Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz

URAL, Gonca; Bumen, Nilay

Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz

Gonca URAL, (Boş)

Nilay BÜMEN (Ege Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, İzmir, Türkiye)

Eğitim ve Bilim

8 1

Yıl: 2016 Cilt: 41 Sayı: 185 Sayfa Aralığı: 51 - 82 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz

Öz:

Bu araştırmada meta-analiz yöntemi kullanılarak Türkiye'de 2002-2012 yılları arasında uygulaması yapılmış araştırmalara göre, yapılandırmacılığın öğretimsel uygulamalarının fen başarısı ve fene/fen ve teknoloji dersine yönelik tutum üzerindeki etkisine ilişkin yeni çalışmalara yol açacak nitelikte kapsamlı bir görüş elde etmek amaçlanmıştır. Verilerin toplanması için, dâhil edilme ölçütleri belirlenip kodlama formu hazırlanmıştır. Araştırma kapsamında 25 doktora tezi, 77 bilimsel makale olmak üzere toplamda 102 araştırma incelenmiş; dâhil edilme ölçütlerine uygun bulunan 31 adet deneysel ve yarı-deneysel araştırma, meta-analiz yöntemiyle birleştirilmiştir. Her çalışmanın etki büyüklüğü Cohen'in d'sine göre, CMA (comprehensive metaanalysis) Bulgulara göre, yapılandırmacılığın öğretimsel uygulamalarının geleneksel etkinliklere göre, fen ve teknoloji dersine yönelik başarıyı artırmada geniş düzeyde (ES=1.003); fene/fen ve teknoloji dersine yönelik tutumu olumlu yönde geliştirmede ise orta düzeyde (ES=0.743) daha etkili olduğu belirlenmiştir. Ayrıca yapılandırmacılığın öğretimsel uygulamalarının, geleneksel etkinliklere göre fen ve teknoloji dersine yönelik başarıyı artırmada tüm fen disiplin alanlarında geniş düzeyde (Fizik konularında, ES=1.025; kimya konularında, ES=1.087; biyoloji konularında, ES=0.923); fene/fen ve teknoloji dersine yönelik tutumu olumlu yönde geliştirmede fizik konularında küçük (ES=0.473); kimya (ES=0.843) konularında orta ve biyoloji (ES=0.970) konularında geniş düzeyde daha etkili olduğu saptanmıştır. Bulgular, analize dâhil edilen araştırmalarda yayım yanlılığı olmadığını göstermiştir. Fen öğretimi üzerine yapılacak araştırmalarda dikkat edilmesi gereken hususlara ve yeni metaanaliz araştırmalarına yönelik öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelime:

Konular: Biyoloji Eğitim, Eğitim Araştırmaları

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Acar, S. (2011). Bilgisayar destekli öğretimin öğrencinin fizik kimya biyoloji ve matematik alanlarındaki tutumlarına olan etkisinin meta-analiz yöntemi ile incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Van, Türkiye.
Akamca, G. ve Hamurcu, H. (2005). Çoklu zekâ kuramı tabanlı öğretimin öğrencilerin fen başarısı, tutumları ve hatırda tutma üzerindeki etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 178-187.
Akçay, S., Aydoğdu, M., Yıldırım, H. İ. ve Şensoy, Ö. (2005). Fen eğitiminde ilköğretim 6. sınıflarda çiçekli bitkiler konusunun öğretiminde bilgisayar destekli öğretimin öğrenci başarısına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 103-116.
Akdeniz, A. R. ve Karamustafaoğlu, O. (2003). Fizik öğretimi uygulamalarında karşılaşılan güçlükler. Türk Eğitim Bilimler Dergisi, 1(2), 193-202.
Akınoğlu, O. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ş. Tan (Ed.). Öğretim kuram ve modelleri içinde (s. 149- 202). Ankara: PegemA Akademi.
Akgöz, S., Ercan, İ. ve Kan, İ. (2004). Meta-analizi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(2), 107- 112.
Akpınar, E. ve Ergin, Ö. (2005). Yapılandırmacı kurama dayalı fen öğretimine yönelik bir uygulama. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 9-17.
Aksu, B. (2011). Fen ve teknoloji öğretmen programında zor olarak algılanan konular ve olası nedenleri öğretmen ve öğrenci görüşleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu, Türkiye.
