness to serve. In October, according to the results of the regression analysis, it was concluded that the service-giving predisposition dimension, which affects social intelligence the most, is the ability to meet the needs dimension. Discussion – The social intelligence of the employees in the accommodation establishments significantly affects the organizational socialization from the point of view of the enterprise and the predisposition to provide services from the individual point of view within the scope of the social information process.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Akoğlan, M. (1998). Turizm sektöründe insan kaynaklari seçim yöntemleri. Anatolia, 9(1), 26-30.
Araza, A., Aslan, G. ve Bulut, Ç. (2013). Örgütsel sosyalleşme: bir literatür taraması. Journal of Yasar University, 8(32), 5556-5582.
Aydın, R. ve Sezgin Nartgün, Ş. (2015). Öğretmenlerin, örgütsel sosyalleşme düzeyleri ile birlikte çalışma yeterlilikleri arasındaki ilişki. Çağdaş Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(1), 9-24.
Babakus, E., Yavas, U. ve Ashill, N. (2009). The role of customer orientation as a moderator of the job demand–burnout–performance relationship: A surface-level trait perspective. Journal of Retailing, 85(4), 480-492.
Bacanlı, H. (1999). Sosyal Beceri Eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Bahn, D. (2001). Social learning theory: Its application in the context of nurse education. Nurse Education Today, 21(2), 110-117.
Bar-On, R., Tranel, D., Denburg, N.L. ve Bechara, A. (2003). Exploring the neurological substrate of emotional and social intelligence. Brain, 126(8), 1790-1800.
Baydoun, R., Rose, D. ve Emperado, T. (2001). Measuring customer service orientation: an examination of the validity of the customer service profile. Journal of Business and Psychology, 15(4), 605-620.
Bektaş, İ. (2019). Profesyonel turist rehberlerinin hizmet verme yatkınlığının ziyaretçi memnuniyeti ve geleceğe yönelik ziyaretçi davranışı üzerine etkisi: Kapadokya örneği, (Yüksek Lisans Tezi). Nevşehir: Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Boşoda, A. (2016). Otel çalışanlarının hizmet verme yatkınlığının iş tatmini üzerindeki etkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 19(41.Yıl Özel Sayısı), 75-85.
Brown, T., Mowen, J., Donavan, D. ve Licata, J. (2002). The customer orientation of service workers: personality trait effects on self and superior performance raitings. Journal of Marketing Research, 39(1), 110-119.
Cran, D. (1994). Towards validation of the service orientation construct. The Service Industries Journal, 14(1), 34-44.
Crowne, K. (2009). The relationships among social intelligence, emotional intelligence and cultural intelligence. Organization Management Journal, 6(3), 148-163.
Çakanel, Z. (2018). Duygusal zekâ, sosyal zekâ ve sosyal girişimcilik arasındaki ilişkinin ı̇ncelenmesi, (Yüksek Lisans Tezi). Denizli: Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çavuş, M. F., Pekkan, N.Ü. ve Develi, A. (2019). Örgütsel sosyalleşmeye yeni bir öncül: sosyal zekâ. Pamukkale University Journal of Social Sciences Institute, (36), 259-272.
Çullu Kaygısız, N. (2016). Otel işletmelerinde içsel pazarlama uygulamalarının işgörenlerin hizmet verme yatkınlığı ve olumlu sosyal davranışları üzerine etkisi: Nevşehir örneği, (Doktora Tezi). Nevşehir: Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çullu Kaygısız, N. ve Eren, D. (2017). Otel iş letmelerinde iç sel pazarlama uygulamalarının işgörenlerin hizmet verme yatkınlığı ve olumlu sosyal davranışları üzerine etkisi: Nevşehir örneği. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergis, 14(3), 74-87.
Demirbilek, T. (2009). Örgütsel sosyalleşmede işe alıştırma eğitiminin yeri ve önemi. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 9(18), 353-374.
Dienhart, J., Gregorie, M., Downey, R. ve Knight, P. (1992). Service orientation of restaurant employees. International Journal of Hospitality Management, 11(4), 331-346.
Donavan, D. (1999). Antecedents and consequences of the contact employee's service orientation: from personality traits to service behaviors, (Doktora Tezi). Oklahoma: Oklahoma State University From Personality Traits to Service Behaviors.
Donavan, D. ve Hocutt, M. (2001). Customer evaluation of service employee’s customer orientation: Extension and application. Journal of Quality Management, 6(2), 293-306.
Donavan, D., Brown, T. ve Mowen, J. (2004). Internal benefits of service-worker customer orientation: Job satisfaction, commitment, and organizational citizenship behaviors. Journal of Marketing, 68(1), 128-146.