Altınok, H. ve Açıkgöz Ün, K. (2006). İşbirlikli ve bireysel kavram haritalamanın fen bilgisi dersine yönelik tutum üzerine etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 21-28.
Armağan Öner, F. (2011). Kavramsal değişim metinlerinin etkililiği: meta-analiz çalışması (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
Atay, Doğru, P. ve Tekkaya, C. (2008). Promoting students' learning in genetics with the learning cycle. The Journal of Experimental Education, 76(3), 259-280.
Atila, M. E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretim programındaki yapılandırmacılığa dayalı öğelerin öğretmenler tarafından algılanışı ve uygulanışı (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, Türkiye.
Ayan, M. (2012). Proje tabanlı öğrenme yaklaşımının ilköğretim öğrencilerinin fen bilgisi dersi akademik başarı düzeyine etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(1), 167-183.
Ayas, A. P., Çepni, S., Akdeniz, A. R., Özmen, H. , Yiğit, N. ve Ayvacı, H. Ş. (2005). Kuramdan uygulamaya fen ve teknoloji öğretimi (3. bs.). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Aycan, S. ve Yumuşak, A. (2003). Lise müfredatındaki fizik konularının anlaşılma düzeyleri üzerine bir araştırma. Milli Eğitim Dergisi, 159, 171-180.
Aydede, M. N. ve Matyar, F. (2009). Aktif öğrenme yaklaşımının fen bilgisi dersindeki akademik başarı ve kalıcılığa etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 137-152.
Aydın, N. ve Yılmaz, A. (2010). Yapılandırıcı yaklaşımın öğrencilerin üst düzey bilişsel becerilerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 57-68.
Aypay, A., Erdoğan, M. ve Sözer, M. A. (2007). Variation among schools on classroom practices in science based on TIMSS-1999 in Turkey. Journal of Research in Science Teaching, 44(10), 1417-1435.
Bahar, M. ve Polat, M. (2007). İlköğretim 6-8. sınıflar düzeyindeki fen konularından zor olarak algılananlara yönelik tanılayıcı bir çalışma: Tespitler ve çözüm önerileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(3), 1085-1130.
Balım, A. G. (2009). The effects of discovery learning on students' success and inquiry learning skills. Eurasian Journal of Educational Research, 35, 1-20.
Balım, A. G., Deniş, H., İnel, D., ve Evrekli, E. (2010). Türkiye'deki fen öğretmenleri ne kadar yapılandırmacı?: PISA 2006 sonuçları üzerine bir değerlendirme. E-Journal of New World Sciences Academy, 5(4), 1421-1438.
Balım, A. G., Pekmez Şahin E. ve Özaçık Erdem, M. (2004). Asitler bazlar konusunda çoklu zekâ kuramına dayalı uygulamaların öğrenci başarısına etkisi. Ege Eğitim Dergis, 2(5), 13-19.
Bayraktar, Ş. (2001). A meta-analysis of the effectiveness of computer-assisted instruction in science education. Journal of Research on Technology in Education, 34(2), 173-188.
Bilen, K. ve Aydoğdu, M. (2010). Bitkilerde fotosentez ve solunum kavramlarının öğretiminde tga (tahmin et-gözle-açıkla) stratejisinin kullanımı. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14), 179-194.
Borenstein, M., Hedges, L. V., Higgins, J. P. T. ve Rothstein, H. R. (2009). Introduction to meta-analysis. West Sussex, UK: John Wiley.
Bozkurt, O., Orhan, A. T., Keskin A. ve Mazi, A. (2008). Fen ve teknoloji dersinde işbirlikli öğrenme yönteminin akademik başarıya etkisi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2, 63-78.
Buzludağ, P. ve Yılayaz, Ö. (2012). 6. Sınıf fen ve teknoloji dersi "canlılarda üreme ve gelişme" ünitesinin işbirlikli öğrenmeyle (Jigsaw tekniği) öğretiminin öğrenci başarısına etkisi. e-Journal of New World Sciences Academy, NWSA-Education Sciences, 7(1), 109-117.
Byrne, D. (1987). Techniques for classroom interaction. New York: Longman.
Candan, A., Türkmen, L. ve Çardak, O. (2006). Kavram haritalamanın ilköğretim öğrencilerinin hareket ve kuvvet kavramlarını anlamalarına etkileri. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1, 66-75.
Cavanaugh, C. (1998). The effectiveness of interactive distance education technologies in K-12 learning: A meta-analysis (Yayımlanmamış doktora tezi). South Florida, USA.
Ceylan, E. (2009). PISA 2006 sonuçlarına göre Türkiye'de fen okuryazarlığında düşük ve yüksek performans gösteren okullar arasındaki farklar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 55-75.
Ceylan, E. ve Berberoğlu, G. (2007). Öğrencilerin fen başarısını açıklayan etmenler: Bir modelleme çalışması. Eğitim ve Bilim, 32(144), 36-48.
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2. bs.). Hillsdale, NJ: Lawrence Earlbaum Associates.
Copas, J., Shi J. Q. (2000). Meta-analysis, funnel plots and sensitivity analysis. Biostatistics, 1, 247-262.
Cumming, G. ve Finch, S. (2005). Inference by eye: Confidence intervals, and how to read pictures of data. American Psychologist, 60, 170-180.
*Çeken, R. (2007). Sekizinci sınıf öğrencilerine fiziksel ve kimyasal değişmelerin basit fen aktiviteleri ile öğretilmesinin başarıya etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
Çelik, E., Eroğlu, B. ve Selvi, M. (2012). Fen eğitiminde probleme dayalı öğrenme yaklaşımının öğrencilerin akademik başarısı ile fen ve teknoloji dersine yönelik tutumlarına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1), 187-202.
Çelik Şen, Y. ve Şahin Taşkın, Ç. (2010). Yeni ilköğretim programının getirdiği değişiklikler: Sınıf öğretmenlerinin düşünceleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 26-51.
Çetin, O. (2010). Fen ve teknoloji dersinde "çoklu ortam tasarım modeli"ne göre hazırlanmış web tabanlı öğretim içeriğinin öğrenci başarı ve tutumlarına etkisi ile içeriğe yönelik öğretmen ve öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir, Türkiye.
Çetin, O. ve Günay, Y. (2007). Fen öğretiminde yapılandırmacılık kuramının öğrencilerin başarılarına ve bilgiyi yapılandırmalarına olan etkisi. Eğitim ve Bilim, 32(146), 24-38.
Çıbık Sert, A. (2009). The effect of the project based learning approach to the attitudes of students towards science lesson. İlköğretim Online, 8(1), 36-47.
Çırakoğlu, M. ve Saracaloğlu, A. S. (2009). İlköğretimin birinci kademesinde çoklu zekâ kuramı uygulamalarının erişiye etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 425-449.
Çobanoğlu, R. ve Kasapoğlu, K. (2010). PISA'da Fin başarısının nedenleri ve nasılları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 121-131.
DeBaz, T. P. (1994). A meta-analysis of the relationship between students' characteristics and achievement and attitudes toward science (Yayımlanmamış doktora tezi). The Ohio State University, Ohio.
Demirbaş, M. (2008). Altıncı sınıf fen bilgisi ve fen ve teknoloji öğretim programlarının karşılaştırmalı olarak incelenmesi: Öğretim öncesi görüşler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 313-338.
Demirel, M. ve Turan, B. A. (2010). Probleme dayalı öğrenmenin başarıya, tutuma, bilişötesi farkındalık ve güdü düzeyine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 55-66.
Demirel, Ö., Şahan, H. H., Ekinci, N., Özbay, A. ve Begimgil, A. M. (2006). Basamaklı öğretim programının süreç ve ürün açısından değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 172, 72-90.
Demirci, C. (2010). Cooperative learning approach to teaching science. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 40, 36-52.
Demirci, N. ve Çınkı, A. (2009). V-diyagramları kullanımının ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin fen deneylerindeki başarılarına etkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 23-36.
Dieck, A. P. (1997). An effect of a newsletter on children's interest in an attitude toward science (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Arizona State University, ABD.
Doymuş, K., Aksoy, G., Daşdemir, İ., Şimşek, Ü. ve Karaçöp, A. (2006). Fen bilgisi laboratuvarı uygulamalarında işbirlikli öğrenme yönteminin kullanılması. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 157-166.
Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Bayrakçeken, S. (2004). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinde akademik başarı ve tutuma etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1(2), 103-115.
Durlak, J. A. (1998). Understanding meta-analysis. L. G. Grimm ve P. R. Yarnold (Ed.). Reading and understanding multivaiate statistics içinde (s. 319-352). Washington DC: American Psychological Association.
EARGED. (2007). Öğrenci merkezli eğitim uygulama modeli. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
EARGED. (2003). TIMSS 1999 üçüncü uluslararası matematik ve fen bilgisi çalışması ulusal rapor. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
*Efe, N. ve Bakır, S. (2006). İlköğretim 8. sınıfta üreme konusunun bilgisayar destekli öğretiminin öğrenci başarısına etkisi. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 271-284.
Ellington, A. J. (2003). A meta-analysis of the effects of calculators on students' achievement and attitude levels in precollege mathematics classes. Journal for Research in Mathematics Education, 34(5), 433-463.
Eltinge, M. E. ve Roberts, W. C. (1993). Linguistic contet analysis: A method to measure science as inquiry in textbooks. Journal of Research in Science Teaching, 30(1), 65-83.
ERG. (2011a). Türkiye'de matematik ve fen bilimleri alanlarında öğrenci performansı ve başarının belirleyicileri, TIMSS 2011 analizi. http://erg.sabanciuniv.edu/sites/erg.sabanciuniv.edu/files/ ERG%20TIMSS%202011%20Analizi%20Rapor.pdf adresinden erişildi.
ERG. (2011b). Herkes için kaliteli eğitim. http://erg.sabanciuniv.edu/sites/erg.sabanciuniv.edu/files/ EIR2010izleme%20raporu.pdf adresinden erişildi.
EURYDICE. (2011). Avrupa'da fen eğitimi: Ulusal politikalar, uygulamalar ve araştırma. http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/documents/thematic_reports/133TR.pdf adresinden erişildi.
Evrekli, E. ve Balım, G. A. (2010). Fen ve teknoloji öğretiminde zihin haritası ve kavram karikatürü kullanımının öğrencilerin akademik başarılarına ve sorgulayıcı öğrenme becerileri algılarına etkisi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2), 76-98.
Freedman, M. P. (1997). Relationship among laboratory instruction, attitude toward science, and achievement in science knowledge. Journal of Research in Science Teaching, 34(4), 231-243.
Gelbal, S. ve Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135- 145.
Gençosman, T. ve Doğru, M. (2012). Effect of student teams-achievement divisions technique used in science and technology education on self-efficacy, test anxiety and academic achievement. Journal of Baltic Science Education, 11(1), 43-54.
Geraedts, C., Boersma, K. T. ve Eijkelhof, H. M. (2006). Towards coherent science and technology education. Journal of Curriculum Studies, 38(3), 307-325.
Glass, G. V. (1976). Primary, secondary and meta-analysis of research. American Educational Research Association, 5(10), 3-8.
*Gök, Ö., Doğan, A., Doymuş, K. ve Karaçöp, A. (2009). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim öğrencilerinin akademik başarılarına ve fene olan tutumlarına etkileri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(1), 193-209.
Güçlüer, E. ve Kesercioğlu, T. (2010). Fen ve teknoloji dersinde fen okuryazarlığına yönelik etkinliklerin kullanılmasının öğrenci başarısına etkisi. e-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 5(2), 446-455.
Güneş, B. ve Baki, A. (2011). Dördüncü sınıf matematik dersi öğretim programının uygulanmasından yansımalar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 192-205.
Güven, G. ve Sülün, Y. (2012). Bilgisayar destekli öğretimin 8.sınıf fen ve teknoloji dersindeki akademik başarıya ve öğrencilerin derse karşı tutumlarına etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(1), 68-79.
Güven, İ. (2009). Türkiye ile Kanada fen eğitiminin karşılaştırılması ve önerilen bir fen uygulaması (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
Hedges, L. ve Olkin, I. (1986). Meta analysis: A review and a new view. American Educational Research Association, 15(8), 14-16.
Hunter, J. E. ve Schmidth, F. (1990). Methods of meta-analysis. Newbury Park, CA: Sage Publications.