Doğan, T. ve Çetin, B. (2009). Tromso sosyal zekâ ölçeği Türkçe formunun faktör yapısı, geçerlik ve güvenirlik çalış ması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9(2), 691-720.
Doğan, T. (2006). Üniversite öğrencilerinin sosyal zekâ düzeylerinin depresyon ve bazı değişkenlerle ilşkisinin incelenmesi, (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Doğan, T. ve Çetin, B. (2008). Üniversite öğrencilerinin sosyal zekâ düzeylerinin depresyon ve bazı değiş kenlerle ilişkisinin incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-19.
Dönmez, E. (2016). Örgütsel sosyalleşme ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişki, (Yüksek Lisans Tezi). Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Dursun, M. ve Yücefaydalı, A. (2020). Sosyal zekâ ve stresle başa ç ıkma tarzı arasındaki ilişki: Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi turizm rehberliği öğrencileri üzerine bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, Özel(4), 538-553.
Eraslan, M., Karafil, A., Akgül, M. ve Korkmaz, S. (2017). Üniversiteler arası spor müsabakalarına katılan Muay Thai sporcularının şiddet eğilimlerinin değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(22), 404-412.
Erdoğan, U. (2012). İlköğretim okullarının bürokratik yapıları ile öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme düzeyleri arasındaki ilişki, (Yüksek Lisans Tezi). Malatya: İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Eren, S. S., Ayas, N., Eren, M. Ş. ve Akyüz, B. (2015). Hizmet odaklılığın çalışan tutum ve davranışları üzerindeki etkisi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29(2), 393-406.
Erkılıç, E. (2017). Örgütsel vatandaşlık davranışı ile örgütsel sessizlik davranışı arasındaki karşılıklı etki derecelerinin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi: Rize ili otel işletmelerinde bir uygulama, (Doktora Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ertekin, İ., Ilgın, H. Ö. ve Ataman Yengin, D. (2018). Örgütsel iletişim kuramları. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 8(2), 297-311.
Feldman, D. ve Arnold, H. (1983). Managing individual and group behavior in organizations. New York: McGraw- Hiil Book Company.
Gazeloğlu, C. ve Erkılıç, E. (2020). Bilimsel araştırmalarda temel örnekleme yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
Gencer, M. (2018). Güç merkezi oluşturma oyunlarının örgütsel sessizlik ve örgütsel sosyalleşmeye etkisi, (Doktora Tezi). Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
George, D. ve Mallery, P. (2010). SPSS For Windows Step By Step: A Simple Guide And Reference 17.0 Update (10a ed.). Boston: Pearson.
Gil Saura, I., Berenguer Conti, G., Cervera Taulet, A. ve Moliner Velázquez, B. (2005). Relationships among customer orientation, service orientation and job satisfaction in financial services. International Journal of Service Industry Management, 16(5), 497-525.
Goleman, D. (2006). Social Intelligence: The New Science Of Human Relationships. New York: Bantam Books.
Hançer, M. ve Tanrısevdi, A. (2003). Sosyal zekâ kavramının bir boyutu olarak empati ve performans üzerine bir inceleme. Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27(2), 213-227.
Hennig-Thurau, T. (2004). Customer orientation of service employees: Its impact on customer satisfaction, commitment, and retention. International Journal of Service Industry Management, 15(5), 460-478.
Hogan, J., Hogan, R. ve Busch, C. (1984). How to measure service orientation. Journal of Applied Psychology, 69(1), 167-173.
Homburg, C., Hoyer, W. ve Fassnacht, M. (2002). Service orientation of a retailer's business strategy: dimensions, antecedents, and performance outcomes. Journal of Marketing, 66(4), 86-101.
Işık, C., Keskin, G. ve Serçeoğlu N. (2015). Turizm sektöründe nitelikli işgücü açığına yenilikçi yaklaşım: Kapadokya örneği. Girişimcilik ve İ novasyon Yönetimi Dergisi, 4(2), 27-48.
İlhan, M. ve Çetin, B. (2014). Sosyal ve kültürel zekâ arasındaki ilişkinin eşitlik modeli ile incelenmesi. Turkish Journal of Education, 3(2), 4-15.
Kalmaz, C. (2020). Sosyal zekânın bireysel performansa etkisi: örgütsel mizahın aracılık rolü, (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kazu, E. (2019). Sosyal zekâ düzeyinin öğrencilerin iletişim becerilerine etkisi: Fırat Üniversitesi örneği, (Yüksek Lisans Tezi). Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kılıç, Y. (2014). Turizm Sektörü İstihdamının Eğitim Durumu ve İnsangücü Planlaması. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 419-436.