Johnson, D. W., Johnson, R. T. ve Stanne, M. B. (2000). Cooperative learning methods: A meta-analysis. http://www.tablelearning.com/uploads/File/EXHIBIT-B.pdf adresinden erişildi.
Jones, G. M., Howe, A. ve Rua, M. (2000). Gender differences in students'experinces, interests, and attitudes toward science and scientist. Science Education, 84(1), 180-192.
Kablan, Z., Topan, B. ve Erkan, B. (2013). Sınıf içi öğretimde materyal kullanımının etkililik düzeyi: Bir meta-analiz çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 13(3), 1629-1644.
Kalender, İ. ve Berberoğlu, G. (2009). An assessment of factors related to science achievement of Turkish students. International Journal of Science Education, 31(10), 1379-1394.
Kara, M., Kanlı, U. ve Yağbasan, R. (2003). Lise 3. sınıf öğrencilerinin ışık ve optik ile ilgili anlamakta güçlük çektikleri kavramların tespiti ve sebepleri. Milli Eğitim Dergisi, 158, 221-232.
Karamustafaoğlu, O. (2009). Fen ve teknoloji eğitiminde temel yönelimler. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 87-102.
Kaşarcı, İ. (2013). Proje tabanlı öğrenme yaklaşımının öğrencilerin akademik başarı ve tutumlarına etkisi: Bir meta-analiz çalışması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Osmangazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir, Türkiye.
Kaya, E. ve Gürbüz, H. (2002). Lise ve meslek lisesi öğrencilerinin biyoloji öğretiminin sorunlarına ilişkin görüşleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 11-21.
Kayıran, B. K. ve İflazoğlu, A. (2007). Çoklu zekâ kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin Türkçe dersine ilişkin tutuma ve okuduğunu anlama başarısına etkisi. Eurasian Journal of Educational Research, 29, 129-141.
Keleş, U. P. (2009). Kavramsal değişim metinleri, oyun ve drama ile zenginleştirilmiş 5E modelinin etkililiğinin belirlenmesi: "Canlıları sınıflandıralım" örneği (Yayımlanmamış doktora tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon, Türkiye.
*Kıncal, R., Ergül, E. ve Timur, S. (2007). Fen bilgisi öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 56-163.
Korkmaz, H. ve Kaptan, F. (2002). Fen eğitiminde proje tabanlı öğrenme yaklaşımının ilköğretim öğrencilerinin akademik başarı, akademik benlik kavramı ve çalışma sürelerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 91-97.
Köse, S., Şahin, A., Ergün, A. ve Gezer, K. (2010). The effects of cooperative learning experience on eighth grade students' achievement and attitude toward science. Eğitim Dergisi, 131(1), 169-180.
Kulik, C., Schwalb, B. J. ve Kulik, J. (1982). Programmed instruction in secondary education: A meta- analysis of evaluation findings. The Journal of Educational Research, 75(3), 133-138.
*Küçükyılmaz, E. A. (2003). Fen bilgisi dersinde öğrenme halkası yaklaşımının öğrencilerin akademik başarılarına ve hatırlama düzeylerine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir, Türkiye.
Lipsey, M. W. ve Wilson, D. B. (2001). Practical meta-analysis. Beverly Hills, CA: Sage Publications.
Long, J. (2001). An introduction to and generalization of the "Fail-Safe N". ERIC veritabanından erişildi (ED449210).
Martinez, A. (2002). Student achievement in science: A longitudinal look at individual and school differences. http://wwwlib.umi.com/dissertations/fullcit/3055869 adresinden erişildi.
Marzano, R. J., Pickering, D. J. ve Pollock, J. E. (2001). Classroom instruction that works: Research- based strategies for increasing student achievement. Öğrenci başarısını artıran öğretim stratejileri (S. Şakacı, Çev.). İstanbul: SEV Matbaacılık ve Yayıncılık.
MEB. (2010). Seviye belirleme sınavının değerlendirilmesi. http://www.meb.gov.tr/earged/earged/sbs_deger.pdf adresinden erişildi.
MEB. (2006). İlköğretim 6-7-8 sınıf fen ve teknoloji programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
MEB. (2004). İlköğretim fen ve teknoloji dersi (4-5. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
McCombs, B. L. ve Whisler, J. S. (1997). The learner centered classroom and school. San Francisco: Jossey Bass Publishers.
Murphy, K. R. ve Myors, B. (2004). Statistical power analysis: A simple and general model for traditional and modern hypothesis tests (2. bs.). USA: Laurance Erlbaum Associates, Inc.
OECD. (2013). Education policy outlook: Turkey. http://www.oecd.org/edu/EDUCATION%20POLICY%20OUTLOOK%20TURKEY_EN.pdf adresinden erişildi.
Oruç, M. (1993). İlköğretim okulu II. kademe öğrencilerinin fen tutumları ile fen başarıları arasındaki ilişki (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
Orwin, R. G. (1983). A fail-safe N for effect size in meta-analysis.Journal of Educational Statistics, 8, 157- 159.
Ören, F. Ş. ve Tezcan, R. (2009). İlköğretim 7. sınıf fen bilgisi dersinde öğrenme halkası yaklaşımının öğrencilerin tutumları üzerine etkisi. İlköğretim Online, 8(1), 103-118.
Özden, M. (2007). Kimya öğretmenlerinin kimya öğretiminde karşılaştıkları sorunların nitel ve nicel yönden değerlendirilmesi: Adıyaman ve Malatya illeri örneği. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 40-53.
Özenç, B. ve Arslanhan, S. (2010). PISA 2009 sonuçlarına ilişkin bir değerlendirme. http://www.tepav.org.tr/upload/files/1292255907- 8.PISA_2009_Sonuclarina_Iliskin_Bir_Degerlendirme.pdf adresinden erişildi.
Özsevgeç, T. (2006). Kuvvet ve hareket ünitesine yönelik 5E modeline göre geliştirilen öğrenci rehber materyalinin etkililiğinin değerlendirilmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 2, 36-48.
Özsoy, S. ve Özsoy, G. (2013). Eğitim araştırmalarında etki büyüklüğü raporlanması. İlköğretim Online, 12, 334-346.
Özyılmaz Akamca, G. (2008). İlköğretimde analojiler, kavram karikatürleri ve tahmin-gözlem-açıklama teknikleriyle desteklenmiş fen ve teknoloji eğitiminin öğrenme ürünlerine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir, Türkiye.
Özyürek, A. ve Eryılmaz, A. (2001). Öğrencilerin fizik derslerine yönelik tutumlarını etkileyen etmenler. Eğitim ve Bilim, 26(120), 21-28.
Polat, M. (2005). İlköğretim ikinci kademe fen bilgisi derslerinde ki zor olan konuların tespiti, zorluk sebepleri ve çözüm önerileri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu, Türkiye.
Rosenthal, R. (1991). Meta- analytic procedures for social research. Beverly Hills, CA: Sage Publications.
Roth, W. M. ve Roychoudhury, A. (1992). The social construction of scientific concepts or the concept map as constription devicea and tool for social thinking in high school science. Science Education, 76(5), 531-557.
Rothstein, H. R., Sutton, A. J. ve Borenstein, M. (Ed.). (2005). Publication bias in meta-analysis: Prevention, assessment and adjustments. John Wiley & Sons.
Saygılı, G. (2010). Öğretim teknolojilerinin fen ve teknoloji dersinde kullanımının ilköğretim öğrencilerinin problem çözme becerilerine öğrenme ve ders çalışma stratejilerine üst düzey düşünme becerilerine fen ve teknoloji dersine yönelik tutumlarına ve ders başarısına etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir, Türkiye.
Saygın, Ö., Atılboz, N. G. ve Salman, S. (2006). Yapılandırmacı öğretim yaklaşımının biyoloji dersi konularını öğrenme başarısı üzerine etkisi: canlılığın temel birimi-hücre. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1), 51-64.
Serin, G. (2009). Probleme dayalı öğrenme öğretiminin 7. sınıf öğrencilerin fen başarısına, fene karşı tutumuna ve bilimsel süreç becerilerine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
Serin, U. (2008). İzmir ilinde görev yapan fen alanı öğretmenlerinin öğretme strateji ve stilleri ile tercih ettikleri öğretim yöntemleri ve çoklu zekâ alanları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Serin, O. ve Mohammadzadeh, B. (2008). The relationship between primary school students' attitudes towards science and their science achievement (sampling: İzmir). Cypriot Journal of Educational Sciences, 3(2), 68-75.