Kim, W., Leong, J. ve Lee, Y.-K. (2005). Effect of service orientation on job satisfaction, organizational commitment, and intention of leaving in a casual dining Chain restaurant. Hospitality Management, 24(2), 171-193.
Klein, H. ve Weaver, N. (2000). The effectiveness of an organizational-level orientation training program in the socialization of new hires. Personnel Psychology, 53(1), 47-66.
Kömeçoğlu, F. (2022). Sosyal zekâ ve sosyal girşimcilik ilişkisi: Kastamonu ili örneği, (Yüksek Lisans Tezi). Kastamonu: Kastamonu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kuşluvan, S. ve Eren, D. (2011). İşgörenlerin kişilik özelliği olarak hizmet verme yatkınlığı ve ölçümü: Bir literatü r taraması. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 22(2), 139-153.
Küçüksipahioğlu, M. (2019). Örgütsel sosyalleşme ile psikolojik sözleşme ilişkisi: kamu sektörü üzerine bir araştırma, (Yüksek Lisans Tezi). Kastamonu: Kastamonu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Lee-Ross, D. (2000). Development of the service predisposition instrument. Journal of Managerial Psychology,, 15(2), 148-157.
Liberty, S. ve Kida, M. (2017). The effect of emotional intelligence on employees performance. Review of Public Administration and Management, 6(12), 22-32.
Louis, M. (1980). Surprise and sense making: What newcomers experience in entering unfamiliar organizational settings. Administrative Science Quarterly, 25(2), 226-251.
Lytle, R., Hom, P. ve Mokwa, M. (1998). SERV∗OR: A managerial measure of organizational service- orientation. Journal of Retailing, 74(4), 455-489.
Marlowe, H. (1986). Social intelligence: Evidence for multidimensionality and construct independence. Journal of Educational Psychology, 78(1), 52-58.
Moss, F. ve Hunt, T. (1927). Are you socially Intelligent? Scientific American, 137(2), 108-110.
Öncü, H. (2019). Seyahat acentelerinde hizmet verme yatkınlığı ve işten ayrılma niyeti ilişkisi: Antalya örneği, (Yüksek Lisans Tezi). Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Özaslan, A. (2017). The relationship between social ıntelligence, cultural ıntelligence, anxiety, attitude levels and willingness to communicate in English, (Yüksek Lisans Tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Özçelik, F. (2008). Örgütsel sosyalleşmenin örgütsel bağlılığa etkisi: bir uygulama, (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Özdamar, K. (1999). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi Cilt 1. Eskişehir: Kaan Kitapevi.
Özdamar, K. (2001). Paket Programlar Ve İstatistiksel Veri Analizi (Çok Değişkenli Analizler). Eskişehir: Kaan Yayınları.
Özer, K. (2019). Yöneticilerin demokratik tutumlarının öğretmenlerin örgütsel sosyalleşmesi ile olan ilişkisi (Şırnak ili örneği), (Yüksek Lisans Tezi). Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Özkan, Y. (2005). Örgütsel sosyalleşme sürecinin öğretmenlerin örgüte bağlılıklarına etkisi, (Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Pascale, R. (1985). The paradox of “corporate culture”: Reconciling ourselves to socialization. California Management Review, 27(2), 26-41.
Pelit, E. ve Gülen, M. (2016). Turizm işletmelerinde insan kaynakları yönetimi işlevi olarak koruma ve geliştirme kapsamındaki sorunlar: Kavramsal bir değerlendirme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 203-236.
Robert, T. (2004). Convergent validation of two measures of organizational socialization. The International Journal of Human Resource Management, 15(1), 76-94.
Robinson JR, L. ve Williamson, K. (2014). Organizational service orientation: a short-form version of the serv*or scale. Services Marketing Quarterly, 35(2), 155-172.
Rod, M. ve Ashill, N. (2010). The effect of customer orientation on frontline employees job outcomes in a new public management context. Marketing Intelligence & Planning, 28(5), 600-624.
Saxe, R. ve Weitz, B. (1982). A measure of the customer orientation of salespeople. Journal of Marketing Research, 19(3), 343-351.
Serçeoğlu, N. (2013). Konaklama işletmelerinde çalışan iş görenlerin kişilik özelliklerinin hizmet verme yatkınlığı üzerindeki etkisi. Journal of Yaşar University, 8(31), 5253-5273.
Schneider, B., Parkington, J. J. ve Buxton, V. M. (1980). Employee and customer perceptions of service in banks. Administrative Science Quarterly, 25(2), 252-267.
Silvera, D., Martinussen, M. ve Dahl, T. (2001). The tromsø social intelligence scale, a self-report measure of social intelligence. Scandinavian Journal of Psychology, 42, 313-319.
Sökmen, A. (2007). Örgütsel sosyalleşme sürecinde işgörenlerin yöneticilerine dönük algıları: Ankara’daki otel işletmelerinde bir değerlendirme. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 18(2), 170-182.
Strang, R. (1930). Measures of social intelligence. Amircan Journal of Sociology, 36(2), 263-269.
Şenkal, F. (2019). Çalışların sosyal zekâ seviyelerinin çatışma yönetimi tarzları üzerine etkisi, (Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Thorndike, E. (1920). Intellgence and its uses. Harper's Monthly Magazine(140), 227- 235.
Trabzon İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. (2021, Haziran 16). T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı: https://trabzon.ktb.gov.tr adresinden alındı.
Turizm Bakanlığı. (1989). Otelcilik ve Turizm Endüstrisinde İşgücü Araştırması, Ankara: Turizm Bakanlığı Yayınları
Tutar, F., Alpaslan, C., Tutar, E. ve Erkan, Ç. (2013). Turizm sektörünün istihdam üzerine etkileri. Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, 2(4), 14-27.
Tuyluoğlu, T. (2003). Türkiye’de turizm eğitiminin niteliği, (Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Van Maanen, J. ve Schein, E. (1979). Toward a theory of organizational socialization. In B.M. Staw (Edt.), Research İn Organizational Behavior: (Vol. 1, 209–264). Greenwich, CT: JAI Press.
Vernon, P. (1933). Some characterrictics of the good judge of personality. The Journal of Social Psychology, 4(1), 42-57.
Wedeck, J. (1947). The relationship between personality and 'psychological ability. British Journal of Psychology, 37(3), 133-151.
Yıldırım, Ç. (2017). Lise öğretmenlerinin örgütsel vatandaşlık davranışlarının yordayıcısı olarak örgütsel sosyalleşme, (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yıldırım, Ç. ve Keskinkılıç Kara, S. B. (2018). Öğretmenlerin örgütsel vatandaşlık davranışlarının yordayıcısı olarak örgütsel sosyalleşme. MSKU Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 43-54.
Yıldız, L. (2021). Üniversite öğrencilerinin sosyal, duygusal ve ruhsal zekâ türleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Ensitüsü.
Yoon, S.-J., Choi, D.-C. ve Park, J.-W. (2007). Service orientation: Its impact on business performance in the medical service industry. The Service Industries Journal, 27(4), 371-388.

APA	Çilingir F, ERKILIÇ E (2022). Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma. , 3270 - 3292. 10.20491/isarder.2022.1562
Chicago	Çilingir Ferhan,ERKILIÇ EREN Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma. (2022): 3270 - 3292. 10.20491/isarder.2022.1562
MLA	Çilingir Ferhan,ERKILIÇ EREN Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma. , 2022, ss.3270 - 3292. 10.20491/isarder.2022.1562
AMA	Çilingir F,ERKILIÇ E Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma. . 2022; 3270 - 3292. 10.20491/isarder.2022.1562
Vancouver	Çilingir F,ERKILIÇ E Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma. . 2022; 3270 - 3292. 10.20491/isarder.2022.1562
IEEE	Çilingir F,ERKILIÇ E "Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma." , ss.3270 - 3292, 2022. 10.20491/isarder.2022.1562
ISNAD	Çilingir, Ferhan - ERKILIÇ, EREN. "Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma". (2022), 3270-3292. https://doi.org/10.20491/isarder.2022.1562

APA	Çilingir F, ERKILIÇ E (2022). Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 14(4), 3270 - 3292. 10.20491/isarder.2022.1562
Chicago	Çilingir Ferhan,ERKILIÇ EREN Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi 14, no.4 (2022): 3270 - 3292. 10.20491/isarder.2022.1562
MLA	Çilingir Ferhan,ERKILIÇ EREN Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, vol.14, no.4, 2022, ss.3270 - 3292. 10.20491/isarder.2022.1562
AMA	Çilingir F,ERKILIÇ E Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi. 2022; 14(4): 3270 - 3292. 10.20491/isarder.2022.1562
Vancouver	Çilingir F,ERKILIÇ E Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi. 2022; 14(4): 3270 - 3292. 10.20491/isarder.2022.1562
IEEE	Çilingir F,ERKILIÇ E "Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma." İşletme Araştırmaları Dergisi, 14, ss.3270 - 3292, 2022. 10.20491/isarder.2022.1562
ISNAD	Çilingir, Ferhan - ERKILIÇ, EREN. "Sosyal Zekânın Örgütsel Sosyalleşme ve Hizmet Verme Yatkınlığı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi: Konaklama İşletmeleri İşgörenleri Üzerine Bir Araştırma". İşletme Araştırmaları Dergisi 14/4 (2022), 3270-3292. https://doi.org/10.20491/isarder.2022.1562