Schibeci, R. A. ve Riley, J. P. (1986). Influence of students' background and perceptions on science attitudes and achievement. Journal of Research in Science Teaching, 23, 177-187.
Smith, D. (1996). A meta analysis of student outcomes attributable to the teaching of science as inquiry as compared to traditional methodology (Yayımlanmamış doktora tezi). Temple University, US.
Sözbilir, M., Şenocak, E. ve Dilber, R. (2006). Öğrenci gözüyle fen bilgisi öğretmenlerinin derslerinde kullandıkları öğretim yöntem ve teknikleri. Milli Eğitim Dergisi, 172, 276-286.
Spiegel, M. R. (1961). Theory and problems of statistics. New York: Schaum Publishing.
Sungur, S. veTekkaya, C. (2003). Students' achievement in human circulatory system unit: the effect of reasoning ability and gender. Journal of Science Education and Technology, 12, 59-64.
*Süzen, S. (2007). Aktif öğrenme teknikleriyle desteklenmiş fen ve teknoloji eğitiminin öğrenme ürünlerine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
Şahbaz, Ö. (2010). İlköğretim 5. sınıf fen ve teknoloji dersinde kullanılan farklı yöntemlerin öğrencilerin bilimsel süreç becerileri, problem çözme becerileri, akademik başarıları ve hatırda tutma üzerindeki etkileri (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir, Türkiye.
Şaşmaz Ören, F. ve Tezcan, R. (2009). İlköğretim 7. sınıf fen bilgisi dersinde öğrenme halkasının öğrencilerin tutumları üzerine etkisi. İlköğretim Online, 8(1), 103-118.
*Şahin, A., Öngören, H. ve Çokadar, H. (2010). Çoklu zekâ kuramı tabanlı öğretimin öğrencilerin fen bilgisine yönelik tutumlarına etkisi. e-Journal of New World Sciences Academy, 5(2), 431-445.
Şişman, M., Acat, M. B., Aypay, A. ve Karadağ, E. (2011). TIMSS 2007 uluslararası matematik ve fen eğilimleri araştırması ulusal matematik ve fen raporu 8. sınıflar. Ankara: Vaktaş Okul Donatım Basın Yayın.
Tarım (2003). Kubaşık öğrenme yönteminin matematik öğretimindeki etkinliği ve kubaşık öğrenme yöntemine ilişkin bir meta-analiz çalışması (Yayımlanmamış doktora tezi). Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana, Türkiye.
Tatar, N. ve Kuru, M. (2009). Açıklamalı yöntemlere karşı araştırmaya dayalı öğrenme yaklaşımı: ilköğretim öğrencilerinin fen bilgisi dersine yönelik tutumlarına etkileri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 142-152.
*Tatar, N. (2006). İlköğretim fen eğitiminde araştırmaya dayalı öğrenme yaklaşımının bilimsel süreç becerilerine, akademik başarıya ve tutuma etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
Thalheimer, W. ve Cook, S. (2002). How to calculate effect size from published research: A simplified spreadsheet. adresinden erişildi.
Timur, B. ve Kıncal, R. (2010). İlköğretim 7. sınıf fen bilgisi dersinde sorgulamalı öğretimin öğrenci başarısına etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(1), 41-65.
Tok, Ş. (2008). Not tutma ve bil-iste-öğren (biö) stratejilerinin tutum ve akademik başarıya etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 244-253.
Turhan, F., Aydoğdu, M., Şensoy, Ö. ve Yıldırım, H. İ. (2008). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin bilişsel gelişim düzeyleri, fen bilgisi başarıları, fen bilgisine karşı tutumları ve cinsiyet değişkenleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(2), 439-450.
Uçak, E., Bağ, H. ve Uşak, M. (2006). Enhancing learning through multiple intelligences in elementary science education. Journal of Baltic Science Education, 2(10), 61-69.
Ulu, C. (2011). Fen öğretiminde araştırma sorgulamaya dayalı bilim yazma aracı kullanımının kavramsal anlama, bilimsel süreç ve üstbiliş becerilerine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
Umdu Topsakal, Ü. (2010). 8. sınıf 'canlılar için madde ve enerji' ünitesi öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına ve tutumuna etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 91-104.
Ural, M. N. (2009). Eğitsel bilgisayar oyunlarının eğlendirici ve motive edici özelliklerinin akademik başarıya ve motivasyona etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir, Türkiye.
Uzun, B. (2010). Fen ve teknoloji öğretiminde kavramsal değişim stratejilerine dayalı olarak maddenin yapısı ve özellikleri konusunun öğretimi (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir, Türkiye.
Ünal, G. ve Ergin, Ö. (2006). Buluş yoluyla fen öğretiminin öğrencilerin akademik başarılarına, öğrenme yaklaşımlarına ve tutumlarına etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3(1), 37-52.
Ünal, S., Coştu, B. ve Karataş, F. Ö. (2004). Türkiye'de fen bilimleri eğitimi alanındaki çalışmalar genel bir bakış. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 183-202.
Weinburgh, M. (1995). Gender differences in student attitudes toward science: A meta-analysis 18 of the literature from 1970 to 1991. Journal of Research in Science Teaching, 32, 387-398.
Weinburgh, M. H. ve Englehar, G., Jr. (1994). Gender, prior academic performance and beliefs as predictors of attitudes toward biology laboratory experiences. School Science and Mathematics, 94, 118-123.
White, R. T. (1993). Learning science (4. bs.). Oxford: Blackwell Publishers.
Wilson, V. (1983). A meta-analysis of the relationship between science achievement and science attitude: Kindergarten through college. Journal of Research in Science Teaching, 20(9), 839-850.
Wolf, F. M. (1986). Meta-analysis quantitative methods for research synthesis. Beverly Hills, CA: Sage Publications.
Yager, E. R. (1991). The constructivist learning model: Towards real reform in science education. The Science Teacher, 58(6), 52-57.
Yapıcı, M. ve Demirdelen, C. (2007). İlköğretim 4. sınıf sosyal bilgiler öğretim programına ilişkin öğretmen görüşleri. İlköğretim Online, 6(2), 204-212.
Yaşar, M. D. (2012). 9. Sınıf kimya öğretim programındaki yapılandırmacılığa dayalı öğelerin öğretmenler tarafından algılanışı ve uygulamasına yönelik bir inceleme: Erzurum örneği (Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, Türkiye.
Yılmaz H. ve Huyugüzel Çavaş P. (2006). 4-E öğrenme döngüsü yönteminin öğrencilerin elektrik konusunu anlamalarına olan etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3(1), 2-18.
Zhou, M. (1995). Meta-analysis of effect of the laboratory component of secondary school science instruction on student learning (Yayımlanmamış doktora tezi). Temple Universty, America.

APA	URAL G, Bumen N (2016). Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz. , 51 - 82.
Chicago	URAL Gonca,Bumen Nilay Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz. (2016): 51 - 82.
MLA	URAL Gonca,Bumen Nilay Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz. , 2016, ss.51 - 82.
AMA	URAL G,Bumen N Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz. . 2016; 51 - 82.
Vancouver	URAL G,Bumen N Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz. . 2016; 51 - 82.
IEEE	URAL G,Bumen N "Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz." , ss.51 - 82, 2016.
ISNAD	URAL, Gonca - Bumen, Nilay. "Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz". (2016), 51-82.

APA	URAL G, Bumen N (2016). Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz. Eğitim ve Bilim, 41(185), 51 - 82.
Chicago	URAL Gonca,Bumen Nilay Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz. Eğitim ve Bilim 41, no.185 (2016): 51 - 82.
MLA	URAL Gonca,Bumen Nilay Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz. Eğitim ve Bilim, vol.41, no.185, 2016, ss.51 - 82.
AMA	URAL G,Bumen N Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz. Eğitim ve Bilim. 2016; 41(185): 51 - 82.
Vancouver	URAL G,Bumen N Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz. Eğitim ve Bilim. 2016; 41(185): 51 - 82.
IEEE	URAL G,Bumen N "Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz." Eğitim ve Bilim, 41, ss.51 - 82, 2016.
ISNAD	URAL, Gonca - Bumen, Nilay. "Türkiye'de Fen ve Teknoloji Öğretiminde Yapılandırmacılığın Öğretimsel Uygulamaları Üzerine Bir Meta-Analiz". Eğitim ve Bilim 41/185 (2016), 51-82.